Hierbij presenteer ik Post Orgasmic, no. 08 uit de Helden/Heroes serie- B-sides. Een tweede portret van Skin (Skunk Anansi). De A sides is een serie van 9 portretten met een limited edition van 1/1 en de B-sides is een serie van 9 portretten met een limited edition van 1/5.
Digital artprint op canvas 120/80cm
Er zijn veel verschillende opvattingen over kunst. Kunst om de kunst, kunst om de schoonheid te vieren, geëngageerde politiek geladen kunst en nog vele andere opvattingen. In de beeldende kunst kunnen soms tijdgebonden heersende opvattingen (dogma’s) zijn die als je het mij vraagt ook zeer verlammend uit kunnen pakken. Over de muziek industrie zou ik dat niet zo goed weten want dat is niet mijn werkveld. Ik heb als kunstenaar wel geworsteld met het idee dat engagement in je werk snel uitgelegd kan worden als oordelend of veroordelend. Mijn werk is geëngageerd, maar het is geen politiek of kunstzinnig correcte keuze. Het komt voort uit wie ik ben en het komt voort uit vragen die het leven dagelijks oproept. Mijn kunst kan persoonlijk zijn of geëngageerd, net wat me op dat moment het meeste bezig houdt. Ik gebruik de verbeelding om de rauwe feiten naar een nieuw verhaal te vertalen. Dit geeft mij een gevoel van grip. Precies dat meen ik te herkennen, in de muziek van Skin, Skunk Anansi. Ik ken haar natuurlijk niet persoonlijk maar haar hele verschijning, haar stem, de muziek en de onderwerpen lijken rauw, intens, oprecht en geëngageerd. Het lijkt soms alsof ze de pijn en boosheid van de gehele mensheid op haar schouders draagt. Natuurlijk alles is theater, zeker in de muziek, maar hoe dichter de illusie bij de ziel komt, hoe universeler en echter het wordt. Als beeldend kunstenaar zoek ik naar waarheden en gebruik mijn verbeelding om deze door mijn ogen en handen tot leven te wekken. Ik omschrijf mijn werk vaak als schurende esthetiek en in mijn beleving zou dat ook voor haar muziek kunnen gelden. Kracht, kwetsbaarheid, verlies, liefde en pijn, onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Hereby I present Post Orgasmic, no 08 of the Heroes/ Helden series- B-sides, to you. A second portrait of Skin (Skunk Anansi). The A-sides is a series of 9 in a limited edition of 1/1 and the B-sides are a series of 9 in limited edition of 1/5
Digital artprint on canvas 120/80cm
There are many notions about art. Art pour l’art, art to celebrate splendour, ethically engaged art and many other notions. Within the visual arts, notions can be periodically dominant and if you ask me, very paralysing in their dominance. I am not an insider in the music industries so I don’t know where they stand on this matter. But, as a fellow artist I did wrestle with the general idea that engagement can be explained as judgemental. My work is ethically engaged but it is not a political or artistic correct choice. It emerges from who I am as a person and the questions that are raised in my head on a day to day basis. My art can be personal, it can be ethical, whatever is bugging me. I use my imagination to translate the raw facts into a new story. Doing this gives me more grip. For me, the music of Skin- Skunk Anansi has this sense of urgency that I also experience in my work. I do not know her on a personal level, but her appearance, voice, music and subjects seems raw, intense, sincere and ethically engaged. As if she bares everyone’s pain and anger. Of course it is all theatre, especially in the music industries. But the closer the illusion gets to the soul, the more universal and real it gets. As a visual artist I always look for a certain truth. I use my eyes, hands and imagination to bring this truth to live. I often describe my work as abrasive aesthetics, this characterisation applies, in my opinion, for Skunk Anansi (Skin) too. Power, vulnerability, loss, love and pain are inseparable connected to each other.
De Remains Of Todaykunstinstallatie is inmiddels de 100 doekjes gepasseerd. Bij deze presenteer ik no 101 tot 120.
The Remains Of Today art installation past the 100 pieces. Hereby I present no. 101 to 120 to you.
Unbehagen (verbal no. 101)
Gevonden en uitgeknipte tekst, gesso en witte acryl op molton hoeslaken en houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie.
Het woord Unbehagen valt voor mij in de eerste plaats samen met Nina Hagen. Dit was de titel haar tweede album uit 1980. Ik was toen 10 jaar oud en kwam net in aanraking met Grease, dat was toen al spannend genoeg. Maar mijn 3 jaar oudere broer was of werd punk. Hij had het eerste album Nina Hagen Band (1979) en draaide dat vaak en hard. Gek genoeg wisselde hij dat dan af met Johnny Cash. Nina Hagen dus. Een fenomeen in die tijd, rauw en grappig onaangepast maar ondertussen wel klassiek geschoold. Het woord unbehagen- onbehagen- was in deze context een woordspeling met haar naam in combinatie met de zeitgeist van de begin jaren 80. Maar het is er eigenlijk één van alle tijden, tijden die werden en worden afgewisseld met periodes van behaaglijkheid. Unbehagen sluit perfect aan op dit specifieke moment in deze specifieke tijd. We zijn de behaaglijkheid in ieder geval wel voorbij!
Unbehagen (verbal no. 101)
Found and cut text, gesso and white acrylic paint on a molton fitted sheet. On a wooden frame
For me, the word Unbehagen is primarily linked to singer Nina Hagen. This was the title of her second album released in 1980. I was only 10 years old and freshly encountered Grease, which was in itself exciting enough at the time. But my 3 years older brother was or became a punk. He owned the first album called Nina Hagen Band (1979) and spinned it often and loud. Funny enough Nina frequently switched turns with Johnny Cash. She was a phenomenon in that time, raw and unadapted under while being classically schooled. The word unbehagen- discomfort- was in this context a pun with her name in combination with the zeitgeist of the early 80ties. But it’s actually one of all ages, ages that were and are interchanged with periods of comfort. Unbehagen fits this current moment in time perfectly. We are far beyond comfort by now.
The System (verbal no102)
Plastic kweekbak en transfer letters, gesso en zwarte schoolbordverf op vitrage gordijn stof en houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie.
De achterkant of onderkant van de kweekbak heeft een prachtig patroon. We zien cirkels die met elkaar verbonden zijn alsof het atomen of moleculen zijn of iets anders wetenschappelijks wat net elkaar in verbinding staat. Suggestie en fantasie is alles. Als we het leven holistisch beschouwen is alles verbonden en is alles koolstof, zuurstof en water in wisselende vorm en samenstelling. Sterrenstof!! Waar materie verdwijnt komt er elders materie voor terug. Een onbegrijpelijk allesomvattend goddelijk systeem. Daaroverheen ligt ons systeem waarin we alles proberen te moduleren naar onze wensen. Waar onze materie verschijnt, verdwijnt het elders.
The system (verbal no 02)
Plastic propagator and transfer characters, gesso and black board paint on lace-curtain and wooden frame.
Part of the Remains Of Today series.
The backside of the propagator reveals a great pattern. We see circle shapes connected as if it were atoms, molecules or something else scientifically that is connected. Perspective and imagination are everything. If we consider life holistic, everything is connected and is everything oxygen, carbon and water in shifting shape and composition. Stardust!. Where substance disappears substance rises somewhere else. It is an incomprehensible, all embracing, divine system. On top of that we laid our own system. This system modelled to our needs and demands. Where our matter appears, life vanishes elsewhere.
Langoustine a la Mode (verbal no.103)
Gevonden plastic kreeft of plastic rivierkreeftje op een gevonden plastic tas van Vero Moda op een houten frame.
Kreeft, hard van buiten, zacht van binnen. Ze worden levend gekookt, gekraakt als een walnoot en leeg gepeuterd. De meeste zijn niet oranje, maar grijs of zwart, levend. Ik heb eens al snorkelend een Spiny Lobster getroffen. Dat is een kreeftsoort die enorm groot kan worden met voelsprieten van een meter. Een magische ervaring, een ontmoeting met een zeedier. Waar ik vroeger krabben, kreeften en andere kruipers een beetje eng vond, vind ik alles wat onder water leeft nu fascinerend. Je moet ze alleen leren kennen. Kreeft A la Mode bestellen in een restaurant zit er bij mij niet in of het moet van plastic zijn… Oh nee dan ook niet.
Langoustine a la Mode (verbal no.103)
Found plastic lobster or plastic crayfish on a found plastic bag by Vero Moda on a wooden frame.
Lobster, hard on the outside and soft on the inside, they are boiled alive, cracked as a walnut and then fiddled empty. Most live ones are grey or black not orange. Once I encountered while snorkelling a great Spiny Lobster. This is a giant lobster with feelers of a meter long. A magical experience, meeting a sea creature like this. In the past I used to be a little afraid of lobsters, crabs and other crawlers but now I believe that every creature under the water surface is fascinating. You only need to get to know them. Lobster a la Mode is definitely not my cup of tea or it has to be made of plastic. Oh no, not even then.
Chez Moi (verbal no.104)
Vrijheid heeft een prijs en heldendom lijkt te koop.
Barcode op gebruikt T-shirt, ontworpen voor en gedragen tijdens kunstproject ‘Mind Your Steps’ (2009) op houten frame.
We zien een portret van Che Guevara maar dan met mijn gezicht. Deze print maakt onderdeel uit van het kunst-bewustzijnsproject Mind Your Steps uit 2009. Dit project was een groot geëngageerd multidisciplinair en interactief kunstproject in opdracht vanBFO (Bevrijdingsfestival Overijssel) 2009 .
Het doel van het kunstproject was het publiek van het festival onderdeel laten worden van een ‘vrijheidsgedachte’ en ze zo op een speelse manier te confronteren met de vraag hoe belangrijk vrijheid en vrijdenkers zijn en welke verantwoordelijkheid vrijheid met zich meeneemt. Wie er meer over wil weten verwijs ik naar deze link: https://maritotto.nl/2009-mind-your-steps/.
Als logo voor het project creëerden we alter ego’s met onze gezichten gemorfed in de gezichten van de vrijdenkers, Che Guevara, (ik alias Chez Moi), Karl Marx (Niek alias Niex) en Asterix (Mark alias Markelix) ge-photoshopt. Onder het motto; in iedereen schuilt een vrijdenker en een held. Dat is in werkelijkheid niet waar natuurlijk want er zijn in werkelijkheid veel meelopers, angsthazen en antihelden . Dus dit kunstwerkje is oude wijn in een nieuwe zak? Dat is in dit geval totaal legitiem aangezien alles in de hergebruik de hoeksteen is van Remains Of Today. – no waste. Mijn ChezM(oi) heeft ook nog gefigureerd als artwearness T shirt, maar dan met een leeg gezicht. Nu, afgebeeld met een barcode… vrijheid heeft een prijs en heldendom lijkt tegenwoordig gewoon te koop.
Chez M(oi) (verbal no.104)
Freedom comes with a price but heroism seems for sale.
Barcode on worn T-shirt designed and used in art project ‘Mind Your Steps’ (2009) on wooden frame.
Here we see a portrait of Che Guevara only with my face in it. This print was part of an art/awareness project Mind Your Steps, 2009. This project was a large, engaged, multidisciplinary and interactive project in assignment ofBFO(Festival of Liberation Overijssel) 2009.
The purpose of the art project was to engage and embed the public in our installation and our sense of the freedom of mind. Thereby confront them with the question ‘ what does freedom mean to you, and which responsibilities does it demand, in a playful fashion. Curious about this project: Check this link: https://maritotto.nl/2009-mind-your-steps/. As a logo for the project we created alter egos with our faces morphed into the faces of the freethinkers Che Guevara, (me alias Chez Moi), Karl Marx (Niek alias Niex) and Asterix (Mark alias Markelix). Our slogan was, in everyone homes a freethinker or a hero. That, that isn’t true in real-life , is proved by many docile followers, cowards and anti heroes. So this artwork is old wine in a new bag. But that is totally legit in this particular case. Re-using is the cornerstone of Remains Of Today. My Chez M(oi) also featured as an artwearness T-shirt, but then presented with an empty face. Now Chez is shown with a barcode on top…… freedom comes with a price but heroism seems for sale nowadays
Give ‘Em Enough Rope And they ‘ll Hang Themselves (verbal no.105 UFO 26)
Flexibele rubber ding van iets en gele verf op plastic tas van de DeKa Markt op een houten frame. Beide gevonden op straat.
De Britse schrijfster Charlotte Brontë is de bedenker van deze uitspraak. Wat er volgens haar achter de uitspraak schuil gaat is misschien nog minder interessant dan wat je er allemaal in kan leggen. Er zijn vele interpretaties te vinden op allerlei interesse gebieden. Ik laat in het midden wat mijn associatie is, maar dat intrigerend is, is wel duidelijk.
Give ‘Em Enough Rope And they ‘ll Hang Themselves (verbal no.105 UFO 26)
Flexible rubber part of a thing and yellow paint on a plastic bag placed on a wooden frame.
The British writer Charlotte Brontëinvented this saying. What it means according to her is maybe less interesting than how it can be interpreted. They’re a many interpretations to be found in several fields of interest. I do not define my association to you but that it is an intriguing one may be clear!
Losing My Religion Verbal no.106 UFO 27
Inpakpapier, sleutelhanger/label, een ondefinieerbaar plastic object en transfer letter die GOD spellen.
Onderdeel van de The Remains Of Today serie.Een paar dingen die wonderwel overlappen in dit stukje werk. De titel kwam er als laatste bij maar vat het mooi samen. Ik heb de titel geleend van de band REM met hun gelijknamige hit. Persoonlijk had ik geen (klassiek) geloof om te verliezen. In mijn geval mag geloof als vertrouwen worden gelezen. De sleutelhanger in het kunstwerkje is geadresseerd aan GOD. Is GOD de eigenaar van de sleutel, geeft het toegang of is het zelf de sleutel? Waar en op welk moment in de tijd hebben we de sleutel verloren? En welke alternatieve deuren hebben we geopend? Het antwoord daarop is nog niet gevonden.
Losing My Religion Verbal no.06 UFO 27
Wrapping paper, keychain label, an unidentified plastic object and transferable characters spelling G.O.D.
Part of the Remains Of Today series.
A few things are overlapping spontaneously in this piece of work. The title came in last but sums up the combination of objects and word wonder well. I did borough the title from the band R.E.M. with the eponymous title of their hit song. Personally, I did never have a religion to lose in the first place. In my case religion can be read as faith. The key label in this artwork is addressed to GOD. Is GOD the owner or is it the key that gives access or is it the key itself? Where and on what moment in time did we lose the key? And what alternative doors did we open? The answer my friend… Is blowing in the wind
Time Itself Is a Circle (verbal no. 107)
3 plastic clean tissue cups, gebruikt op de eettafels van restaurantketen ‘ de Beren’ op een plastic inpak folie op een houten frame
De titel vindt zijn wortels in een Nietzsche quote, “ All Truth Is Crooked, Time Itself Is a Circle”. Het is pure poëzie en het heeft hele hedendaags flair. Het bewijst dat de tijd zelf niet alleen een cirkel is maar dat naast de oppervlakkige verschijning, gebruiken modes, er nooit echt iets wezenlijks veranderd op meta level. Hoe Beschaafd al we er ook uitzien, onder de glimmende oppervlakte sluimert de holenmens nog altijd. En wat betreft “all truth is crooked”, dat was in feite een vroeg bewustzijn van de alternatieve feiten die we zo goed kennen in deze tijd.
1- Hij wees er op dat alles subjectief is. De waarheid bestaat maar kan gebogen worden of zelfs frauduleus worden.
2- Dat je de waarheid kent maar in een cirkelredenering terecht komt als je probeert uit te vinden wat de betekenis daarvan is.
3- Dat hij zijn onwetendheid van de kern van de waarheid en tijd toont die hij bij wijze van hypothese metaforisch open stelt voor vele interpretaties.
Time Itself Is a Circle (verbal no. 107)
3 plastic clean tissue cups, used on diner tables at ‘ De Beren’ restaurant chain, on a plastic wrapping foil on a wooden frame.
This title finds its roots in a Nietzsche quote, “ All Truth Is Crooked, Time Itself Is a Circle”. It is pure poetry and it has a real contemporary flair to it. It proves that time itself is not only a circle. But apart from it’s superficial appearances, fashions, habits and customs, it never ever really changes on a meta level. Civilized as we may look, underneath the shiny surface the caveman still lurks. And what concerns “all truth is crooked”, that was in fact an early notion of the alternative facts we know so well these days. (:
In addition to my words I found these following interpretations on this saying s on the Internet to explain the meaning of this saying,
1- He was pointing out that everything is subjective. Truth exists but it can be bent, or made crooked, by increasing focus or decreasing it.
2- that you know the truth but you go in a circle figuring it out trying to find the meaning or the truth
3- He was sharing his ignorance of the nature of ‘Truth’ and ‘time’ by hypothesizing in a metaphoric manner open to many interpretations.
He knows neither ‘Truth’ nor what ‘time’ is.
Paradiso (verbal no. 108)
Een paar ondefinieerbare plastic objecten op een gehavende museum vlag, gevonden in de bosjes na een storm, ± 10 jaar geleden, de vlag zelf inmiddels out-dated- dus uiteindelijk – in een van mijn werken terecht gekomen.
Onderdeel van de Remains Of Today serie.
De zwarte stukjes plastic zijn beide soort van boemerang vormig. Gecombineerd en in compositie geplaatst heeft het de gelijkenis van een slang die zich opricht. Een snelle associatie bracht mij bij het hof van Eden. Paradijs, met de slang als een Jungle book verleider. Als het niet voor deze slang was, zou alles nog perfect zijn, saai maar perfect. Eden, net als elk ander fantasie paradijs voedt een oneindig verlangen. Dit verlangen leeft zowel onder gelovigen als onder non-gelovigen. De harde realiteit van het echte leven is vaak alles behalve paradijs. Maar voor een enkele geprivilegieerde, of ze het zien of niet, is het paradijs bijna tastbaar, maar desondanks toch niet altijd gewaardeerd.
Paradiso (verbal no. 108)
A few pieces of undefined plastic objects on part of a ragged museum flag found in bushes after stormy weather approx. 10 years ago- flag out-dated- so finally – turned up in one of my artworks.
Part of the Remains Of Today series.
The black pieces of plastic are both a bit boomerang shaped. Combined and placed in composition it has the resemblance of a snake rising up. A swift association brought me the Garden of Eden. Here is paradise with the snake as a Jungle book seducer in the lead. If not for him, everything would just be perfect. Boring but perfect. Eden, like any other imaginative paradises, feeds an infinite desire. This desire lives amongst believers as amongst non-believers. The harsh reality of real life is far from it. But for some privileged, which may or may not see, paradise is close but not always appreciated.
SMART(verbal no. 109)
Letters S M A R T geknipt uit een gescheurde Guppy friend no-waste washing bag (die micro plastics filteren, iedereen zou er en moeten hebben) op transparant plastic op houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today series.
Het woord smart kwam echt in de mode bij de opkomst van de smart phones en het bleef in de mode door de opkomst van nog veel meer slimme apparaten die iedereen wil. Alles om ons heen wordt slimmer terwijl wij in feite steeds minder bruikbare data in onze hersenen opnemen. Dat houdt me bezig; onze hoofden steeds voller van alle vormen van zinloze data en ons geheugen dat gelimiteerd is in opslagruimte, want we zijn nog altijd mensen. De onbeperkte toegang tot kennis loopt door een snoertje, en zelfs dat vaak nog niet eens. De snelheid van onze kennis is helemaal afhankelijk van netwerken en kabels, tot en met 5G. Met de opkomst van de nieuwe complottheorieën die de geloofwaardigheid van een slecht sprookje hebben, vraag ik mij wel eens af of de mensheid als geheel er eigenlijk wel echt slimmer op wordt. Of neemt het in werkelijkheid steeds een beetje af terwijl al onze slimme spullen ons straks voorbij gaan streven.
SMART(verbal no. 109)
Characters S M A R T cut from a ripped Guppy friend no-waste washing bag (which holds micro plastics, everyone should have one) on transparent plastic on wooden frame.
Part of the Remains Of Today series.
The word smart really came in fashion by the arrival of smart phones; it stayed in fashion by the arrival of all kinds of other smart apparatuses that everybody wants. Everything around us is getting smarter while we are actually absorbing less useful data in our brains. That worries me; our heads are cluttered with all kinds of useless data and our memory and storage capacity is limited, cause we are still human. The infinite access to wisdom is wired these days, and often not even wired. The speed of our knowledge is depending on networks and cables, up to 5 G. With the rise of new conspiracy theories that have the credibility of a bad written fairy tail, I seriously doubt weather mankind as a whole is gaining intellect. Or is it really declining and are our phones and other smart-stuff outsmarting us in the future?
110 Aged Young People
Een reep gedroogde gesso uit de bovenzijde van de gesso emmer, acrylverf en geknipte letters op een zwarte vuilniszak op een houten frame.
Leeftijd is slechts een getal, Ik ben dit jaar 50 geworden (2020), ik ben er nog en blijf nog even! Ik voel me ook niet wezenlijk anders dan voorheen. Ik wil beoordeeld worden op mijn ideeën en daden niet op mijn leeftijd (of sekse). Zoals jong staat voor belofte, een schoon canvas en zeeën van tijd, zo staat wat ouder zijn vaak voor toenemende diepte, vrijheid, onafhankelijkheid en meer macht om dingen voor elkaar te krijgen op de manier zoals jij dat wilt.
Conservatief denken komt in alle leeftijdscategorieën voor. Dat geldt ook voor vooringenomenheid en vastgeroeste aannames..
Jong zijn is in zichzelf geen verdienste is, net als ouder zijn dat niet is, het is gewoon. Ouder worden is het lot van de (meeste ) jongeren met de dood aan het eind van de rit als lastig vooruitzicht. Dat is het leven in een notendop.
110 Aged Young People
A stroke of dried gesso from the top of the gesso bucket, acrylic paint and cut characters on black garbage bag on a wooden frame.
Age is just a number. I turned 50 this year (2020) and I am still here and here to stay for a while. Not feeling really different. I like to be judged for my ideas and deeds not on my age or sex. As being young means a promise, a clean canvas and a sea of time ahead, being more mature can imply increasing of in depth thoughts, freedom, independence and more power to enforce actions the way you want it.
Conservative thinking and living is found in all ages. That goes for presumptions and rusty ideas as well.
It’s really no achievement to be young or to be old, it just is. Getting older is the destiny of (most) young people with an uneasy outlook on inevitable death at the end of the road. That’s life in a nutshell.
111 Leeg (Empty)
Geel kaartje gevonden langs de weg in de Grote Voort een industrieterrein in Zwolle, schoolbordverf en plextol finish op een transparante plastic zak op een houten frame.
Leeg is een mysterieus geel kaartje dat ik vond. Het wordt valt haast te lezen als een statement; Hey Ik ben helemaal LEEG!, Ik ben zo leeg dat er geen (ver)vullen meer aan is. Je zou bijna vergeten dat dit gele kaartje waarschijnlijk bedoeld is voor de transport van vracht of iets hervulbaars dat hervult moet worden. Maar voel je vrij om te associëren.
111 Leeg (Empty)
Yellow card found on the roadside in Grote Voort- an industrial area in Zwolle, blackboard paint and plextol finish on a transparent plastic bag on a wooden frame.
Leeg is Dutch for empty. It is a mysterious little label I found. The word almost reads as a statement: Hey Ik ben helemaal LEEG!, Hey I am totally EMPTY. I am so empty that there is no (for) filling me. One almost forgets that this yellow card is probably used for transport of cargo or something refillable that needs a refill. But feel free to associate.
112 The I of the Beholder
Tekst uit kranten en/of tijdschriften en witte acrylverf op een gebruikt douchegordijn met zwarte en witte strepen (nog steeds minimaal zichtbaar) op een houten frame.
‘Beauty is in the eye of the beholder’ is een liefdevol gezegde dat zegt dat echte schoonheid, de schoonheid is die je uitstraalt naar de anderen, de beholders. De beholders/de aanschouwers zullen dan deze mooie energie ervaren als een volmaakte en totale persoonlijkheid zonder te oordelen over oppervlakkige imperfecties. Met de komst van sociale media is het merk IK populair geworden en werden de toeschouwers een publiek om het speciale IK te bevestigen. Of in de woorden van de hiphopformatie De La Soul, ‘Me, Myself and I’. Dus mijn statement op dit canvas; ‘Where have I been all your life’, is compleet in lijn met deze mind state. Ik ben er niet echt van overtuigd dat het een diepere sociale meerwaarde heeft
112 The I of the Beholder
Text from newspapers or /and magazines and white acrylic paint on a used shower curtain with black and white strokes (still minimally visible) on a wooden frame.
‘Beauty is in the eye of the beholder’ is a lovely saying that states that real beauty is the energy that one radiates to others, the beholders. The beholders then will review a beautiful energy as a whole and complete person, including imperfections, without judging on superficial features. With the arrival of social platforms self-branding became popular and the beholders became one of a crowd that is there to ratify the special ME. Or put in words of the hip-hop formation De La Soul, ‘Me, Myself and I’. So, my statement here on this canvas; ‘Where have I been all your life’, is completely in line with this happening mind state. I am not convinced of any social benefits it brings.
Under What Power (verbal 113, UFO 28)
Tekst uit een legal guide van de Extinction Rebellion activisten, twee handvatten van een canvas shopper tas en een gevonden zwart plastic object op een deel van een plastic zak op een houten frame.
In najaar 2019 ging ik met mijn geliefde naar London. Met in ons achterhoofd dat dit misschien wel het laatste ongecompliceerde tripje naar de UK zou kunnen zijn voor de Brexit. We hadden een heerlijke tijd want Londen is een grote vriendelijke metropool. Een van de onverwachte grappige hoogtepunten was een Extinction Rebellion manifestatie waar we per ongeluk in terecht kwamen op Trafalgar Square. Het was erg leuk te midden van deze kleurrijke dansende bijeenkomst. Iets wat wel opviel was hoe strak en goed ze georganiseerd waren. Zo reikte ze hand outs uit,getiteld XR LEGAL INFO, uit aan de mede activisten en omstanders. Eén van de tips uit het boekje voor wanneer je door de politie aangehouden wordt is; eerst te vragen onder welke macht hij daartoe is geautoriseerd en of zijn aanhouding het gerechtvaardigd is.
Under What Power (verbal 113, UFO 28)
Text from a legal guide from the activist group Extinction Rebellion, two handles of a canvas shopper bag and a found, black plastic object on part of a plastic bag on a wooden frame.
In Fall 2019 my lover and I visited London. We bore in mind that this was maybe one of the last uncomplicated visits to the UK before Brexiting. We enjoyed it to the max; cause London is a great and friendly metropole. One of the unexpected highlights was an Extinction Rebellion manifestation on Trafalgar Square where we accidentally stumbled across. It was a most joyful experience with lots of colourful people gathering and dancing. Another remarkable detail that caught our attention was how well and tidily organized they were. They were spreading handout’s titled XR LEGAL INFO to their fellow activists. One of the tips what to do when a policeman that takes hold of you is to question him ‘Under what power’ he is handling and if his action is justified.
Under What Power’ became the title of this work as we are all wondering under what philosophical or actual powers we handle anyway!
All Truth Is Crooked (verbal no. 114, UFO 29)
gevonden variaties van zwarte cirkel en ring vormige objecten van onbekende herkomst en een industrieel label op gips op een houten frame
Onderdeel van de Remains Of Today serie.
De titel vindt zijn wortels in een Nietzsche quote, “ All Truth Is Crooked, Time Itself Is a Circle”. Dit is een tweede versie Time Itself Is a Circle kwam al voorbij als verbal no. 107. Ditmaal breng ik het in verband met het filosofische concept van de ‘Eternal return’ of wel de ‘Eternal recurrence”. Eternal return is een concept over het universum en stelt dat alles wat zich daarin beweegt zich eindeloos herhaald, in de zelfde vorm in oneindige aantallen door oneindige ruimte en/of tijd. Dit concept is voor het eerst gevonden in de Indiaanse filosofie en in de 20e eeuw heeft Friedrich Nietzsche het verbonden aan zijn eigen concepten zoals de voorbestemmening van de mens zich zelf te herhalen in zelfde gegeven situaties.
All Truth Is Crooked (verbal no. 114, UFO 29)
Various found black circle and ring shaped pieces of plastic of unidentified origin and an industrial label on plaster on a wooden frame.
Part of the Remains Of Today series.
The title finds its roots in a Nietzsche quote, “ All Truth Is Crooked, Time Itself Is a Circle”. This is the second draft of this saying as Time Itself was already used in verbal 107. This time I connect it to the philosophical concept of the ‘Eternal return’ also known as the ‘Eternal recurrence’. Eternal return is a concept of the universe and states that anything in it reoccurs in the same shape in infinite numbers through time and space. This concept is found for the first time in Indian philosophy and in the 19th century Nietzsche connected it to some of his own concepts like the predestination of men that will repeat itself in the same events over and over again. .
All truth Is Crooked, according to Nietzsche everything is subjective and although there is a truth it can be bent and even becomes fraudulent.
This is a saying that proves to be very contemporary as we are living in an age of alternative facts and facts that are treated as opinions.
L’ Origine du Monde 115
Kleine legoblokjes; onderdeel van een relatiegeschenk en witte acryl op badstoffen hoeslaken op een houten frame.
De titel L’ Origine du Monde heb ik geleend van DE l’ Origine du Monde van Gustave Courbet uit 1866. Bij het schilderij van Courbet kijk je recht in het kruis van een vrouw. Een vrij direct en expliciet beeld. Het ontstaan van de wereld heeft hij hiermee op een bijzondere en licht omstreden manier vrij helder in beeld gebracht. Want alles begint bij geboorte. In het universum worden sterren geboren en daar sterven of doven ze ook weer na verloop van tijd. Alles is sterrenstof. Waar Courbet het leven laat ontsluiten bij het kruis van een vrouw, zo laat ik het leven hier ontvouwen aan de hand van elementaire deeltjes. Het is maar net hoe micro je scope is.
L’ Origine du Monde 115
Small Lego cubes; part of a promotional gift and white acrylic paint on towelling fitted sheet on a wooden frame.
I borrowed the title L’ Origine du Monde from THEl’ Origine du Monde by Gustav Courbet- 1866. In Courbet’s painting the focus is immediately drawn to a woman’s crotch. An image that is quit straightforward and explicit. The origin of the world captured very clear in a special way. Everything starts with birth. Stars are born and die in the universe. Everything is stardust. While Courbet got life started as fruit from the loins, I choose to unfold it along the lines of elemental particles. Al depending of how micro your scope is.
Unfluencer 116
Gele tas , zwart plastic object en geknipte letters uit magazine op houten frame.
Als iemand mijn advies zou vragen over hedendaags beïnvloeding en beïnvloeders. Zou ik zeggen wordt zo snel mogelijk unfluenced. Wordt je eigen gids en meester je eigen gedachten en daden. We staan allemaal onder invloed tot op zekere hoogte. Maar ergens moet je een grens trekken zodat je kritisch vermogen alert en wakker blijft. #volgjeme?
Unfluencer 116
Yellow bag, black plastic object and cut characters from magazines on wooden frame
If anyone should ask my advice about contemporary influencing or influencers, I would say get unfluenced A.S.A.P. Be your own guide and master your own thoughts and acts. We are all under influence to a certain extent. But you have to draw the line somewhere so your critical ability stays awake. #Doyoufollowme?
Cheap But Costly (117)
€3-prijskaartje van een aanbieding (gevonden aan een T-shirt dat gekocht is in een tweedehands winkel) op inpakfolie met waarschuwingstekens op een houten frame.
Ik ben een enthousiast tweedehands/vintage shopper. Sinds ik mij bewust ben van moderne slavernij probeer ik steeds minder nieuwe kleren te kopen. Er is ook al zoveel in omloop dat het zonde is om het niet een tweede keer te gebruiken. Wat betreft het €3,- prijskaartje, ik vind het een belediging aan de handen die het gemaakt hebben en een aanslag op het milieu. Ik vraag mij af of deze commerciële keten van goedkope maar dure producten omgebogen kan worden tot iets meer waardigs en duurzaams.
Cheap But Costly (117
€3-Pricetag of a special offer (found on t-shirt bought in second-hand shop, with label still attached) on wrapping foil with warning signs on a wooden frame.
I am a second-hand/vintage shopping enthusiast. Since my awareness of modern slavery in the fashion I try to cut down on shopping for new cloth. There is so much stuff circulating in the world that it would be a waste not using it twice. As for the €3, – price tag, I think it’s an insult to the hands who made it as it is an assault to the environment. I wonder if this commercial chain of cheap but costly products can ever be curved into something a more dignified and sustainable
AVE (118)
Letters van een Vero Moda tas, gevonden in de straten van Zwolle, zwarte schoolbordverf en gesso op een gebruikt douche gordijn op een houten frame.
3 letters die onlosmakelijk van de Latijnse groet verbonden zijn. Deze groet werd bij mij als kind voor het eerst geïntroduceerd door Underzo’s stripboek Asterix . In deze briljante Asterix verhalen gebaseerd op het Cesar tijdperk en het Romeinse rijk, was het de groet der Romeinen soldaat met een hand recht omhoog. Vreemd genoeg heeft deze arm saluut een rentree gemaakt in de 20e eeuw onder het Nazi bewind, in gezelschap van het woord ‘Heil’ > wat ook zijn oorsprong heeft in de Romeinse cultuur; zoals Heil Cesar. Dit is waarom het classicisme en fascisme vaak met elkaar in verband worden gebracht. Vandaag, zien wij dit fenomeen ‘ultra rechts’ flirtend met het classicisme, stevig in het zadel. Het lijkt erop dat zolang ze niet openlijk flirten met het fascisme het sociaal geaccepteerd wordt bij grote groepen in de samenleving. Maar we hebben alle reden om gealarmeerd en wakker te blijven als het classicisme in het politieke spotlight staat als de ideale samenleving. AVE wortelt gelukkig nog in zachte grond en dat is het AVE van AVE Maria. Daar schuilt geen kwaad in Als ik dit schrijf is het December 2020, het is bijna kerst, dus ik groet u, AVE!
AVE (118)
Characters of Vero Moda shopping bag that was found on the streets of Zwolle, blackboard paint and gesso on shower curtain on a wooden frame.
3 characters that are inseparable from the Latin greet AVE. This was introduced to me as a non Catholic, for the first by the Underzo comic book series, Asterix when I was a child. In these brilliant Asterix stories, based on the era of Caesar and the Roman Empire, it was the Roman soldiers-greet with one hand up high. Strangely enough this arm salute re-enters in the twenties century under the Nazi empire accommodated with the words Heil> witch also found it’s origin in the Roman culture; like Hail Cesar! This is why classism and fascism are often brought in relation to each other. Nowadays, we see this phenomenon ‘ultra right’ flirting with classism’, firmly back in the saddle. As long as they are not openly flirting with fascism it seems socially accepted in large groups of society. But we have every reason to stay alarmed and awake when classism is brought to the limelight as ideal society. There is another softer root to AVE and that is AVE Maria. There is no harm in that. I write this in the year 2020, it is almost Xmas, so I greet you. AVE.
Quarantaine 119
Rood plastic dekseltje van salade of spread bakje, letters uit de krant en dispolab zakjes, acryl verf op canvas ‘essentiële’ boodschappentas op een houten frame.
Quarantaine, een woord dat de vibe van 2020 goed weergeeft. Net toen de wereld 24/7 op de hoogste versnelling draaide, doemde er ineens een pandemie op uit het niets(?!). Het zette ons op onze plek en liet ons weten dat we nog altijd geen God waren, noch dat het in onze plaats was om de natuur te dicteren. De natuur dicteert ons nog altijd. Op een of andere manier vind ik dat toch een geruststellende gedachte omdat ik begon te geloven dat de natuur het verloren had. Het is een intens verdrietige situatie als je bedenkt dat de meest kwetsbare de hoogste Covid prijs betalen. Maar jammer genoeg is dat hoe de wereld in elkaar steekt . Het is meer en pijnlijker zichtbaar en dichter op onze huid. Op zijn best ontdekken we iets over onze diepste solidariteit en grijpen we dit moment aan om van te leren. Niet alleen voor ons eigen bestwil maar voor de baten van het evenwicht op dit delicate organisme dat we Aarde noemen. Hallo 2021!
Quarantaine is verbal no. 119Red plastic cover of salad or spread container, characters from newspaper and ‘dispolab’ bags, acrylic paint on ‘essential’ canvas shopping bag on a wooden frame.
Quarantaine is a word that exhales the vibe of 2020. Just when the world turned in full speed 24/7, a pandemic disease turned up out of nowhere. (?!) Putting us in place and letting us know, we are still not God, nor is it our place to dictate nature. Nature still dictates us. Somehow that is comforting as I started to believe nature lost it already. It is a deeply sad occasion when we realize that the weakest among us are picking up the Covid bill. But unfortunately as it is, that seems the way of the world. It is more and painfully visible now. It’s closer to home. At best we discover our true solidarity and do we seize the moment to learn from it. Not only for our own human benefits but also for the benefits of the equilibrium on this vulnerable organism we call earth. Hello 2021
OVER 120
Trump plaatje uit Volkskrant, letters van een Vero Moda plastic tas op een canvas tas van de ‘Nederlandse Architecten Nu’ op een houten frame.
‘It ain’t over until the fat lady sings the blues’.Dat is waarschijnlijk wat Donald Trump dacht toe Joe Biden werd verkozen bij de presidentsverkiezingen 2020. Wat gebeurd er als een leugen zo groot wordt dat er geen weg meer terug is naar de waarheid. Ik heb bijna te doen met deze ego manische man die gehaat en geliefd is bij vele. Decorum is een dunne lijn tussen beschaafd gedrag en lomp en onbeschoft gedrag. In Donalds geval is een gevoel voor decorum nooit echt aanwezig geweest. Voor zijn kiezers was zijn politieke incorrectheid een bewijs van bekwaamheid. Maar eens het gordijn gevallen was leek er maar een uitweg. Eén met een meedogenloze grote knal . Zodat zijn electoraat weet dat hij het er niet mee eens is en, in de woorden van de Terminator, ‘he will be back’! I hoop echt dat het over en uit is.
OVER 120
Trump picture from newspaper, characters from a Vero Moda plastic bag on a canvas bag by de ‘Nederlandse Architecten Nu’ on a wooden frame.
‘It ain’t over until the fat lady sings the blues’. That is probably what Donald Trump thought when Biden was declared winner of the 2020 presidential election. What happens when a lie grows so big there is obviously no return to the truth? I almost pity this egomaniac man, hated and adored by many. Decorum is a thin line between acting civilized and acting ruthless and rude. In Donald’s case a sense of decorum was never really there in the first place. For his constituency his political incorrectness would be the proof of his ability. But once the curtain dropped there seemed only one way out, with a relentless and big bang. So his electorate knows, he did not approve and in the words of the Terminator, ‘He will be back’. I sure hope it is truly over and out.
Bij deze presenteer ik mijn laatste art print Doowopthatthing uit de Helden/Heroes B-side serie. Dit is mijn tweede portret van Lauryn Hill, Rebel was de eerste uit de A-serie van de Helden/Heroes serie (oplage 1/1). Doowopthatthing is een print op canvas 120/80 cm limited & signed in oplage van 1/5.
Artiest Lauryn Hill is als een ruwe en gepolijste diamant met vele facetten. Mijn eerste ontmoeting met haar muziek was met haar eerste solo album; TheMiseducation Of Lauryn Hill.Het nummer Doo Wop That Thing schalde door mijn geleende oortje zittend op een bankje in de zon in The Cloisters (park) New York met mijn mede reiziger Anne Marieke (1999). Dit nummer resoneerde de New York vibe zoals die wij die toen ervaarden. Maar dit specifieke album is nog altijd een van mijn favorieten. Het is vrolijk, brutaal, stoer en aanwezig. Love it. Ze heeft niet veel albums gemaakt en daarnaast is het privé en professioneel een periode met haar bergafwaarts gegaan, anders gezegd ze ging down Hill. Er ging wat tijd voorbij toen Unplugged album mij ter oren kwam. Dit album was ongetwijfeld nog steeds heel erg Lauryn Hill maar nu doordrenkt met het leven wat ze achter de rug had en de emoties waar ze doorheen gegaan was. Het album begint met een conversatie met het publiek, wat ze eigenlijk de hele tijd blijft doen tussen de nummers door. Ik heb er een paar opmerkelijk regels uitgepikt die haar metamorfose volgens mij goed illustreren.
Ze refereert ook aan haar stem die in haar woorden ‘raspy’ was geworden door de tijd heen. Maar dat vond ze ok omdat ze nu, een zanger was met ‘a lot of stuff on her throat. Ik bedoel….
Als een artiest in staat is tot een dergelijke introspectie en output dan voegt het zoveel toe aan alles wat ze doet en haar nalatenschap. In dat perspectief gezien was Miseducation haar coming out als solo artiest na een carrière bij de even succesvolle hip-hop formatie de Fugees. En het is zonder twijfel een prachtige prestatie maar de Unpluggesd sessies bewezen dat zij een kunstenaar met grote diepte was. Doo Wop That Thing leek naïef en bijna onschuldig in vergelijking tot bijvoorbeeld het nummer Rebel van het Unplugged album maar in hun unieke wijze waren ze beide extreem krachtig. En het paste op een of andere manier bij mijn eigen ‘coming of age’.
Lauryn Hill, “a singer with a lot of stuff on her throat”. Ik hoop haar recht te doen met deze visuele tribute.
Hereby is present Doowopthatthing to you, my latest art print, no06 from the Helden/Heroes B-side series. This is my second portrait of Lauryn Hill. Rebel was the first one from the A-sides series. Doowopthatthing is printed on canvas 120/80cm limited and signed 1/5.
Artist Lauryn Hill is like a rough and polished diamond with many facets. My premiere encounter with her music was with her first solo album TheMiseducation Of Lauryn Hill. The song Doo Wop That Thing echoed trough my (borrowed) earphones while sitting on a bench in the sun in The Cloisters (park) New York with my co traveller Anne Marieke (1999). This song resonated for us the New York vibe we were experiencing at the time. But this specific album is still one of my favourites. It is upbeat, cheeky, bold and out there. Love it. She did not produce a lot of records and for a while her life and career went downhill or rephrased Hill went down. Some time passed by and the Unplugged album caught my ear. This album was undeniable still very much Lauryn Hill but drenched with the life she had lived and emotions she had gone through. The album starts with a conversation (intro) with her audience, which she keeps on doing throughout the whole unplugged session.
I picked a few significant lines to illustrate her metamorphoses:
She also refers to her voice later on, that has become raspy over time, but that’s ok she said because she now was a singer with a lot of stuff on her throat. I mean…..
If an artist is capable of such introspection and personal and artistic output, it adds so much value to everything he or she does and her legacy. In this perspective Miseducation was her coming out as a solo artist after her career in the equally successful hip-hop formation Fugees. And it is without a doubt a great performance but the unplugged sessions proved her to be an artist with great depts. Doo Wop That Thing seemed naïve, almost innocent in comparison with for instance the song Rebel from the unplugged sessions but in their unique ways they were both extremely powerful. And somehow it both suited my own coming of age.
Lauryn Hill, a singer with a lot of stuff on her throat. I hope to have captured it sufficient with this visual tribute to her.
Bij deze presenteer ik mijn laatste clip American Dream. uit Remains Of Today- audio –video experience. Op de valreep, 1 dag voor kerst 2020 is de ‘clip’ no. 06 klaar. American Dream is misschien niet de perfecte kerst boodschap maar het is dan ook niet de perfecte kerst.
American Dream is misschien niet de perfecte kerst boodschap maar het is dan ook niet de perfecte kerst. Deze clip (en alle andere clips) heb ik gemaakt als reactie op de soundtracks van A.R.T. (Ali Reza Tahoeni) die op zijn beurt weer geïnspireerd is op de kunstwerken uit mijn Remains Of Today serie (inmiddels 100+ communicerende kunstwerken). Een mooie cross-over samenwerking tussen visuele. en audio kunst.
American Dream is geworteld in verbal no.06 uit de Remians Of Today serie en dit is het verhaal wat er bij hoort;
De Amerikaanse droom is een begrip. Net als de uitspraak, ‘van krantenjongen naar miljonair’, een basis concept is over wat Noord-Amerika is en wil zijn. Namelijk; het land (de droom) (waar) gemaakt door immigranten uit heel de wereld. Elke Amerikaan behalve dan de Indiaan is non-native. De droom is de uitnodiging voor iedereen die er iets van wil maken. Want, “if you make it there, you make it anywhere”. Natuurlijk is dat niet voor iedere Amerikaan weggelegd. Want het is wel het narratief van de winnaar en niet iedereen heeft evenveel toegang tot deze droom.
Naast de presentatie van American Dream, wil ik iedereen ondanks de bijzondere omstandigheden dit jaar, hele fijne feestdagen wensen.
American Dream Audio-video experience & happy holidays
(English)
Hereby I present my latest video clip American Dream from the Remains Of Today – audio-video experience. On the brink of X Mass clip no.06 is ready to be released.
American Dream may not be the perfect Christmas message, but then again I may not be the perfect Christmas. This clip (and all other clips adding up to 6) I made in reaction to the soundtracks made by A.R.T. (Ali Reza Tahoeni). Ali in his turn before me was inspired by my Remains Of Today series (more that 100+ communicating artworks). Welcome to this beautiful crossover collaboration between visual and audio art.
So, American Dream the is rooted in verbal 06 from the Remains Of Today series and this is the story that goes along with it
The American Dream is an iconic concept Just like the phrase ‘from paperboy to millionaire’. A basic concept about what (North) America is and wants to be. Bare in mind; the country is made and created by immigrants from all over the world. Each American, except the Indian, is not native. The dream is an invitation for everybody who wants to chase it. If you make it there, you can make it anywhere, right? Of course there is some cherry picking involved. The American dream is the story of the winners, not just everybody can claim this dream. Or can they?
Next to this presentation I wish you all in despite of the special circumstances, a happy holiday!
Bij deze presenteer ik mijn laatste schilderij uit de Brave new World serie, ‘Violence Is Blue’ aan u . Acryl op canvas. 120/80 cm
We zien een stadsgezicht, een kade en een jong tomboy meisje of jongen met een machinegeweer in de aanslag, op (wat lijkt) een enorme banner die op de zijkant van een flatgebouw prijkt. Wat voor agressieve reclame kan dit zijn? En hoezo domineert het de publieke ruimte zo? Geloven we dat geweld toch een soort van cool is. De gele woorden ‘Keep Smiling’ springen in het oog alsof de graffiti artiest met zijn tekst reageerde op het beeld voor hem. Daar kunnen we alleen maar naar raden. Nu voelt het bijna verplicht om te blijven lachen. Lachen als een cynische clown, om het cynisme te overleven. Dit beeld is cynisch inderdaad en bijna de verbeelding voorbij. Maar deze vertoning is zo echt als het dagelijkse nieuws. Dit decor is op camera gevangen toen ik in Wenen op bezoek was. De realiteit kan vreemder zijn dan fictie. En natuurlijk was dit wel een absurdistisch en onverwacht kadootje aan een kunstenaar zoals ik. Dit is waarom ik een realistische her-weergave heb geschilderd van deze foto. Elke fictieve toevoeging was onnodig en te veel geweest. De waarheid doet wel een beetje pijn, niet?
Hereby I present my latest artwork/painting, from the Brave New World series, ‘Violence Is Blue’ to you. Acrylic on canvas 120/80 cm.
We witness a city site, a dock and a young tomboy girl or boy holding a machine gun on, what I presume to be, an enormous banner that covers a wall of a high-rise seen from the riverside up. What kind of aggressive commercial could this be? And why does it dominate public space? Do we believe violence is kind of cool? The yellow words ‘Keep Smiling’ jumps at us, as if the graffiti ‘artist’ reacted to the image in front of him. We can only guess. Now, it almost becomes a must to keep smiling with the smile of a cynical clown to survive cynicism. This image is cynical indeed and almost beyond imagination. But this display is as real as the daily news. I captured this scenery before you earlier on camera while visiting Vienna in 2018. Reality can be stranger than fiction. And of course this was an absurdist and unexpected gift to an artist like me. This is why I made a realistic painted re-presentation of this very image. Any extra fiction was not called for and truth hurts a bit, isn’t it?
Met trots presenteer ik de audio- video-art experience ‘ The Nose Have It’.
Deze video maakt onderdeel uit van mijn grotere ‘Remains Of Today’ installatie. Remains Of Today is een serie van 100 kleine communicerende kunstwerken. Muzikant en producer Ali Reza Tahoeni a.k.a. A.R.T. heeft de soundtracks gemaakt bij de individuele kunstwerken. Daarop ben ik weer geïnspireerd geraakt en heb daar vervolgens weer clips bij gemaakt.
No 5 is The Nose Have It.
Elk kunstwerk heeft een klein verhaal, een filosofische bespiegeling. Het verhaal van The Nose Have It (2019) is als volgt.
The Nose Have It is geïnspireerd door de recente ontwikkelingen in de Brexit. Met name de beelden uit het Britse Lagerhuis en de voorzitter (john Bercow) die na het tellen van de stemmen de historische woorden ‘The no’s have it’ proclameert. Deze politieke situatie zat muurvast en is (denk ik) in zijn geheel te betreuren. Maar het beeld van de voorzitter die steeds hard/harder iets proclameert, zonder versterking, want de Britten houden van traditie, om boven het geroezemoes uit te komen is ook best komisch. Zeker als je ineens ‘The Nose Have It’ hoort in plaats van….
The Nose Have It- Audio Video Experience no. 05
Proudly presenting audio- video-art experience ‘ The Nose Have It’.
This video is part of the greater art installation of ‘Remains Of Today’ by me (M.A.O.). Remains Of Today is a series of 100 small communicating artworks. Musician and producer Ali Reza Tahoeni a.k.a. A.R.T. made soundtracks of the individual artworks. This inspired me again to create the matching videoclips.
No 5 is The Nose Have It.
Each separate artwork goes with a small story, philosophic reflection. The story of The Nose Have It (2019) is as follows:
The Nose Have It is Inspired by recent (2019) developments concerning Brexit. Especially the images of the British House of Commons and the chairman (John Bercow), after the counting of the votes and the proclamation of the historical words “The No’s Have It”, sticked. This political situation was stuck and jammed and was quite unsatisfactory at the time. But the image of the chairman calling out as loud as he can to shout down the buzz of arbitrary arguing politicians in the room is also quite comic. Certainly if you suddenly seem to hear “The Nose Have It’ instead of….
Plastic People is de 4e visuele vrucht van de samenwerking met muzikant/producer A.R.T. (Ali Reza Tahoeni)
De serie Remains Of Today beslaat nu meer dan 100 kleine kunstwerken van elk 30 bij 30 cm. Ali maakt geïnspireerd op deze kunstwerken 100 soundtracks (of meer) die straks ook onder de naam Remains Of Today op een album zullen verschijnen. Althans dat is de bedoeling. Vervolgens maak ik weer videoclips geïnspireerd op de 100 kunstwerken en de tracks die Ali daar bij heeft gecomponeerd. Er begint nu een soort Remains Of Today Droste-effect te ontstaan.
Plastic People is dus no. 04 uit de serie kunstwerken, soundtracks en videoclips.
Bij elke titel hoort een korte tekst of filosofische bespiegeling:
Plastic People (verbal 04)
Collage van plastic inpakmateriaal en afwrijfletters op een houten frame
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Plastic staat voor gemak en hygiëne. Het is een geniale uitvinding van Alexander Parkes 1841 (Parkesine > naar zich zelf vernoemd ). Inmiddels verdrinken we er in. Plastic People verwijst naar het plastic in of aan ons. Wat ooit als kinderspeelgoed en plastic gimmick begon; Barbie en Ken groeide in de 21e eeuw uit tot een tikje ordinair maar toch gewild schoonheidsideaal. Wie had dat ooit gedacht. Dat brengt me bij de volgende vraag; ‘worden we uiteindelijk zelf plastic in een plastic wereld?
Plastic People is the 4th visual fruit of the collaboration with musician.producer A.R.T. (Ali Reza Tahoeni)
The series Remains Of Today contains now more than 100 small artworks of each 30/ 30 cm. Ali makes soundtracks inspired on these artworks. This soundtracks will be released on an future album called Remains Of Today. Although, that is the general idea. Subsequently I create videoclips that are inspired on both my 100 artworks as the soundtracks composed by Ali. We can almost speak of a Remains Of Today Drost effect in the making.
Plastic People is no. 04 from the series of artworks, soundtracks and videoclips.
With each titel goes a short text or a philosophical reflection:
Plastic People (verbal no. 04)
Collage: plastic wrapping foil and transferable characters on a wooden frame.
Part of the Remains Of Today series
Plastic stands for convenience and hygiene. This was a genius invention by Alexander Parkes 1841(named Parkesine at first). Today, we drown in it. ‘Plastic People’ is addressing the plastic in and on us. What once started out as toy dolls and plastic iconic gimmicks developed into a tad vulgar but yet actual and desired beauty ideal? Who would have guessed? That leads me to the question; do we become plastic in a plastic world?
Raise Vibration is no. 06 van de Helden B-side series. Het is een digital artprint op canvas, 120/80cm, limited & signed edition 1/5. Dit is mijn tweede portret van Lenny Kravitz. In het eerste portret omringde ik hem met vlinders, in het tweede portret heb ik er voor gekozen hem in een klaproosveld te zetten. Een hippie kind, of in zijn eigen woorden een flower child in a field of joy.
De vlinders en de klaprozen zijn geen toeval. Kravitz combineert zijn talent met betrokkenheid en idealisme. Door toenemende commercialisering van de muziekindustrie lijkt dat steeds zeldzamer te worden. Muziek met persoonlijkheid en activisme vind ik aantrekkelijk en puur. Dieper dan een deuntje. Het heeft een zeker soort essentie.
Als een beeldend kunstenaar zijn mijn persoonlijke kijk, mijn vragen en opvattingen ook volledig verweven met mijn kunstenaarschap. Ik zou ook niet weten hoe ik dat niet met elkaar verweven zou kunnen laten zijn. Of zoals Nina Simone ooit zei “ how can you be an artist and not reflect time“.
Ik geloof dat er een waarde vermeerdering is als kunst, welke kunst dan ook, met haar voeten of wortels midden in de samenleving staat. En daarnaast geloof ik ook dat we constant worden beïnvloedt door alles wat we consumeren zowel fysiek als mentaal. Zoals er met muziek of beeld agressie en angst gecommuniceerd kan worden zo zou een boodschap van liefde, vrede en verdraagzaamheid uit kunnen monden in een golf of golfje van tolerantie en verdraagzaamheid. Althans, dat is hoe ik het zie. En baat het niet dan schaad het zeker niet.
Raise Vibration
(English)
Raise Vibration is no. 06 of the Heroes B-sides series. This is a digital art print on canvas, 120/80cm, limited & signed 1/5. This is my second portrait of Lenny Kravitz. In the first image I surrounded Lenny with butterflies and now I chose to place him in a field of poppy flowers. A hippie child or in his own words, a flower child in a field of joy!
The butterflies and poppy flowers are not a coincidence. Kravitz combined his talent with engagement, idealism and a message of love. Which seems rare these days as commercialism rules more than ever in the music industries. Me, I grave for music that is drenched with personality and activism. It goes a bit deeper than a nice tune. It has an essence to it. As a visual artist my personal views and beliefs are totally intertwined with my art. I would not know how not to get it intertwined anyway. Or like Nina Someone once said; “ how can you be an artist and not reflect time’.
I believe that there is a surplus value added to art, any art, when it is rooted in society. I also believe that we are constantly influenced by what we consume physically and mentally. Like music or images that are communicating aggression and fear and therefore cause a hype of aggression and anxiety, a simple message of love, peace and solidarity can cause a wave of tolerance and open minds. At least that is how I see it. And if it doesn’t help, it doesn’t harm for sure.
Ik heb al eerder bericht over een spannende samenwerking met producer/muzikant A.R.T. (Ali Reza Tahoeni). Recent hebben we onze eerste live presentatie gegeven van de eerste 10 tracks die Ali gecomponeerd heeft. Dit was in het Rietveldpaviljoen te Amersfoort tijdens de expositie ‘De zielenroerselen van de kunstenaar’ waar ik ook de installatie van 100 kunstwerken toonde die onder de naam Remains Of Today schuilgaan.
Inmiddels zijn er al meerdere tracks in de maak en uiteindelijk hopen we dat dit gebundeld wordt op meerdere albums. Dit is letterlijk nog toekomstmuziek. Het kunstwerk Remains Of Today blijkt toch heel gelaagd te zijn want zoals Ali reageert met zijn muziek op mijn kunstwerken, reageer ik nu weer met visuals/videoclips op zijn muziek. We hopen dat er nog andere getalenteerde editors en filmmakers willen aanhaken om spannende clips te maken. Hieronder de eerste drie clips: 01 Creaties, 02- Oooh Well en Gibberish.
I mentioned a new exciting collaboration with producer/ musician A.R.T. Ali Reza Tahoeni earlier. Recently we gave a live presentation of the first 10 tracks composed by Ali. This was at the Rietveldpaviljoen in Amersfoort during the exhibition ‘ De zielenroerselen van de kunstenaar’ where the artwork/ installation Remains Of Today is shown too.
In the meanwhile more than 10 tracks are made and we hope they are released on multiple albums/records in the nearby future. But this is wishful thinking at this current moment. The artwork Remains Of Today seems very layered as Ali responded to my art at first and now I am responding to his music again with some video clips I made. We hope sooner or later more talented editors and filmmakers will join us to create more sensational clips. But for now the first 3 in row are 01: Creates, 02 Oooh Well and Gibberish
De Corona maatregelen hebben helaas tot effect gehad dat ook het Rietveldpaviljoen (met vele andere musea en kunstpodia) haar deuren voor twee weken moet sluiten. Dat betekent in mijn geval en dat van de mede exposanten van galerie de Ploegh, dat de expositie, De zielenroerselen van de kunstenaar, vroegtijdig moet afsluiten. U kunt het dus niet meer bezoeken. Ik kan persoonlijk terug kijken op een geslaagde expositie in een ruimte en een prachtig gebouw met hoogstaande werken van mijn collega kunstenaars. Ik prijs mijzelf gelukkig dat ik mij toch goed heb kunnen manifesteren afgelopen week. Vorige week donderdag de 25e met de meet & greet en afgelopen zondag 01 november met de kunstenaarsgesprekken geleid door Frits Nolte en de audio presentatie van de Remains Of Today- Audio Experience met Ali Reza Tahoeni. Hieronder wat beelden en een video compilatie.
Deze video bevat opnames van de audio experience – live. Muzikant/producer Ali Reza tahoeni alias A.R.T. heeft 10 muzikale composities gemaakt geinspreerd op de eerste 10 kunstwerken van de Remains Of Today installatie. In volgorde van opkomst: Creatism, Oooh Well, Gibberish, (1&2) Plastic People, The Nose Have It, American Dream, Still Sparkling, To Avoid A Void and Fame.
Het is ook zijn intentie om bij alle 100 individuele kunstwerken van Remains Of Today soundtracks te maken.
Deze presentatie was onderdeel van de expositie ‘ Zielenroerselen van de kunstenaar’ ter ere van 75 years anniversary of Galerie de Ploegh.
Over de verdere ontwikkelingen van het multi media kunstwerk Remains Of Today bericht ik later weer.