Een bommetje, roept bij mij altijd het beeld op van Peer Mascini die ” Ik zei nog zo, geen bommetje’ riep na een bommetje van een zwart bonte koe in een zuivel reclame. Een ander beeld is dat van een te dik jongetje wat tot weinig atletische esthetische acties in staat is op een duikplank maar toch indruk wil maken. Mijn Bommetje is in die zin een beetje a-typisch en surreëel. Zoals zo veel van mijn werk gaat het over uitbreken en doorbreken, vliegen en/of vallen. De stad in het schilderij is een hermetische betonnen kader (de stedelijke jungle) maar door de speling van het perspectief is het meisje de stad de baas en maakt zij het bommetje. Ze gaat gewoon kringen maken in het water. Onbesuisd en vol overtuiging.
Bommetje (Jump) English
Bommetje (Jump) 2005- Acryl op canvas- 90/70cm
Acrylic on canvas 90/70 cm.
A bommetje (Bomb- Jump-dive), is a Dutch expression for a bold jump into the water. It reminds me of a commercial with actor Peer Mascini who cries out “I just said no Bomb! “after a cow jumps violently into the water. An other image is that of a slightly overweight boy who is not capable of athletic and esthetic actions on the diving-board but still has the urge to impress. In this case, my Bommetje is a bit surreel and a-typical. As many of my works it is about, breaking trough of out and falling and flying. The city in the painting is a hermetic concrete frame (the concrete jungle) but due to the strange perspective the girl in the picture rules while she makes a ‘bommetje’. She is definitely going to splash and make circles in the water. Light hearted and with believe.
Het id is aangeboren en is primitief en instinctief. Het ego werkt vanuit het realiteitsprincipe, dat ernaar streeft om op realistische en sociaal gepaste wijze aan de verlangens van het id te voldoen en het super ego is het aspect van persoonlijkheid met al onze geïnternaliseerde morele normen en idealen die we van ouders en de samenleving krijgen.
Ik heb dit als titel gekozen omdat geheel tegen het oordeel van Freud in, ego en super ego een negatieve connotatie heeft gekregen. Misschien is het ego- bewustzijn in de 21e eeuw wel dusdanig groot geworden dat er van de oosrpronkelijke omschrijving van Freud weinig is overgebleven. Zijn ego is zich van een sociale omgeving bewuste persoon en het super ego een die gevoelig is voor autoriteit dus daar lijkt niet veel zelfingenomenheid bij te zitten. Of is wat wij ego noemen eigenlijk het Id?
Hoe het ook zij, Mijn portret is een dubbel portret geworden, de ego en super ego van Freud die zich zelf en zijn Id analyseert en bestudeerd.
(Id) Ego & Super Ego (English)
Ego & Super Ego. Uit de serie; portret van ‘Sigmund Freud’. Acryl op MDF, 90b/100h. Voor de serie Milestones heb ik me een jaar lang verdiept in bijzondere historische figuren die door hun originele, eigenwijze of visionaire blik op de wereld, de loop der dingen hebben veranderd. Particulier bezit.
Ego & Super Ego 1999-An Artwork A Day- 28-04-2020
Acryl op mdf 100/80 cm.
In 1999 I was working on my own millennium series called Milestones. Milestones is a series of portraits of 20e centrum icons. There were quiet a few inspirational names. People who were great in deeds and thoughts. Amongst them, my selection; J.F. Kennedy, Pablo Picasso, Rudolf Nureyev & Margot Fonteyn, Mahatma Gandhi, Josephine Baker, Marlene Dietrich, Albert Einstein, Che Guevara, Anne Frank, Martin Luther King, Mohammed Ali, David Bowie, Nelson Mandela, Charley Chaplin en Sigmund Freud. I focussed on each of them and tried to realize a spot-on portrait. The portrait what is on display today is, Sigmund Freud. The psycho- analyticus that tried to get to the bottom of the human consciousness and sub-consciousness persona. The titel of this work is (Id) Ego en Super Ego; named after the 3 elements of personality that collaborates to create complex human behavior.
The id is congenital and is primitive and instinctive. The ego works from the reality principal, that strives to approach our Id needs in a social appropriate an realistic way and the super ego is the aspect of our personality with all internalized moral norms and ideals that is given to us by our parents and society.
I chose this a titel because, entirely against the judgement of Freud, ego and super ego gained a negatieve imago. Maybe it’s because the ego awareness in the 21th century is grown out of proportions as such that there’s not much left of the original classification. His ego is fully aware of his social environment and the super ego is receptive for authority, so there seems not much room for self -complacency. Or is what we call ego actual the Id?
Be it as it may, my portrait is a double portrait of the ego and super ego of Freud himself that studies id self.
Deel twee van de tot kunstwerk geëvolueerde moodboards. Gisteren; Never-mind, vandaag; Spotless-mind. Als je goed kijkt, zie je (in twee talen) in de tekst ballon de woorden Desinfected (for your protection). Hoe actueel is het woord desinfecteren op dit moment? Het tekstje is afkomstig van een toilet-seat bescherm hoes uit een hotel. Door de tekst in het denk ballonnetje te plaatsen is het bijna politiek. De gedesinfecteerde gedachte is misschien wel de meest bizarre uitkomst van virtuele controle. Een big brother die zo ver gaat dat je zelfs in je hooft niet meer buiten de gebaande paden mag. Best een Interessante gedachte want hoe dicht zitten we daar al tegen aan? Hoeveel is nog van je zelf en wat is kapitaal voor de sociale platforms en overheden. En hoe ‘vrij’ en autonoom kan je of blijf je denken als je voortdurend bloot staat aan digitale groepsdruk? Dus ook de regel : “voor your protection’ lijkt passend in deze context, het zou dan zoiets zijn als; “je mag wel anders denken maar voor je eigen veiligheid is het beter van niet”. Ik denk dat vrijheid en onvrijheid in de virtuele wereld op de zelfde lijn ligt, vlak naast of achter elkaar. Het is uiteindelijk aan jezelf hoeveel en wat je, waar weg geeft.
Spotless Mind On reprise 2005 > 2019. Collage on board
Part 2 of the evolutions of the moodboards to artworks. Yesterday; Never-mind, today; Spotless-mind. If you take a closer look at the balloon, you can read the words Desinfected (for your protection). How up to date is the word desinfected at the moment? The lines are original from a toilet-seat cover from a hotel. To place these lines in the text balloon gives it a politic connotation . The desinfected mind is maybe the most bizarre outcome of virtual controle. A big brother thats pushing the edges that far, that even your own thoughts are not your own anymore. It is an interesting thought, how close to that point are we yet? How much of you is still private and yours and which part of your personality is already owned bij social platforms and authorities. How free and autonomous can you stay when exposed to constant digital group pressure. So even the words ” for your protection’ fits this questions. Translated freely in this context it would be something like; “you can think differently but we advise you not to, for your own protection. I think freedom and non-freedom are buddy buddy in the virtual world. In the end it’s up to you, what to keep for your self and what to share, where.
De moodboard, wie gebruikt het niet. Zelf managers en lifecoaches gebruiken het dezer dagen. Tegenwoordig heb ik een heel digitaal archief met alles wat me inspireert. Ik fotografeer zelf veel, zoek veel beeldmateriaal op internet. En ik manipuleer me digitaal suf met alles wat ik vind. There’s no ending to it. Voorheen had ik een groot paneel waar ik willekeurig in het oog springende plaatjes op plakte. Met de bedoeling hier wat mee te doen, de plaatjes dan. Maar uiteindelijk vond ik het moodboard zelf dusdanig spannend worden qua beeld dat ik het hele ding ben gaan bewerken. Zo heb ik twee collages uit die tijd; Never-mind en Spotless-mind. Vandaag te zien: Never-mind. Wat het verbeeld? Ik denk de mensheid en de chaos die daarmee verbonden is..
Never-mind 2005 (English)
Nevermind- on reprise 2005>2019|collage op MDF
Never-mind 2005- An Artwork A Day- 23-04-2020
Collage en acrylic on mdf 80/130cm.
De moodboard, a well known phenomenon. Even managers and life-coaches use it these days. Nowadays I’ve got a whole digital archive with everything that inspires me. Ik take many photo’s and collect a lot from the internet. And I manipulate it like like my life is depending on it. There’s no ending to it. Before that I used a great wooden board to stick randomly eye catching pictures on. With the purpose to use those pictures as inspiration for a new artwork. But finally, I decided that the moodboard it self was more interesting as a whole that each picture by it self. This is how I created two collage artworks in this period; Never-mind & Spotless-mind Today on display: Never-mind. What is it about? Mankind and the chaos that it takes along….I guess.
Ik Vertrek- 2015- An Artwork A Day- 22-04-2020
(For English scroll down)
Poster ontwerp (3 dubbel portret van Bauwien van der Meer, sopraan) in opdracht van het Kamer Operahuis (KASCO), Zwolle.
Poster ontwerp in opdracht van het Kamer Operahuis. 2015
In 2015 kwam het Zwolsche Kamer Operahuis bij mij met de vraag of ik een poster wilde ontwerpen voor hun nieuwe voorstelling. Een complexe vraag want de sopraan Bauwien moest prominent in beeld met haar verschillende gemoedstoestanden in de verschillende maatschappelijke rollen die ze verwacht werd te vertolken in het stuk. Maar daarnaast moest het thema ‘Ik Vertrek’, lees reizen, dromen van een oernatuur, ook verbeeld. Ik heb een aantal voorstellen gemaakt en uiteindelijke is deze gekozen. Een surrealistisch beeld waarbij Bauwien, naar mijn idee ondanks haar 3 gezichten in 1, niet aan schoonheid inboet. En het gedroomde landschap als de verstikkende wereld waarin ze gevangen zit zijn aanwezig zonder dat het meteen de aandacht opeist. Ik was in deze tijd als niet Opera liefhebber, ambassadeur van dit gezelschap. Toen ik zei, Ik hou helemaal niet van opera zeiden ze, dan moet je juist als ambassadeur bij ons komen, want je zal zien dat we geen traditionele opera maken. En gelijk hadden ze. Ik heb fantastische spannende stukken gezien die zowel speels, humorvol, urgent als urban als underground als disco als klassiek waren. Muzikaal krijg je het voor je oren en visueel wordt je verrast. Ik ben een groot fan van dit gezelschap. Als je de kans krijgt in de toekomst ga zeker kijken. Want gebaande paden en vastgeroeste ideeën kennen ze bij dit gezelschap niet.
Poster Ontwerp voor het KamerOperahuis, productie Ik vertrek. 2015
Ik Vertrek- 2015- An Artwork A Day- 22-04-2020
Poster design (3 double portrait of Bauwien van der Meer, soprano) in assignment of the Kamer Operahuis (KASCO, Zwolle.
In 2015 the opera association from Zwolle came to me with the question weather I would like to design a poster for their next show. A complex question because soprano Bauwien was the main and leading feature with her various moods and roles she is expected to play to for fill social expectations in the play. But besides that the theme ‘Ik Vertrek”, (I leave) read travel and dreams of primeval nature, must be interpet as well. I made a few suggestions and this one was selected. A surrael image that does not crush the beauty of Bauwen despite of her tree faces in one. And the dreamed landscape as well as the suffocating world she wants to leave from are modestly present. At the same time I was, as not opera lover, ambassador of The Kamer Opera House. When I said, I am probably not the one because I don’t even like opera, they said that is just the reason why you should do it, you will be suprised. And they were right. I saw fantastic, exiting plays, that were playful, humorous, urgent as well as urban, underground, disco and classic at the same time. Most of he times your ears are dazzled and visually it’s a treat . I am a fan of this ensemble. If you are in the opportunity to visite one of their plays, go and see! Because they don’t know such things as beaten track and established idea’s.
Er zijn opdrachten waar je meer trots op bent dan anderen. Het portret van Harry Mulisch is zo’n oprdacht. Ik was in 1999 bezig met een serie portretten van 20e eeuwse iconen, genaamd Milestones. Deze portretten waren in het blikveld gekomen van Neerlandicus Jos Buurlage, die toen net zijn proefschrift over Mulisch had afgerond. Of ik een portret kon maken? Ik heb ja gezegd met knikkende knieën, dat wel. Want Mulisch zelf leefde nog, dus die had zich ook beledigd kunnen voelen door een incompetent portret. Daar leek het me ook de man wel naar. Ik ben aan de slag gegaan, door in de stijl van de Milestones serie, eerst van alles en nog wat over en van de man te lezen. Daarna heb ik hem zo neergezet. Op het randje van karikaturaal misschien. Maar ontegenzeggelijk Mulisch. Een portret van iemand die ongenaakbaar is, een eminent grise. Veel later is er nog eens een verzoek van een uitgeverij gekomen of ze dit portret voor een omslag van een andere biografie over Mulish mochten gebruiken. Dit is helaas niet doorgegaan om redenen die ik niet meer helemaal scherp heb.
Over het proefschrift citeer ik uit andere bron: “Harry Mulisch tussen literatuur, journalistiek, wetenschap en politiek in de jaren zestig en zeventig. Onveranderlijk Veranderlijk’ biedt niet alleen een analyse van de reportages, maar ook een heldere uiteenzetting van Mulisch’ hermetische filosofie, een karakteristiek van zijn totale oeuvre en een situering van de auteur ten opzichte van prominente collega’s als Hermans, Reve, Wolkers en Boon. Het gebruik van vaktermen is tot een minimum beperkt, zodat dit boek toegankelijk is voor iedere lezer met belangstelling voor het werk van Mulisch en de culturele veranderingen in de jaren zestig.”
Onbegrijpelijke Wereld (English)
Onbegrijpelijke Wereld. In opdracht van Jos Buurlage, de auteur van het proefschrift Onveranderlijk veranderlijk, over Harry Mulisch, Amersfoort
Portrait of Harry Mulisch- Acrylic on MDF. 100/80cm. In assignment of the author of Mulisch essay ‘Onveranderlijk Veranderlijk’.
There are assignments that leaves you with more pride than others. This portrait of Dutch writer Harry Mulisch is such assignment. At the time I was working on a series of portraits of icons of the 20th century, named Milestones. These portraits came under the attention of Jos Buurlage, who just finished his essay about Mulisch. If I could make a portrait of Mulisch he asked. I said yes with my fingers crossed. Harry Mulisch was still alive back than. So he might get insulted by an incompetent portrait. I started working by reading much about him and his own work before I choose to paint him like this. On the brink of caricature maybe. But indisputable Mulisch. A portrait of a man who’s inexpugnable and an eminent grise. Much later, a request came from a publisher if they could use this portrait for the cover of a biography of Mulisch. This did not followed trough due reasons I cannot recall.
About the essay, I quote from a different source: “Onveranderlijk veranderlijk’ offers not only an analysis of the records but also clear clarification of Mulisch hermetic philosophy, a characteristic of his total oeuvre and a positioning of the author compared to his prominent colleagues like Hermans, Reve, Wolkers en Boon. The use of technical terms is limited to a minimum, thus is for each reader with Mulisch interest accessible.
Mevolution- 2009– An Artwork A Day -20-04-2020
(For English scroll down)
Vingerafdrukken van inkt op canvas – 90/70- zelf-portret. In collectie van mijn ouders.
Mevolution – 2009- Duimafdrukken van inkt op doek- 90/70
Waar zou ik zijn zonder kunst? Jaren lang hing er een Boomerang Support Card met een spreuk van Nietzsche op mijn tekentafel die dienst deed als ezel. “Wees Meester en Vormgever Van Je Zelf. Hier keek ik dagelijks naar en heb het door de jaren verinnerlijkt als een mantra. Het enige waar je invloed op uit kan oefenen in deze rare ongrijpbare wereld is je zelf, het enige waar je aan de knoppen zit en kan sturen. Dit moet niet opgevat worden als een grote ego trip maar een kwetsbaar zoeken naar de balans tussen je zijn, je persoonlijke dromen en wensen maar ook hoe je je verhoud tot anderen, de natuur, dieren en al het andere leven om je heen. Met andere woorden; ik wil hier wel zijn maar niet ten koste van. Nou lijkt dat in deze tijd een onmogelijkheid. Baby’s worden al met een enorme schuld geboren, hun voetafdrukje kost wellicht al ergens in de wereld een bosje, hun bestaan misschien een regenwoud. Hoe kan je als inteligente mens niet een beetje gebukt gaan onder dat gene wat je als soort aanricht.De kunst geeft me handvatten om het leven tegemoet te treden en op mijn eigen kleine schaal te bevechten wat voor mijn gevoel bevochten moet worden. Zonder dat was ik denk ik reddeloos verloren.
In deze Corona tijd mis ik een filosofische kijk op een mogelijke toekomstige nieuwe wereld nog het meest. Naast alle chaos, beperkingen, eenzaamheid en onrust van deze tijd liggen er ook prachtige kansen. Als we eens zouden durven echt kritisch te zijn en anders te denken.
Mevolution (English)
Zelfportret in vingerafdruk
Mevolution- 2009– An Artwork A Day -20-04-2020
Fingerprints of ink on canvas – 90/70- self-portrait. In parental collection.
Where would I be without art. For years a Boomerang Support Card wit a statement of Nietzsche decorated the corner of my drawing table. Be your own Master and Creator. I looked at it on a daily base and interiorized it like mantra. The only thing you can actually influence in this intangible world, is you. You are the one pushing your buttons and control your steering wheel. This must not be seen as a big ego-trip but a vulnerable quest at a balance between your being, personal dreams and wishes but also how you relate to others, nature, animals and other living things around you. In other words, I want to be here but not at the cost of…. Now, that seems almost impossible in this time and age. Baby’s are born wit a load of guild resting on their little shoulders, their tiny footprint wil probably cost a small bush somewhere, their existence probably a rain-forrest. How can we as intelligent human beings carrie this burden witnessing the damage done by your own species. Art gives me a sense of grip to meet life and fight what needs to be fought on my own little spot in the world. Without art, I was probably lost .
In this age of Corona I mis a deep philosophical approach on a new possible future world. Besides the chaos, limitations, desolation and restlessness of this period there are opportunities for a new future world. If only we dared to be truly critical and think differently.
‘On reprise’ of met andere woorden uit het archief en opgefrist, collage ‘Nevermind’ uit 2005. Dit werk heeft ook enige jaren in opslag gestaan. Het maakt onderdeel uit van een tweeluik die geen tweeluik is. Deel 1 van het tweeluik heet Spotless Mind. Bij de hernieuwde kennismaking kwam ik tot de conclusie dat het inhoudelijk toch ook nog steeds actueel is.
Nevermind-Het beeld is onstaan uit een soort moodboards, ter inspiratie. Ik ben een soort plaatjes gek en veel intrigerende plaatjes waar dan ook vandaan hebben hun weg gevonden op dit paneel. Eerst terloops later, toen ik besloot het uit te werken bewust. Tussen de collage door ben ik gaan schilderen zodat er een coherent beeld is ontstaan.
Zowel ‘Nevermind’ als Spotless mind’ verwijzen beide naar beroemde titels van een film ‘ Eternal sunshine on the spotless mind‘ en het album Nevermind van Nirvana. De mind is hier het centrale thema de never mind past naadloos in mijn ‘Brave New World’thema (al gebruikte ik dat thema toen nog niet) en gaat indirect over gelatenheid, onachtzaamheid of nonchalance. Er zijn er die dit een ultieme coole staat van zijn vinden. Maar het wordt steeds meer en meer een apathische staat van zijn. Een soort van zorgeloosheid als stille goedkeuring voor waar eigenlijk ruimte voor kritiek zou moeten zijn.
Detail Nevermind
(English) Nevermind |on reprise 2005>2019|
‘On reprise’, from the archives and re-freshed, collage Nevermind from 2005 > 2019. This artwork was in depot for several years. it is part of diptych that’s not a diptych. Part 2 of the diptych is called ‘Spotless Mind’. At the reunion with this work I came to the conclusion that this work is still up to date.
The Image emerged from some kind of inspirational moodboard .I am kind of a visual graphic maniac and lots of intriguing images were ever from found their ways to the inspiration board. In between the collage I started to paint it in to a coherent total, at first sideways but later on consciously.
Nevermind-Both Nevermind as ‘Spotless mind addresses title wise to famous titles of a movie called ‘ Eternal sunshine on the spotless mind‘, and the Nirvana album ‘Nevermind’. The mind is the central issue here, the careless –never mind- fits seamless into my ‘Brave New World‘ theme (although it did not existed yet in 2005) and it handles about certain meekness, neglect and nonchalance. Some might refer to it as a cool state of being, because nothing seems to effect on you. But it becomes more and more an apathetic state of being. Carelessness as silent approval to anything that calls for crittissm.
