Bij deze presenteer ik FAME-audio video experience no.10 (for English scroll down)
Deze video is onderdeel van een grotere kunst installatie getiteld ‘Remains Of Today’.
Deze video neemt je mee naar ‘life’ in de letterlijke , fast lane, (de Zuidas, Amsterdam). Dit verkeer wat voorbij raast is vastgelegd terwijl ik op de trein stond te wachten. Dit werd het décor of de achtergrond voor de verstomde maar overduidelijk pratende Andy Warhol. Ondanks dat zijn beroemde woorden over roem nooit op bewegend beeld zijn vastgelegd bewegen zijn lippen toch suggererend dat hij deze woorden spreekt. Daarna voer ik David Bowie ten tonele, op een catwalk, als een omhooggevallen diva die geagiteerd zijn/haar lippenstift over zijn/haar wang uitsmeert, als het perfecte rolmodel om deze Warhol statement te ondersteunen. En er is een kleine verrassing in de outro.
Ik heb deze beelden heel postmodernistisch gestolen uit de video, Boys Keep Swinging en een interview met Andy Warhol, niettemin het droste-effect, is het (video) kunst in haar eigen recht. Dit is een van de voordelen van deze postmodernistische tijden.
Dit kan gezien worden als zowel een hommage aan beide mannen als een kritische noot over onze hedendaagse samenleving.
Remains Of Today is een serie van meer dan 100 kleine communicerende kunstwerken. Gemaakt van onder andere straatafval. Muzikant en producer Ali Reza Tahoeni a.k.a. A.R.T. heeft de soundtracks gemaakt bij de individuele kunstwerken. Om het te completeren heb ik er dan weer een videoclip bij gemaakt. Mijn stem die Fame zingt is een speciale feature in deze video.
Deze video is gebaseerd op het kunstwerk Fame (verbal 10) en het verhaal gaat als volgt:
Fame (makes a man take things over)
De subregel “Makes a man take things over” is tevens ontleent aan het refrein van het zelfde nummer. Dit is een combinatie van beelden, tekst en een parallel naar Popart- kunstenaar, en Bowie vriend, Andy Warhol. Zijn statement ‘In the future everyone will be (world) famous for 15 minutes’, blijkt met terugwerkende kracht de spijker op zijn kop. Was Warhol een visionair?
En had hij toen enig idee van de omvang van dit concept in de echte wereld? Hebben wij dat eigenlijk?
Hereby I present Fame – audio video experience no.10
This video is part of the greater art installation of ‘Remains Of Today’.
This video takes you to life on a literal, fast lane, (de Zuidas, Amsterdam). This ‘traffic rushing by’ was captured while I was waiting on my train. This became the stage or background setting for a silenced but obviously talking Andy Warhol. Although his famous words about fame are never recorded, his lips are moving and suggesting he is preaching these words. Second, David Bowie, walking the catwalk as a ‘stuck up’ diva, agitated, wiping his lipstick all over his face, was the perfect role model to accommodate this Warhol statement. And there is a little surprise in the outro…
I stole these images in a very post-modernistic way, from the video clip Boys Keep Swinging and from an interview with Warhol, and nonetheless the droste-effect, again, it is art in its own right. This is one of the benefits of making art in postmodern times.
This can be seen as a tribute to both men and a critical remark on contemporary society at the same time.
Remains Of Today is a series of more than 100 small communicating artworks made from (street) litter. Musician and producer Ali Reza Tahoeni a.k.a. A.R.T. made soundtracks of the individual artworks. To finalize it I made videoclips to accommodate these soundtracks. One special feature in this video is that I am the voice who cries Fame.
This video is based on the artwork Fame (verbal 10) and the story goes like this:
Fame (makes a man take things over)
Inspired by the eponymous song – Fame- by Bowie. The sub sentence: “Makes a man take things over” is a quote from a chorus line from the same song. This is a combination of images and text. And there is a parallel to pop art artist, and Bowie friend, Andy Warhol. Warhol’s statement “In the future everyone will be (world) famous for 15 minutes”, seems spot on in hindsight. Was Warhol a visionary?
Did he have any idea of the magnitude of this concept in the here and now? Do we, really?
Met trots presenteer ik het in eigen beheer uitgegeven boek Remains Of Today! Dit boek bevat een overzicht van de eerste 100 kunstwerken uit de Remains Of Today serie. Het is tweetalig : Nederlands en Engels
I proudly present my recent independently published Book to you! It is called Remains Of Today. This book contains an overview of the first 100 artworks of the art installation Remains Of Today. It is bilingual: Dutch and English.
Mijn werk Must H(e)ave(n) is vanaf vandaag (22 april 2021) te zien in de expositie: Keerzijde van de vrijheid.
“Vorig jaar was het 75 jaar geleden dat we bevrijd zijn. Wat betekent vrijheid nu? In deze expositie verbeeldt iedere kunstenaar zijn of haar eigen keerzijde: oorlog en onderdrukking, vluchtelingen, innerlijke vrijheid en onvrijheid, leven in een wereld waarin je overal gevolgd kunt worden. Wat hebben we ervan geleerd? Het wordt mooi samengevat in de volgende quote: ‘Op pad in grote vrijheid, kom ik mezelf met enige regelmaat tegen.’”
Overige deelnemende kunstenaars, Gerard Akerboom, Barbara Bläsing, Michiel Delius, Jan van Dijk, Harry Dukker, Boudewijn Korsmit, Adri Langbroek, Adriana Nichting, Hadewijch Ouwendijk, Sari Piek, Cécile Sponsen en Jos Verschaeren
Meer info @ https://deploegh.nl/kvdv/
22 april tot 23 mei In Galerie de Ploegh. Open: do/vrij 11.00u tot 17u en za/zo van 13u tot 17u. Reserveren kan via de website: www.deploegh.nl
Over het werk: Must H(e)ave(N) 2020 – acryl op canvas- 100 x 100 cm
Een moderne allegorie & vanitas over aanbidding. Het is een moderne allegorie & vanitas over aanbidding. Bij gebrek aan exacte wetenschap werd In de klassieke tijd het goddelijke aanbeden. Daar is van alles over te vinden maar is ook goed voor te stellen. De mens was nietig en probeerde zo dicht mogelijk bij het Goddelijke te komen. Het leven was onredelijk en schiep zoveel vragen dat er haast wel iets groters moest zijn wat alles in een logisch perspectief zou zetten. Waar leven zo oneerlijk, kwetsbaar en futiel leek kon troost en reden gevonden worden in een groter plan. Anno 2020 kunnen we zeggen dat God en het spirituele enerzijds een modieuze revival door maakt. Maar anderzijds zou je kunnen stellen dat als God voor zuivere spiritualiteit staat dat God hartstikke dood is. De devotie heeft zich grotendeels van het spirituele naar het materiele verlegd. Merknamen worden vereerd. Geluk is te koop. Hoe waar deze uitspraak soms is laat dit beeld zien. Want het is geen fictief beeld het is een bestaande situatie die vast gelegd is tijdens een willekeurige Black Friday. Ik heb het slechts opnieuw naar de oppervlakte gehaald. Het is een fel realistisch en schetst een niet al te fraai beeld van een uitwas van de moderne mens. Als kunstenaar is het geweldig om met deze thema’s te spelen en iets zichtbaar te maken. Het is gelukkig niet de enige waarheid.
Roze plastic tas, van De Bibliotheek, met een Einstein quote, aan mij gegeven door atelier genoot Corine Aalvanger, tape, een reflector en witte acryl verf op een houten frame.
Het is best ironisch dat zo’n grote geest als Albert Einstein zegt dat hoe meer hij weet, hoe meer hij zich eigenlijk realiseert dat hij niets weet. De woorden van een wijze man.
Als we dit door een hedendaagse bril bekijken zien we dat kwaliteit, matige kwaliteit, feitelijke en fictieve informatie onze systemen en geest overspoelen.
Maar worden we er wijzer van? Ik zou zeggen van niet. We zijn niet in staat zo’n overvloed van oppervlakkige, van alles wat, kletspraat en belangrijke informatie te verteren op een 24/7 basis en ook nog eens diepte inzichten verkrijgen. Heel simpel, het is te veel, en afgezien van een paar soundbites, blijft het niet hangen. Intelligentie stelt je in staat om abstract en volgens een bepaalde logica te denken. Het is de kunst van weten hoe te interpreteren en hoe informatie te gebruiken waarmee je uiteindelijk kennis vergaard. Volgens Einstein zou echte kennis je nederig stemmen. Als hij vandaag geleefd zou hebben zouden zijn woorden dan zoiets als dit hebben geklonken?: “He-man, Ik heb ook een mening maar om eerlijk te zijn, wat weet ik nou eigenlijk.
(ENG)
Ik Besef Dat Ik (N)iets Weet (I realize that I Know Some(No)thing) verbal 141
Pink plastic, public library, bag with an Einstein quote, handed to me by colleague, Corine Aalvanger, tape, a reflector and white acrylic paint on a wooden frame,
It’s ironic that a great mind as Albert Einstein states that the more he actually knows, the more he realizes that he actually knows nothing. These are indeed words of a wise man. If we review this in a contemporary way we see quality and poor quality, true and false information are flooding our systems and minds. But do we really become any wiser? I would say, not. We are not capable of digesting an abundance of shallow, miscellaneous, chitchat and important information on a 24/7 basis and get in-depth insights at the same time. It’s simple, if it’s too much. Except for a few sound bites, it won’t stick. Intelligence enables us to think in abstractions according to certain logic. It is the art of knowing how to interpret and use information. This is how knowledge is obtained. According to Einstein, real knowledge makes humble. If he would still be alive today, could his words sound something like this?: “He-man, I do have an opinion too but to be honest, what do I really know”.
De Heilige Koe en het Stalen Ros (verbal 142)
Gevonden gebroken plastic wiel velg, geknipte tekst en afbeelding uit oude krant van Lady Liberty haar neus dicht knijpend tegen de stank, op/in een houten frame.
Dit is hoe ik nooit mijn rijbewijs haalde. Toen ik nog geen 18 was kwamen mijn ouders met een deal die de meeste tieners niet kunnen weerstaan, De deal was simpel, niet roken voor je 18e!. Het was mijn eerlijke intentie om niet te roken maar ik bleek slecht gemotiveerd. Om te illustreren; het begon met een stage bij een Amsterdams modellen bureau. Deze gelegenheid plaatste me voor de ultieme test. De asbakken daar waren tot en over de nok gevuld en op een dagelijkse basis ik kreeg vaak een sigaret aangeboden om wille van diverse sociale redenen. In eerste instantie nam ik er wel eentje uit beleefdheid maar later kon ik het al niet meer weerstaan. Ik was 17 en besloot mijn nieuwe hobby eerlijk op te biechten, wetende dat dit dure cadeau op het spel stond. De consequentie; geen rijbewijs voor Marit. Een opmerkelijk ding kwam hierdoor wel aan het licht, Ik vond het helemaal niet erg. Tot nu toe ben ik altijd rijbewijs en autoloos geweest en eerlijk het maakt mij geen bal uit. In een wereld waarin de auto de dubieuze status van de Heilige Koe heeft verkregen ben ik nog altijd blij met mijn oude niet- elektrische- Stalen Ros. Daarnaast rook ik al een poosje niet meer en ben dus zeer up to date met mijn zero uitstoot!
(Eng)
The Holy Cow and the Steel Steed. (verbal 142)
Found wheel rim, cut text, picture of Lady Liberty while she’s pinch her nose for bad smells on paper on a wooden frame
This is how I never got my drivers licence. When I was still 18 minus, my parents offered me a deal most youngsters cannot resist. The deal was simple; do not smoke before your 18th birthday.
It was my honest intention to not smoke but I seemed ill motivated. For one, I started an internship at a model agency in Amsterdam; this event really put me to the test. The ashtrays were piled up high on a daily basis and I was frequently offered a smoke for all kinds of social reasons. At first I did it out of politeness, but then I could not resist. I was 17 and boldly decided to come clear to my parents about this new habit, knowing this expensive gift was at stake. The consequence of this confession was, ‘no drivers licence’ for Marit. A remarkable thing came to light, I did not mind at all!! Up to now I remained driver-licenced and car-less and frankly, I couldn’t care less. In a world where the car reached the dubious status of a Holy Cow I hold on steady to my old Steel Steed instead. Besides, I also quit smoking, so I’m truly up to date with this zero emission thing going!
ACT verbal no. 143
Rode ‘FNV vakbond Actie’ vlag, hangend in de berm gevonden, witte acryl verf en papieren ondergrond op een houten frame.
Om ons voor te bereiden op een duurzame of überhaupt een toekomst zouden we…. bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla, economische groei, bla, bla bla bla bla, aandeelhouders belangen, bla bla bla bla bla bla bla bla bla, bla bla bla bla bla bla bla bla bla, koopkrachtplaatje, bla bla bla bla bla bla bla bla bla, consumenten belangen, bla bla bla bla bla bla bla bla bla, werkgelegenheid, bla bla bla bla, belasting voordeel of paradijs, bla bla blagezonde economie, bla bla bla, cijfers, bla bla bla, beurzen, AEX, bla bla bla, tarieven, bla bla bla, en vele andere excuses, bla bla bla…………………………ACT
(Eng) ACT verbal no. 143 Red ‘FNV union Action’ flag, found lingering in roadside bushes, white acrylic paint and paper stabilizer on a wooden frame.
To prepare our selves for a sustainable or any future for that matter, we……bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla, economic growth, bla, bla bla bla bla, stakeholders interest, bla bla bla bla bla bla bla bla bla, bla bla bla bla bla bla bla bla bla, purchasing power, bla bla bla bla bla bla bla bla bla, consumers needs, bla bla bla bla bla bla bla bla bla, employment opportunaties, bla bla bla bla, tax benefits or paradise, bla bla bla, healthy economy, bla bla bla, figures, bla bla bla, stock markets, AEX, bla bla bla, rates, bla bla bla, and many more excuses, bla bla bla…………………………ACT
Travel Light verbal 144
Twee ansichtkaarten van Boomerang support card, aangeboden op een weggeef stalletje langs de weg, op een badstoffen hoeslaken op een houten frame.
We zijn allemaal niet veel of ver weg geweest het afgelopen jaar. Covid hield ons dicht bij huis. Dit zou weleens de perfecte gelegenheid kunnen zijn ongebaande paden in je huis en je hoofd te ontdekken. Fantasie reist ver, voorbij grenzen, beperkingen en restricties. De spreekwoordelijke zware koffer is meer een last dan een lust. Maar toch lijkt het dat we graag gewicht dragen zelfs als het ons vertraagd. Ik heb altijd avontuur en levenservaring boven bezit en veiligheid verkozen. Ik koetser alles wat mij ten deel is gevallen. Zelfs de donkere kanten gaven waardevolle inzichten achteraf.. De enige dingen waar ik echt aan hecht zijn mij geliefden en mijn creativiteit. Maar ik ben ook een vrouw, dus als ik mijn vakantie koffer in pak, ongeacht de omvang, het zal tot de nok gevuld worden en zeker te zwaar zijn. Maar verder, houdt ik er van om licht te reizen.
(Eng)
Travel Light verbal 144
Two postcards of Boomerang support card offered on a give away stand on the roadside, on towelling fitted sheet on a wooden frame.
We all haven’t been around much past year. Covid kept us close to home. This could be the perfect opportunity to explore the unbeaten tracks of your home and minds. Imagination travels far, beyond any border, any limitation and any restriction. The proverbial heavy suitcase is more of a burden then it is a comfort. But still it seems we like to carry weight even if it slows us down. I always choose adventure and life experience over assets and securities. I Treasure everything life gave me. Even the dark sides gave insights that were of great value in hindsight. The only true things I cling to are my loved ones and my creativity. But, I am still a woman, so when I pack my actual holiday suitcase, no matter the size, it will be packed to the max and is often way too heavy. Otherwise I like to travel light.
Would You Like Me Better If I Was A Selfie? Verbal 145
Geknipte tekst uit tijdschriften, kranten en verpakkingsmateriaal, roze afplaktape, een uitgeprinte ‘eigen’ selfie op oud douche gordijn op een houten frame.
Hallo ik ben Cat, ook wel Copycat genoemd. Je komt mij veel tegen in het vergaarbakje van de vooruitgang. Ik vier mijn eigenheid door zo veel mogelijk op anderen te lijken. Je hoeft niet diep te zoeken want ik beweeg me net onder de oppervlakte van zo’n beetje alles. Ik dank mijn ouders en in sommige gevallen de plastisch chirurg voor mijn geweldige verschijning. Ik ben pure poëzie gevangen in een naar perfectie strevend lichaam, gezicht en outfit van merk X. Als ik kon zingen zou ik mezelf bezingen, dit Godsgeschenk aan de wereld.. Fijn dat jullie er ook zijn; like, subscribe en koop dit product wat ik persoonlijk onderschrijf. Ik ben zo begaan met mezelf dat er geen tijd meer is om me druk te maken over dingen die er wel toe doen. In het licht van de eeuwigheid lijkt het misschien raar maar vandaag ben ik de bomb! Gelukkig is er verder niet zo veel aan de hand in de wereld. Alles is flex. Ik ben een fenomeen, de ambassadeur van leegte. Kijk, zo zie ik er uit als ik een kusmondje maak.
(Eng)
Would You Like Me Better If I Was A Selfie? Verbal 145
Cut text from magazines, newspapers and packaging, pink tape, a printed ‘selfie’ on old shower curtain on a wooden frame.
Hello I am Cat, Copycat for friends. You might find me in the receptacle of progression. I celebrate my uniqueness by looking and acting much the same as others. No, you don’t have to search too deep, I am right here below the surface of almost anything. I thank my parents and on some occasions my plastic surgeon for my magnificent appearance. I am pure poetry captured in an, ever striving for perfection’ killer body, face and outfit of brand X. If I could sing, I would praise me, a God given present to the world. Good to have you around, please like, subscribe and buy this product, which I personally endorse. I am so involved with me; I simply do not have time left for things that actually do matter. In the light of eternity this might look strange, but today I’m truly the bomb. Fortunately not much is happening in the world. It is all Hunky Dory. I am a phenomenon, the ambassador of emptiness. Look, this is me making a sexy duck face…………
Tomato Tomato (Black Milk) 146
Twee flesjes sap, acryl, schoolbordverf en transfer op een oud douche gordijn op een houten frame.
Mijn doel met deze twee flesjes was om een scherp contrast tussen zwart en wit te maken. En het te linken aan het ‘echte’ leven.
Spontaan kwam de titel Black Milk in mij op. Toen ik wat ging zoeken om de originaliteit te checken kwam ik dit gedicht van Paul Celan als eerste tegen, het heet Dodenfuga (Todesfuge) alias Zwarte Melk, (Schwarze Milch).
Het is een gedicht over de holocaust en de Joden vervolging. Hieronder een paar regels om te illustreren: (origineel in Duits)
“Black milk of daybreak we drink you at night we drink you at midday Death is a master aus Deutschland we drink you at evening and morning we drink and we drink this Death is ein Meister aus Deutschland his eye it is blue “
Dat komt wel binnen.
Ten tweede vond ik de song Black Milk van Massive Attack, wederom een paar regels;
“You’re not my eater I’m not your food”
En tot slot lip ik tegen underground Rapper,Curtis Eugene Cross alias; Black Milk, aan. Hieronder een regel uit zijn nummer ‘Could It Be’:
“I don’t represent no colors, I represent my lil’ sisters and brothers”
Deze 3 voorbeelden die ik vond hadden allen verschillende oorsprong en invalshoek. En niet direct of door elkaar geïnspireerd zeggen ze toch min of meer het zelfde; veracht of veroordeel mij niet op mijn voorkomen omdat het anders is dan het jouwe.
Of om nog een heel ander melk gerelateerd gedicht te quoten;
“No matter how black the cow, he still gives white milk”
Conclusie; Wat ons onderscheid is niet de kleur van onze huid of onze achtergrond. In hoe we anderen behandelen schuilt onze menselijkheid.
(Eng)
Tomato, Tomato (Black Milk) verbal 146
Two cans of juice, acrylic and blackboard paint and transfer characters on an old shower curtain on a wooden frame.
My aim with these two bottles was to visualize a sharp contrast, black and white. And connect it to real-life issues.
Spontaneously the title Black Milk came to mind. When I did some research to check it’s originality I first stumbled on a poem by Paul Celan called Deathfugue (Todesfuge) alias Black Milk, (Schwarze Milch).
It is a poem about the Holocaust and the persecution of Jews. A few lines below to illustrate this poem (The original is in German):
“Black milk of daybreak we drink you at night we drink you at midday Death is a master aus Deutschland we drink you at evening and morning we drink and we drink this Death is ein Meister aus Deutschland his eye it is blue “
Heavy stuff.
Second I found this song by Massive Attack called Black Milk, again a few lines:
“You’re not my eater I’m not your food”
And finally I bumped into underground Rapper, Curtis Eugene Cross alias Black Milk. Below a line from his song ‘Could It Be’:
“I don’t represent no colours, I represent my lil’ sisters and brothers”
These 3 samples I could find about Black Milk are from different sources and angles. Not directly inspired by or on each other, but maybe all holding the same message: do not loathe, or judge me, for my appearance or roots is different than yours.
Or to quote another poem in the milk sphere;
“No matter how black the cow, he still gives white milk”
Conclusion, What separates us is not a skin colour or background. In how we treat others our humanity is determined.
Lifes Of Our Days verbal 147
Een gevonden plastic tas van ‘Lifestyle Home Collection’, bord verf, een handafdruk met rode inkt en zwarte plakletters op een houten frame.
Een incorrecte re-shuffle van Days Of Our Lives, de titel van een soapserie (1965) die ik nooit heb gezien Maar met dank aan Joey Tribbiani (Matt Le Blanc) uit de Friends serie (90ties) waarin hij een acteur speelde die op zijn beurt Dr. Ramoray uit Days of Our Lives speelt, is het bij mij ergens blijven hangen. Ik heb mezelf toegestaan om het woord Lives In dit kunstwerkje, vrij te benaderen met het incorrecte meervoudige Lifes. Op de tas die ik gebruikte stond het woord Lifestyle en als een interventie heb ik de laatste 4 letters zwart gemaakt met het resultaat dat je nu ziet. Dat noemen ze roeien met de riemen die je hebt. Wat nu, als we het incorrecte en opgedraaide titel nu op een wat meer filosofische manier bekijken? Hoeveel levens blijven er over in onze dagen? De dagen zijn oneindig maar het leven er in neemt met het verstrijken ervan af…..
(Eng)
Lifes Of Our Days verbal 147
A found plastic bag of ‘Lifestyle Home Collection’, blackboard paint, and handprint with red ink on paper and black transfer characters on a wooden frame.
An incorrect re-shuffle of Days Of Our Lives,a title of a soap series (1965) I have never seen. Thanks to Joey Tribbiani (Matt Le Blanc), from the series Friends (90ties) where he played an actor who plays dr. Drake Ramoray in the Days Of our Lives series, it stayed hooked in my mind. I allowed myself a free approach to the word Lives. Lives became Lifes, the non-correct plural of Life, in my artwork. The bag I used spelled Lifestyle and as an intervention I blacked out the last 4 characters out resulting in lifes. Play the hand you’re dealt, they say. But what if we turn the reversed and incorrect title into a more philosophical direction. How many lives are remaining in our days? The days are infinite, but lives in it are diminishing as days go by……..
Against Better Judgement verbal 148
Metalen onderdelen van een weckpot, een gevonden metalen ring met hoornachtige uitsteeksels erop, witte acrylverf en gevonden en geknipte letters op een badstoffen hoeslaken op een houten frame.
De dingen die we allemaal niet tegen beter weten doen! The better judgement, het betere weten is kennelijk de brave Hendrik naast het de sexy irrationaliteit. Maar rationaliteit bewees zich zijn eigen gelijk telkens weer. Again, again and again and again(st) better judgement.
(Eng)
Against Better Judgement verbal 148
Metal parts of a conserving jar, a found metal ring with horn-like snags on top, white acrylic found and cut characters on a towelling fitted sheet on a wooden frame.
The things we do against better judgement are countless. The better judgement is obviously the boring goody two shoes next tosexy irrationality. But rationality often proves itself right again, again, again and again(st) better judgement.
Sucker Markberg verbal no 149
Pagina uit de krant over ‘fake news’ en virus waanzin, gevonden en geknipte tekst, geprinte like/dislike duim en witte acrylverf op een houten frame.
Big Brother is geen mythe. Hij leeft en is onder ons. Sommigen zeggen dat het een buitenaards wezen is dat hongert naar informatie om naar zijn moeder planeet te sturen. Daar is natuurlijk geen bewijs van. Of wel….Hoe dan ook, hij ziet er zeker wel zo uit met zijn glazige blik. En serieus, hoeveel bewijs heb je echt nodig.
Door ons is het data monster, Big Brother, is erg succesvol. Wij, de goedgelovigen, voeren hem dagelijks met onze meest persoonlijke verhalen. Grote broer houdt van onze toewijding. Tot op het bot. Het maakt hem en onze achterdocht groter en groter totdat het op een dag in ons gezicht ontploft. Dus mocht je je ooit afvragen waar de echte macht huist en wie de grootste invloed heeft?… Fijne dag nog.
(Eng) Sucker Markberg, verbal no 149
Page from newspaper about ‘fake news’ and ‘viral madness’, found and cut text, printed like/ dislike thumb and white acrylic on a wooden frame.
Big Brother is not a myth. He is very much alive and amongst us. Some say he is an alien, hungry for information to send to his mother planet elsewhere. There is no proof of that. Or is there…
However, he most definitely looks like one, with his glassy gaze. And really, how much proof do we need.
The data monster, Big Brother is very successful with us. We, the gullible believers are feeding his hungry jaws daily with all our most personal affairs. The Brother loves our commitment. He loves it to the bone. It makes him and our suspicion grow bigger and bigger until it will finally blows up on us!
So if you ever wonder where the powers to be homes…and who is the most influential of all……….Have a nice day.
Life Of Brian verbal no 150
Witte plastic dopjes van melkkartonnen, zwarte metalen doppen van rode wijn flessen op witte foamboard in een houten frame.
Het is al even geleden dat de Monty Python film Life Of Brian (1979) een coffee corner onderwerp was. Goeie films kunnen steeds opnieuw gezien worden. Life Of Brian is zo’n film. Ondanks het feit dat het Monty Python en dus Life Of Brian vooral te doen was om absurditeit en humor, draagt het ook een grote waarheid in zich. En dat is; dat mensen altijd op zoek zijn naar leiders, messiassen en profeten, goed of vals. Zoals Brian in de film, per ongeluk en tegen zijn wil wordt herkend als de zoon van God, zo claimen anderen dubieus leiderschap en worden desondanks toch ook vereerd. We zien de meest vreemde vormen van abject populistisch leiderschap beloont met aanbidding. Ik denk dat, dat komt door constante staat van verwarring in een verwarrende wereld.
(Eng)
Life Of Brian verbal no 150
White plastic caps of milk cartons, black metal caps of red wine bottles on white foam board in a wooden frame.
It has been a while since the Monty Python film Life Of Brian (1979) was a coffee corner topic. Great films can be seen over and over again. Life of Brian is one of those films. Although Monty Python thus Life Of Brian was all about absurdity and laughs, it holds a great truth in it. That is; people always seek leaders, messiahs and prophets, good or false. As Brian in the film is, accidentally and against his own will, recognized as the Son of God, many others claim dubious leadership and get worshipped too? We see the strangest samples of abject and populist leadership rewarded with worship. I reckon this is a result of constant state of confusion in a confusing world.
Lees meer over Remians Of Today @ https://maritotto.nl/remainsoftoday/
Read more about Remains Of Today @ https://maritotto.nl/remains-of-today-english/
Bij deze presenteer ik mijn laatste schilderij uit de Brave new World serie, ‘Violence Is Blue’ aan u . Acryl op canvas. 120/80 cm
We zien een stadsgezicht, een kade en een jong tomboy meisje of jongen met een machinegeweer in de aanslag, op (wat lijkt) een enorme banner die op de zijkant van een flatgebouw prijkt. Wat voor agressieve reclame kan dit zijn? En hoezo domineert het de publieke ruimte zo? Geloven we dat geweld toch een soort van cool is. De gele woorden ‘Keep Smiling’ springen in het oog alsof de graffiti artiest met zijn tekst reageerde op het beeld voor hem. Daar kunnen we alleen maar naar raden. Nu voelt het bijna verplicht om te blijven lachen. Lachen als een cynische clown, om het cynisme te overleven. Dit beeld is cynisch inderdaad en bijna de verbeelding voorbij. Maar deze vertoning is zo echt als het dagelijkse nieuws. Dit decor is op camera gevangen toen ik in Wenen op bezoek was. De realiteit kan vreemder zijn dan fictie. En natuurlijk was dit wel een absurdistisch en onverwacht kadootje aan een kunstenaar zoals ik. Dit is waarom ik een realistische her-weergave heb geschilderd van deze foto. Elke fictieve toevoeging was onnodig en te veel geweest. De waarheid doet wel een beetje pijn, niet?
Hereby I present my latest artwork/painting, from the Brave New World series, ‘Violence Is Blue’ to you. Acrylic on canvas 120/80 cm.
We witness a city site, a dock and a young tomboy girl or boy holding a machine gun on, what I presume to be, an enormous banner that covers a wall of a high-rise seen from the riverside up. What kind of aggressive commercial could this be? And why does it dominate public space? Do we believe violence is kind of cool? The yellow words ‘Keep Smiling’ jumps at us, as if the graffiti ‘artist’ reacted to the image in front of him. We can only guess. Now, it almost becomes a must to keep smiling with the smile of a cynical clown to survive cynicism. This image is cynical indeed and almost beyond imagination. But this display is as real as the daily news. I captured this scenery before you earlier on camera while visiting Vienna in 2018. Reality can be stranger than fiction. And of course this was an absurdist and unexpected gift to an artist like me. This is why I made a realistic painted re-presentation of this very image. Any extra fiction was not called for and truth hurts a bit, isn’t it?
Het project Remains Of Today is inmiddels uitgegroeid tot 75 kunstwerken van 30/30cm. Allemaal gemaakt van gevonden en gebruikte objecten, letters, constructie-materiaal, dragers en gedachtes. De overblijfselen van de dag dus. Het kunstwerk wordt lijviger en filosofischer namate de tijd verstrijkt. Onwillekeurig raakt het aan allerlei actualiteiten. Bij deze presenteer ik de laatste verbals en UFO’s vanaf nr. 61 tot 75.
(English)From Fat Ex to New Age
The project Remains Of Today is expanded to 75 artworks of 30/30cm. all made of found or used objects, characters, papercuts, construction material, support and thoughts, Thus, Remains of The Day. The artwork gets more hefty and philosophical as time goes by. Inadvertently it touches on all kinds of current affairs. Hereby I present the latest verbals & Ufo’s from number 61 to 75.
Fat Ex (Verbal no. 61)
Fed Ex postverpakking en restmateriaal van eerder project op houten frame
We kennen de Fed Ex als een, van Amerikaanse origine, delivery service. Globalisering heeft er voor gezorgd dat de pakketpost door vele bedrijvige handen gaat. Waar je ooit 1 aanbieder had voor post en pakketten heb je er nu velen. De kracht van marktwerking. Er is voor de ontvanger eigenlijk betrekkelijk weinig veranderd. Het is niet beter, niet slechter, hooguit, is het zoals zoveel zaken in de 21eeeuw, complexer. Wat we wel weten is dat ze goed zakendoen in een wereld waar 24-7 online gewinkeld wordt. Dus Fed Ex is uitgegroeid tot een Fat Ex.
(English)
Fat Ex (Verbal no. 61)
Fed Ex postal wrap and leftover materials from an earlier project placed on a wooden frame.
We know Fed Ex as an, from American origin, delivery service. Globalization is feeding the many industrious hands that are handling the packages. Where there was once just one, there are now many. That’s the power of competitive forces. For the addressee not much has changed. It is not better, nor worse, it is at most, as many things in the 21th century, more complex. What we do know that it’s good for business in a world that is shopping online for 24-7. So Fed Ex developed into a Fat Ex.
The Scheme Of Things (verbal no. 62)
Witte seal-straps en bruin katoenen Marqt-tas hengsels op houten frame.
The greater scheme of things. Er wordt wel eens gesuggereerd dat er een groter plan voor ons uitgelegd zou zijn. Je komt dan dicht bij een goddelijk concept. Want wie anders zou een groter plan beheren en om welke reden? Plannen hebben meestal een doel, wat is het doel van het groter plan en voor wie is het groter plan?. Een blik in de wereld van nu doet stevig twijfelen aan een groter plan. Het woord chaos is beter op zijn plaats. Chaos zou weer aantonen dat de natuur uiteindelijk regeert en dat plannen doorlopend doorkruist worden zodat systemen noodgedwongen samen moeten werken om te overleven. Dat is misschien maar goed ook.
(English)
The Scheme Of Things (verbal no. 62)
White box straps and brown cotton Marqt bag-handles on wooden frame.
The greater scheme of things. There is the suggestion that there is a greater plan laid out for us. If that’s so we come close to a divine concept. Who else governs a greater plan and with what reason? Plans have goals, what is the goal of a greater scheme and who’s to benefit from it? A glance in our modern world makes you doubt a greater scheme instantly. The word chaos is more appropriate. Chaos would appoint nature to rule and traverse manmade plans constantly. So that we are have to collaborate to survive out of necessity. And maybe that’s for the best.
Mini-Me (volution) – (verbal no. 63)
Transparante foto-print in plastic tas en wit tape op houten frame.
De foto in de plastic tas is ooit gebruikt voor het werk Me-volution(2009), een zelfportret gemaakt uit duimafdrukken van inkt. Deze voorbeeld afdruk is vervolgens in het archief terecht gekomen. Archief betekent in dit geval, in een map met ander beeldmateriaal wat ooit gebruikt is of moet worden, maar omdat het met veel en weggeborgen is zinkt het naar de diepste dieptender inspiratiebronnen. Totdat er opgeruimd wordt en alles weer even aan de oppervlakte komt. Nu kijk ik alweer met andere ogen dan 10 jaar geleden en ben ik bezig met andere dingen dan toen. Soms krijgt beeldmateriaal dan ineens weer een nieuwe toepassing. Zoals dit portret in de plastic tas.
(English)
Mini-Me (volution) – (verbal no. 63)
Transparent photo print enclosed in plastic bag + white tape on wooden frame.
The picture in the plastic bag is once used for the artwork Me-Volution (2009), a self-portrait made of ink thumbprints. This sample print ended up in the archives subsequently. Archive, in this case means, a folder with other footage what has been ever used or is about to be used.
Because the entire folder is filed away with loads of other tings and images it sunk to the deepest bottom of the source of inspirations. Until someone feels the need to tidy up a bit and everything hits the surface again. Now reviewed with other eyes than 10 years ago. I am now engaged in other things. So an image can fit a new usage, like this portrait in the plastic bag.
Sticks Together (verbal no. 64)
Tandenstokers, lijm & zwarte acryl verf op badstof hoeslaken op houten frame.
Sticks Together- stick together of te wel: samen. Een woord wat je in deze tijd van Corona meer dan eens hoort. Te pas en te onpas. De verbinding die uitgaat van het woord, mits oprecht, blijkt sterk. Maar zodra de commercie zich hierin mengt wordt het al snel opportunistisch. Want als de Minister President oproept tot verbinding en een poging doet een samenleving niet te laten onthechten in een crisis heeft dat functie. Maar als een supermarkt, een drogisterij of een producent ineens allemaal zoete boodschappen gaat verkopen over hun eigen verbindende rol wordt het glad ijs. Je weet dat het kapitalisme is doorgeschoten als bedrijven een crisis als image upgrading gaan gebruiken ten faveure van zichzelf. Netelig.
(English)
Sticks Together (verbal no. 64)
Toothpicks, glue & black acrylic paint on terrycloth fitted sheet on wooden frame.
Sticks Together- stick together or simplified: together, a word often heard in these days of Corona. More than we might like. The connection that is synonym to the word, as long as sincere, is strong. But in the hands of commerce it transforms rapidly into opportunism. Open door opportunism is how I call it. If our Prime Minister call out for connection in attempt to prevent a community goes astray, is has a function. But if a supermarket, drugstore or producer suddenly send all kinds of corny messages about their role as connectors it’s slippery. You know capitalism is gone trough the roof if they use a crisis as image upgrading for there own benefit. Tricky.
Not Yellow (verbal no 65)
Deel van promo print van bestaand kunstwerk getiteld ‘Hahahahahahaha’ en gestolde gele acrylverf op houten frame.
Not yellow in het Nederlands, niet geel, betekent het eigenlijk niets behalve dat het niet geel is. Wat een contradictie is met wat je ziet want dat is duidelijk een kleur geel. Maar het Engelse “ not yellow’ betekent dat je niet bang uitgevallen bent. In de wetenschap is het praktische nut van stoerheid is nog niet onomstotelijk bewezen. Want het leidt in veel gevallen tot onzinnige gespierde acties. Maar soms ook tot uitgesproken moedige daden. Maar lafheid kan ook levens redden. Ik concludeer hieruit dat not yellow (niet bang) niet betekend dat je een held bent en dat een lafaard niet het zelfde is dan een pacifist.
(English)
Not Yellow (verbal no 65)
Part of promotional print of an existing artwork titled ‘Hahahahahahaha’ and solidified and common use, yellow acrylic paint on wooden frame.
Not yellow means in Dutch literally, not yellow > niet geel, meaning nothing else than the actual colour. What in this case is a contradiction in termini, because yellow is obviously present.But the English “not yellow’ means that you are not afraid. In science the practical use of toughness is not proven jet. It often leads to senseless muscle actions. But on the other hand cowardice (being yellow) often does more harm than good but without bloodshed. Then again toughness can accidently lead to courage and cowardice can be life saving. So to conclude, I think that tough (not yellow) does not equals courage parse, as cowardice (yellow) is not the same as pacifism.
Push The Button Verbal no. 66 (UFO 19)
Ongedefinieerde cirkelvormige zwarte plastic objecten (vind plaats Grote voort Zwolle) op water gedragen lakverf ‘snow’ op rest katoenen tafellaken op houten frame.
Push the button roept bij mij twee sterke associaties op met 1- een fantastisch nummer van the Chemical Brothers getiteld Galvanize en 2- maar veel meer nog met de koude. De angst voor een potentiële kernoorlog die destijds veroorzaakt zou kunnen worden door een simpele ‘push op een red button’. One push en de wereld zou absoluut meer dan een keer ten ondergaan in een kettingreactie van andere rode knoppen die ingedrukt zouden worden als antwoord op de eerste push. Het leeft minder in dit tijdperk. Er is een einde gekomen aan de koude oorlog, of moet ik zeggen aan de eerste koude oorlog? Er is een einde gekomen aan de wapenwedloop, of moet ik zeggen de eerste wapenwedloop. Grote wereldleiders hebben zich verzoend of moet ik zeggen hadden zich verzoend. En er brak een tijdperk aan van positivisme, of moet ik zeggen dat ligt al ver achter ons. Er is veel gebeurd maar de huidige staat van de wereldpolitiek is er in mijn ogen niet beter op geworden. De kopstukken jagen me mogelijk meer angst aan dan Brezjnev en Reagan in hun dagen. De button, bestaat nog. Er is een substantieel aantal totaal onberekenbare mentaal onstabiele en narcistische presidenten en verlichte en onverlichte dictators opgestaan die naar mijn idee in een gekke bui tot alles in staat zijn. Maar desondanks, we zijn er nog dus tel je zegeningen.
(English)
Push The Button
Verbal no. 66 (UFO 19)
Unidentified cirkel-shaped black plastic objects (finding place Grote Voort Zwolle) water based laquer-paint ‘snow’ on remains of cotton table sheet on wooden frame.
Part of The remains Of Today series
Push the button evokes strong associations with 1- a fantastic track of the Chemical Brothers titled Galvanize and 2- but much more with the cold war (that’s were the Chemical Push the button evokes strong associations with 1- a fantastic track of the Chemical Brothers titled Galvanize and 2- but much more with the cold war. The fear for a potential nuclear war was mostly that it could easily set in motion by a simple push on a red button. One Push and a chain reaction of other button pushing would destroy the world more than once and in a wink of an eye. Nowadays this concept of war seems less urgent. The cold war has ended, or should I say the first cold war has ended. The arms race is coming to an end. Or should I say the first race came to an end. Great world leaders have reconciled and an era of positivism glowed. Or should I say this era is far behind us now. Much has changed but the current state of global politics is not very reassuring. The world leaders now are more frightening than Brezhnev and Reagan in their days. In the meanwhile, the button still exists. There are a substantial number of totally fickle, unstable and narcissistic political leaders and despots resurrected. They seem capable of anything. But nevertheless, we are still here, still alive and kicking or suffering the last convulsions…. Count your blessings.
Eclipse (Verbal no.67, UFO no. 20)
Een ondefinieerbaar cirkelvormig object, gevonden in omgeving Rieteweg, Zwolle, op zwarte vuilniszak met witte acryl op houten frame.
Onwillekeurig zit het liedje ‘Total Eclipse Of The Heart’nu in mijn hoofd. Niet dat het liedje voor mij een speciale betekenis heeft maar het is een prachtige veelzeggende titel. De totale verduistering van het hart is misschien wel het meest treurige wat een voelend zoogdier kan overkomen, niet kunnen voelen, niets voelen. Het voelen maakt ons mooi, daarin kunnen we onszelf overtreffen, anderen verbazen en een gevoel van waarde geven. Soms lijken zaken van het hart niet zoveel plaats meer in te nemen in een wereld waarin zakelijk succes, fysieke kracht en schoonheid en geldelijk gewin de boventoon lijken te voeren. Dan strooit de natuur ineens roet in het eten met iets rampzaligs en is het, het hart wat blijft omkijken naar anderen en ons uiteindelijk red van verval, angst en chaos.
(English)
Eclipse (Verbal no.67, UFO no. 20)
An Unidentified circle shaped object found in the neighbourhood of the Rieteweg, Zwolle, on black garbage bag with white acrylic paint on wooden frame.
The song ‘Total Eclipse Of The Heart ’inadvertently found its way into my head. Not that the song has special meaning to me but the title is very significant. A total eclipse of our heart is maybe the saddest thing that can happen to a sensitive mammal. Being not able to feel is depressing. The capacity to feel makes us beautiful. As owner of feelings we are capable to transcend ourselves and amaze others. It gives us sense of value. Sometimes matters of the heart seem not so relevant in a world where commercial success, physical power and beauty and financial gain rule. But if nature spoils the fun with a bit of disaster, it’s the heart that looks after another’s wellbeing and prevents us from anxiety, decay and chaos.
Zwart Wit (Black White) verbal no 68
Tekst uit krant, acryl en tape op katoenen tafelkleed op houten frame
Als ik aan de woorden zwart wit denk in niet artistieke termen, komt het woord polariseren al snel boven drijven. Zwart wit hypotheses geven vaak valse argumenten en het ontbreekt vaak aan nuance. Desondanks spreekt het grote groepen mensen aan. Het pretendeert helderheid en geeft een gevoel van richting. Maar in een complexe samenleving met complexe vraagstukken bestaat zwart wit eigenlijk alleen in de extremen. De meeste zaken zijn voor zover ze gekleurd zijn eerder grijs dan iets anders. Grijs bestaat in vele tinten en vraagt een diepere blik en gevoeliger oor. Er bestaan geen simpele antwoorden voor ingewikkelde vragen op zijn best bestaan er ingewikkelde antwoorden op simpele vragen.
(English)
Zwart Wit (Black White) verbal no 68
Text from newspaper, acrylic and tape on cotton tablecloth on wooden frame
If I think about the words black and white, in non-artistic terms, the word polarisation comes to mind. Black and white hypotheses often give false arguments and have a lack of nuance that soften the rough edges. Even though it’s appealing for a large group of people. It pretends to give direction and clarity. But in a complex society with complex questions black and white really does not exist. It only exists in the extremes. Most things are, as far as they are coloured, grey before anything else. Grey comes in numerous shades and demands a closer look and ear. There are no simple answers to complicated questions; at best there are complicated answers to simple questions
Nurture Nature > Future? (verbal no 69)
3 speentjes, zwarte gaffatape, witte powertape en schilder tape en zwarte en gele acryl op katoenen tafellaken.
Wat is nature en wat is nurture. Daar is een hele wetenschap omheen gebouwd. Dit met een doel; menselijk gedrag proberen te begrijpen. Wat zit er DNA technisch in gebakken en wat is aangeleerd gedrag. Interessant. Vaak wordt het als excuus aangevoerd, ik kan mezelf niet veranderen, ik ben altijd zo geweest of ik weet niet beter. Toch heb ik stiekem twijfels daarover want ik geloof tot op zekere hoogte in het maakbare zelf . Zoals mijn favoriete uitspraak van Nietzsche “wees meester en vormgever van je zelf” ook impliceert dat je je zelf kunt vormgeven, met inbegrip dat je voornaamste Maslow behoeften zijn vervuld. Om je zelf vorm te geven moet je een eigen kompas ontwikkelen. Een gewetensvol kompas en liefde brengt je een heel eind. Groepsdynamieken staan bijna haaks op het ontwikkelen van een eigen kompas. Dus lijkt het beter je individueel verhouden tot een groep dan er je identiteit aan ontlenen.
(English)
Nurture Nature > Future? (verbal no 69)
3 pacifiers, black gaff tape, white power tape and painters tape and black and white acrylic on cotton tablecloth.
What is nature and what is nurture? A whole science is build around this question. With one purpose; understanding human behaviour. What is DNA wise already in the receipt and what is taught behaviour. Interesting. Phrases like ‘I cannot change me’, ‘I’ve always been this way’ or ‘I do not know any better’ are often heard excuses. I dare to doubt these excuses. I rather believe we can create ourselves till a certain extent. Like one of my favourite sayings of Nietzsche “be your own master and designer” implies that you can create your own personality. Must said, given a basis of fulfilled Maslow needs is provided. To shape your selves it is necessary to develop your own internal compass. A conscious compass and love goes a long way. Group dynamics often stands perpendicular on this personal compass development. So your probably better off relate to a group as an individual than to extract your identity from it.
(Hard to) Handle (Verbal no. 70)
Deel van zwart geverfde vilten wijnzak, een paar recycle logo’s van een verpakking en witte acrylverf op zwarte vuilniszak op houten frame.
De rest vorm die zich aandiende toen het zwarte item het witte oppervlakte raakte heeft wel wat weg van een hendel (handle). Alle objecten in mijn verbals zijn toevallig en willekeurig. Alle verhalen erachter zijn net zo gevonden en willekeurig als de gevonden objecten zelf. Evengoed, om het schijnbaar bedoeling te geven is vrije associatie een must. Dit raakt eigenlijk ook aan een van de waarheden achter de schone kunsten. De meeste kunstwerken zijn gecreëerd in een flow en hebben met terug werkende kracht een titel en betekenis gekregen. En dat is totaal legitiem. Andersom zou het veel meer (excuse my English) hard to handle zijn.
(English)
(Hard to) Handle (Verbal no. 70)
Part of felt-wine-bag, painted black, few recycle logos extracted from plastic bags and white acrylic paint on black garbage back on wooden frame.
The residual shape that emerged when the black item collided with the white painted surface of the black bag has a slight resemblance with some kind of a handle. All objects in my verbal artworks are accidental and random. All stories behind it are as much as found and random as the items itself. Even though, to make it appear intended and to give it some kind of meaning free association is a must. This actually touches on some truth about art itself. Most artworks are created in a flow and are given titles and meaning in hindsight. And that’s totally legit. The other way around would be much more hard to handle.
Present (verbal no 71)
Present, aanwezig, maar betekent in te Engels ook het heden maar ook iets presenteren en cadeau. Mooi zo’n 4 dubbele betekenis. Present of presence, aanwezigheid, is de meest mysterieuze van de 3. Je ziet het woord vaak in filmtitels figuren of letterlijk een hoofdrol hebben. De aanwezigheid van een ongrijpbaar iets is een bekend fenomeen in het horror, thriller genre. Maar er simpelweg zijn, to be, zoals Shakespeare al zei, of not to be, is de essentie van alles en niets. Het eenvoudige zijn is pure poëzie.
(English)
Present (verbal no 71)
Plastic bag and yellow card with the word present on wooden frame.
Present, meaning actual being present as a person but also the present as in now, to present to an audience as well as a gift. Nice, a 3double meaning of a word. Present of presence, the actual being there, is the most mysterious of all. The word is often used in film titles, and as leading character, an It, in films. The illusive presence of a something is a well-known phenomenon in the Horror, thriller genre. But the simplest to be, to quote Shakespeare, or not to be, is the essence of everything and nothing. The simplicity as pure poetry
The Opposites (verbal no.72-UFO no. 21)
Ondefinieerbaar gevonden plastic objecten in omgeving Russenweg Zwolle. Zwart en witte acryl verf op vlaggenstof op houten frame
Deze vreemde vierkante objecten met ronde bolletjes, twee letters CK (Calvin Klein???!) in de buurt van de Scania aan de Russenweg, Zwolle gevonden. Geen idee wat het zou kunnen zijn of wat een eventuele toepassing zou zijn. Calvin Klein is ver te zoeken op Russenweg, dus het zal geen fashion statement zijn van een Poolse Trucker. De balletjes deden mij denken aan een parlement waar de leden keurig rij voor rij en partij bij partij zijn opgesteld om kritische vragen te stellen aan de regerende partij. Oppositie voeren. Voor oppositie heb je een tegen idee nodig om je tegen af te zetten. Zelfs bij overeenkomstige concepten zal een oppositie alles doen om het verschil zichtbaar te maken. Het doel is tegenspraak organiseren. Dat heet democratie. Maar niet zelden wordt er oppositie gevoerd als indirecte propaganda voor de eigen partij . Dat heet dan profileren. Politiek kan vreemd zijn.
(English)
The Opposites (verbal no.72- UFO no. 21)
Undefined Found plastic Object found in Russenweg area, Zwolle, black & white acrylic paint on flag fabric on wooden frame
These strange square objects with round bulbs, two characters C and K (Calvin Klein?) found in the neighbourhood of the Truck factory, Scania at the Russenweg, Zwolle. No clue what it might be or for whatever purpose it could be used. Calvin Klein is far to be found at the Russenweg, so it is not likely a fashion statement, of a Polish trucker that’s for sure. The structured balls made me think of a parliament were the members of the house are neatly divided line for line, party with party to ask critical questions at the ruling party. Opposition. A counter idea is needed to reject the ruling idea. If ideas are corresponding differences are to be found, if necessary even the smallest one. . The purpose is to organise contradiction. This is called democracy. Not seldom opposition is used for the propaganda purposes of the own party. This is called profiling. Politics can be strange
Time is Honey (verbal 73)
Een klein kartonnen kaartje met de tekst ‘Time is Honey’ op rode en gele acrylverf en bewerkte gestolde acryl verf op vlaggenstof op houten frame.
Ok, dit is een serieuze zaak, Het voortbestaan van bijen en alle andere kleine wezens die we insecten noemen is in het geding. We zijn ze zachtjes aan het vermoorden door hun basisbehoeften te vergiftigen en ze te verdelgen waar wij ze vervelend vinden. Zo ongenaakbaar en ‘schoon’ als de mensheid denkt dat zij is, bepaald ze wat van waarde is en wat niet. Dieren, insecten en bloemen als persona non-grata, Wat voor wereld is dit? Ik ben niet religieus maar zijn niet alle levende wezens goddelijk? In ons verlangen alles te controleren en te overheersen laten we alles verdwijnen. Maar als God bestond, en als God natuur was dan weet ik wel we boven aan zijn ‘verdwijn’ lijstje stond.
(English)
Time is Honey (verbal 73)
Small cardboard card with lines Time is Honey on red and yellow acrylic paint and processed solidified yellow acrylic paint on flag fabric on wooden frame.
Part Of the Remains Of Today series
Ok, this is a serious matter. The existence of bees and other insects are at stake. We are killing them softly by poisoning their habitat and terminate them on places we find them annoying. Impeccable and clean as mankind think she is. We decide whatever is of value and what is a vermin, what is flora and what is weed. We target animals, insects and flowers as persona non-grata. What a strange world this is. I am not religious but isn’t every living creator not divine? In our desire to control the unwanted we make everything disappear. If nature was God, I am positive that we would be on top of the list of the unwanted vermin’s. Luckily for us, they say that God is dead, exterminated perhaps?
Spying On Us Too (verbal no. 74)
Gevonden tekst op zwart witte acryl op katoenen tafellaken op houten frame
Dank zij de digitale revolutie is spionage van iedereen. Een gelijke hoeveelheid verspreidde en gedeelde data is niet het zelfde als gelijkheid. Het is eerder een grote –gemene- ver- deler. Het wereld wijde web van intriges en achterdocht is oneindig. Wie is in controle, wie weet wat van wie? Kennis is macht en machtige kennissen ook. Van ruilen komt huilen zeggen ze wel eens. We hebben al geruild, onze data voor ongelimiteerd gebruik, Er wordt al ergens zacht geweend. Misschien ben ik het zelf?
(English)
Spying On Us Too (verbal no. 74)
Found text on black & white acrylic paint on cotton table cloth on wooden frame
Thanks to the digital revolution espionage is common good. Equal spread and wide shared data is not the same as equality. The word common devisor is more appropriate. The World Wide Web of intrigues and suspicion is infinite. Who is in control, who knows what about who? Knowledge is power. In the Dutch language we use the phrase crying comes from swapping. We already swapped our data for unlimited access and use. Someone out there is currently weeping softly. Maybe it’s me.
New Age (verbal no 75)
Papieren knipsel uit tijdschrift en kunststof textiel print van overgebleven materiaal uit eerder project, rode veter en acryl verf op deel van oude vlag op houten frame.
Iedereen is in zijn eigen tijd onderdeel van een new age, een nieuw tijdperk. De nieuwe generatie nu zijn de oude-van-dagen van morgen. Net zoals dat elk ontwerp, product of modeverschijnsel ooit nieuw en trendy was, wordt het onherroepelijk ingehaald door de nog nieuwere tijd en wordt er naar gekeken als achterhaald en ouderwets. Wat een groot misverstand is dat toch. Zoals er sediment moet zijn om leven te laten ontkiemen, moet er geschiedenis of gisteren zijn om überhaupt te vernieuwen. Tijd is ongrijpbaar en bestaat alleen voor diegene die er zelf deel van uit maken. Dus de Oude Romeinen en zelfs de holenmens waren hedendaags in hun tijd. Al was het woord hedendaags nog niet uitgevonden. Ik wil maar zeggen het nieuwe nieuw is vaak vluchtig, dogmatisch en zeer tijdelijk. Zou het principe van vernieuwing ergo verandering niet een ware vooruitgang moeten zijn in plaats van dogmatische hedendaagsheid. Kan een hedendaagse ontwikkeling bekritiseerd worden in zijn eigen tijd zonder als ouderwets gelabeld te worden?
(English)
New Age (verbal no 75)
Paper cut from magazine and synthetic textile print from leftover materials of an earlier project, red shoelace and acrylic paint on old flag on wooden frame
Everyone is in his own era part of a new age. The new agers of now are the elderly people of tomorrow. Like any product or fashion trend, what once was happening and groovy, becomes inevitable caught up and passes by a newer age. What’s left behind is yesterday’s news.
What a great misconception that is. Like sediment is needed for seeds to geminate, history or yesterdays are needed in order for anything to renew. Time is elusive and only really exists for the one living it. The old Romans or even the cavemen were contemporary once. Even though the word, contemporary, was not in style back then. What I really want to say is this; the newest new is often superficial, dogmatic and temporal. Should the principal of any change not be a true improvement instead of being contemporary, parse? Can a contemporary development be criticized in his own time without being labelled old fashion?
Deel twee van de tot kunstwerk geëvolueerde moodboards. Gisteren; Never-mind, vandaag; Spotless-mind. Als je goed kijkt, zie je (in twee talen) in de tekst ballon de woorden Desinfected (for your protection). Hoe actueel is het woord desinfecteren op dit moment? Het tekstje is afkomstig van een toilet-seat bescherm hoes uit een hotel. Door de tekst in het denk ballonnetje te plaatsen is het bijna politiek. De gedesinfecteerde gedachte is misschien wel de meest bizarre uitkomst van virtuele controle. Een big brother die zo ver gaat dat je zelfs in je hooft niet meer buiten de gebaande paden mag. Best een Interessante gedachte want hoe dicht zitten we daar al tegen aan? Hoeveel is nog van je zelf en wat is kapitaal voor de sociale platforms en overheden. En hoe ‘vrij’ en autonoom kan je of blijf je denken als je voortdurend bloot staat aan digitale groepsdruk? Dus ook de regel : “voor your protection’ lijkt passend in deze context, het zou dan zoiets zijn als; “je mag wel anders denken maar voor je eigen veiligheid is het beter van niet”. Ik denk dat vrijheid en onvrijheid in de virtuele wereld op de zelfde lijn ligt, vlak naast of achter elkaar. Het is uiteindelijk aan jezelf hoeveel en wat je, waar weg geeft.
Part 2 of the evolutions of the moodboards to artworks. Yesterday; Never-mind, today; Spotless-mind. If you take a closer look at the balloon, you can read the words Desinfected (for your protection). How up to date is the word desinfected at the moment? The lines are original from a toilet-seat cover from a hotel. To place these lines in the text balloon gives it a politic connotation . The desinfected mind is maybe the most bizarre outcome of virtual controle. A big brother thats pushing the edges that far, that even your own thoughts are not your own anymore. It is an interesting thought, how close to that point are we yet? How much of you is still private and yours and which part of your personality is already owned bij social platforms and authorities. How free and autonomous can you stay when exposed to constant digital group pressure. So even the words ” for your protection’ fits this questions. Translated freely in this context it would be something like; “you can think differently but we advise you not to, for your own protection. I think freedom and non-freedom are buddy buddy in the virtual world. In the end it’s up to you, what to keep for your self and what to share, where.
De moodboard, wie gebruikt het niet. Zelf managers en lifecoaches gebruiken het dezer dagen. Tegenwoordig heb ik een heel digitaal archief met alles wat me inspireert. Ik fotografeer zelf veel, zoek veel beeldmateriaal op internet. En ik manipuleer me digitaal suf met alles wat ik vind. There’s no ending to it. Voorheen had ik een groot paneel waar ik willekeurig in het oog springende plaatjes op plakte. Met de bedoeling hier wat mee te doen, de plaatjes dan. Maar uiteindelijk vond ik het moodboard zelf dusdanig spannend worden qua beeld dat ik het hele ding ben gaan bewerken. Zo heb ik twee collages uit die tijd; Never-mind en Spotless-mind. Vandaag te zien: Never-mind. Wat het verbeeld? Ik denk de mensheid en de chaos die daarmee verbonden is..
Never-mind 2005 (English)
Never-mind 2005- An Artwork A Day- 23-04-2020
Collage en acrylic on mdf 80/130cm.
De moodboard, a well known phenomenon. Even managers and life-coaches use it these days. Nowadays I’ve got a whole digital archive with everything that inspires me. Ik take many photo’s and collect a lot from the internet. And I manipulate it like like my life is depending on it. There’s no ending to it. Before that I used a great wooden board to stick randomly eye catching pictures on. With the purpose to use those pictures as inspiration for a new artwork. But finally, I decided that the moodboard it self was more interesting as a whole that each picture by it self. This is how I created two collage artworks in this period; Never-mind & Spotless-mind Today on display: Never-mind. What is it about? Mankind and the chaos that it takes along….I guess.
Ik Vertrek- 2015- An Artwork A Day- 22-04-2020
(For English scroll down)
Poster ontwerp (3 dubbel portret van Bauwien van der Meer, sopraan) in opdracht van het Kamer Operahuis (KASCO), Zwolle.
In 2015 kwam het Zwolsche Kamer Operahuis bij mij met de vraag of ik een poster wilde ontwerpen voor hun nieuwe voorstelling. Een complexe vraag want de sopraan Bauwien moest prominent in beeld met haar verschillende gemoedstoestanden in de verschillende maatschappelijke rollen die ze verwacht werd te vertolken in het stuk. Maar daarnaast moest het thema ‘Ik Vertrek’, lees reizen, dromen van een oernatuur, ook verbeeld. Ik heb een aantal voorstellen gemaakt en uiteindelijke is deze gekozen. Een surrealistisch beeld waarbij Bauwien, naar mijn idee ondanks haar 3 gezichten in 1, niet aan schoonheid inboet. En het gedroomde landschap als de verstikkende wereld waarin ze gevangen zit zijn aanwezig zonder dat het meteen de aandacht opeist. Ik was in deze tijd als niet Opera liefhebber, ambassadeur van dit gezelschap. Toen ik zei, Ik hou helemaal niet van opera zeiden ze, dan moet je juist als ambassadeur bij ons komen, want je zal zien dat we geen traditionele opera maken. En gelijk hadden ze. Ik heb fantastische spannende stukken gezien die zowel speels, humorvol, urgent als urban als underground als disco als klassiek waren. Muzikaal krijg je het voor je oren en visueel wordt je verrast. Ik ben een groot fan van dit gezelschap. Als je de kans krijgt in de toekomst ga zeker kijken. Want gebaande paden en vastgeroeste ideeën kennen ze bij dit gezelschap niet.
Poster design (3 double portrait of Bauwien van der Meer, soprano) in assignment of the Kamer Operahuis (KASCO, Zwolle.
In 2015 the opera association from Zwolle came to me with the question weather I would like to design a poster for their next show. A complex question because soprano Bauwien was the main and leading feature with her various moods and roles she is expected to play to for fill social expectations in the play. But besides that the theme ‘Ik Vertrek”, (I leave) read travel and dreams of primeval nature, must be interpet as well. I made a few suggestions and this one was selected. A surrael image that does not crush the beauty of Bauwen despite of her tree faces in one. And the dreamed landscape as well as the suffocating world she wants to leave from are modestly present. At the same time I was, as not opera lover, ambassador of The Kamer Opera House. When I said, I am probably not the one because I don’t even like opera, they said that is just the reason why you should do it, you will be suprised. And they were right. I saw fantastic, exiting plays, that were playful, humorous, urgent as well as urban, underground, disco and classic at the same time. Most of he times your ears are dazzled and visually it’s a treat . I am a fan of this ensemble. If you are in the opportunity to visite one of their plays, go and see! Because they don’t know such things as beaten track and established idea’s.
Er zijn opdrachten waar je meer trots op bent dan anderen. Het portret van Harry Mulisch is zo’n oprdacht. Ik was in 1999 bezig met een serie portretten van 20e eeuwse iconen, genaamd Milestones. Deze portretten waren in het blikveld gekomen van Neerlandicus Jos Buurlage, die toen net zijn proefschrift over Mulisch had afgerond. Of ik een portret kon maken? Ik heb ja gezegd met knikkende knieën, dat wel. Want Mulisch zelf leefde nog, dus die had zich ook beledigd kunnen voelen door een incompetent portret. Daar leek het me ook de man wel naar. Ik ben aan de slag gegaan, door in de stijl van de Milestones serie, eerst van alles en nog wat over en van de man te lezen. Daarna heb ik hem zo neergezet. Op het randje van karikaturaal misschien. Maar ontegenzeggelijk Mulisch. Een portret van iemand die ongenaakbaar is, een eminent grise. Veel later is er nog eens een verzoek van een uitgeverij gekomen of ze dit portret voor een omslag van een andere biografie over Mulish mochten gebruiken. Dit is helaas niet doorgegaan om redenen die ik niet meer helemaal scherp heb.
Over het proefschrift citeer ik uit andere bron: “Harry Mulisch tussen literatuur, journalistiek, wetenschap en politiek in de jaren zestig en zeventig. Onveranderlijk Veranderlijk’ biedt niet alleen een analyse van de reportages, maar ook een heldere uiteenzetting van Mulisch’ hermetische filosofie, een karakteristiek van zijn totale oeuvre en een situering van de auteur ten opzichte van prominente collega’s als Hermans, Reve, Wolkers en Boon. Het gebruik van vaktermen is tot een minimum beperkt, zodat dit boek toegankelijk is voor iedere lezer met belangstelling voor het werk van Mulisch en de culturele veranderingen in de jaren zestig.”
Onbegrijpelijke Wereld (English)
Portrait of Harry Mulisch- Acrylic on MDF. 100/80cm. In assignment of the author of Mulisch essay ‘Onveranderlijk Veranderlijk’.
There are assignments that leaves you with more pride than others. This portrait of Dutch writer Harry Mulisch is such assignment. At the time I was working on a series of portraits of icons of the 20th century, named Milestones. These portraits came under the attention of Jos Buurlage, who just finished his essay about Mulisch. If I could make a portrait of Mulisch he asked. I said yes with my fingers crossed. Harry Mulisch was still alive back than. So he might get insulted by an incompetent portrait. I started working by reading much about him and his own work before I choose to paint him like this. On the brink of caricature maybe. But indisputable Mulisch. A portrait of a man who’s inexpugnable and an eminent grise. Much later, a request came from a publisher if they could use this portrait for the cover of a biography of Mulisch. This did not followed trough due reasons I cannot recall.
About the essay, I quote from a different source: “Onveranderlijk veranderlijk’ offers not only an analysis of the records but also clear clarification of Mulisch hermetic philosophy, a characteristic of his total oeuvre and a positioning of the author compared to his prominent colleagues like Hermans, Reve, Wolkers en Boon. The use of technical terms is limited to a minimum, thus is for each reader with Mulisch interest accessible.
Mevolution- 2009– An Artwork A Day -20-04-2020
(For English scroll down)
Vingerafdrukken van inkt op canvas – 90/70- zelf-portret. In collectie van mijn ouders.
Waar zou ik zijn zonder kunst? Jaren lang hing er een Boomerang Support Card met een spreuk van Nietzsche op mijn tekentafel die dienst deed als ezel. “Wees Meester en Vormgever Van Je Zelf. Hier keek ik dagelijks naar en heb het door de jaren verinnerlijkt als een mantra. Het enige waar je invloed op uit kan oefenen in deze rare ongrijpbare wereld is je zelf, het enige waar je aan de knoppen zit en kan sturen. Dit moet niet opgevat worden als een grote ego trip maar een kwetsbaar zoeken naar de balans tussen je zijn, je persoonlijke dromen en wensen maar ook hoe je je verhoud tot anderen, de natuur, dieren en al het andere leven om je heen. Met andere woorden; ik wil hier wel zijn maar niet ten koste van. Nou lijkt dat in deze tijd een onmogelijkheid. Baby’s worden al met een enorme schuld geboren, hun voetafdrukje kost wellicht al ergens in de wereld een bosje, hun bestaan misschien een regenwoud. Hoe kan je als inteligente mens niet een beetje gebukt gaan onder dat gene wat je als soort aanricht.De kunst geeft me handvatten om het leven tegemoet te treden en op mijn eigen kleine schaal te bevechten wat voor mijn gevoel bevochten moet worden. Zonder dat was ik denk ik reddeloos verloren.
In deze Corona tijd mis ik een filosofische kijk op een mogelijke toekomstige nieuwe wereld nog het meest. Naast alle chaos, beperkingen, eenzaamheid en onrust van deze tijd liggen er ook prachtige kansen. Als we eens zouden durven echt kritisch te zijn en anders te denken.
Mevolution (English)
Mevolution- 2009– An Artwork A Day -20-04-2020
Fingerprints of ink on canvas – 90/70- self-portrait. In parental collection.
Where would I be without art. For years a Boomerang Support Card wit a statement of Nietzsche decorated the corner of my drawing table. Be your own Master and Creator. I looked at it on a daily base and interiorized it like mantra. The only thing you can actually influence in this intangible world, is you. You are the one pushing your buttons and control your steering wheel. This must not be seen as a big ego-trip but a vulnerable quest at a balance between your being, personal dreams and wishes but also how you relate to others, nature, animals and other living things around you. In other words, I want to be here but not at the cost of…. Now, that seems almost impossible in this time and age. Baby’s are born wit a load of guild resting on their little shoulders, their tiny footprint wil probably cost a small bush somewhere, their existence probably a rain-forrest. How can we as intelligent human beings carrie this burden witnessing the damage done by your own species. Art gives me a sense of grip to meet life and fight what needs to be fought on my own little spot in the world. Without art, I was probably lost .
In this age of Corona I mis a deep philosophical approach on a new possible future world. Besides the chaos, limitations, desolation and restlessness of this period there are opportunities for a new future world. If only we dared to be truly critical and think differently.
Een moderne allegorie & vanitas over aanbidding. In de klassieke tijd werd het goddelijke aanbeden. Ook bij gebrek aan harde wetenschap. Daar is van alles over te vinden maar is ook goed voor te stellen. De mens was nietig en probeerde zo dicht mogelijk bij het Goddelijke te komen. Het leven was onredelijk en schiep zoveel vragen dat er haast wel iets groters moest zijn wat alles in een logisch perspectief zou zetten. Waar leven zo oneerlijk, kwetsbaar en futiel leek kon troost en reden gevonden worden in een groter plan. Anno 2020 kunnen we zeggen dat God en het spirituele enerzijds een modieuze revival door maakt. Maar anderzijds zou je kunnen stellen dat als God voor zuivere spiritualiteit staat dat God hartstikke dood is. De devotie heeft zich grotendeels van het spirituele naar het materiele verlegd. Merknamen worden vereerd. Geluk is te koop. Hoe waar deze uitspraak soms is laat dit beeld zien. Want het is geen fictief beeld het is een bestaande situatie die vast gelegd is tijdens een willekeurige Black Friday. Ik heb het slechts opnieuw naar de oppervlakte gehaald. Het is een fel realistisch en schetst een niet al te fraai beeld van een uitwas van de moderne mens. Als kunstenaar is het geweldig om met deze thema’s te spelen en iets zichtbaar te maken. Het is gelukkig niet de enige waarheid.
Must H(e)ave(N) (English)
Hereby I present my latest artwork to you titled Must H(e)ave(n)
This is a modern allegory & vanitas about worshipping. In the classic ages adoration was reserved for the Divine. This was also due to lack of scientific knowledge. It is easy to pass judgement about it but easy to grasp as well. Men were frivolous and tried to get as close to God as possible. If life offered no reason but questions there must be something bigger that puts things into perspective. Were life is unfair, vulnerable and trivial, than comfort and reason can be found in a greater scheme of tings. In the year 2020 we can state that God and the spiritual is on a fashionable revival at one hand. But on the other hand we can state that if God stands for pure spirituality, he is probably stone dead. Devotion is shifted from spiritual to material. Brand names are the new idols. Happiness is on sale. How true this statement is lays in this image that is non-fictional. It is an existing situation captured during a Black Friday. I just dragged it to the surface. It is a cutting edge realism of an excess that does not reflects the best virtues of mankind. As an artist I like to play with theme’s like this thus to make things visible. Fortunately is it not the only truth.
The making of…
Serie Brave New World bekijken/ check complete series Brave New World.
We zien een typisch Hollands landschapje, een dijk, de weidse blik. Op de rug gezien een wat oudere man, grijzend, een stevige zwarte duffelse jas aan, leunend tegen zijn herenfiets, genietend van de laatste zonnestraaltjes van een mooie eerste lente dag. De dijk is frisgroen van het verse gras. Maar hier geen zwart bonte koeien of schapen die staan te grazen tegen de helling op. Maar een aantal kamelen dat ontspannen voorbij kuiert. Strange Company is een schilderij uit de serie Vreemde Perspectieven en geeft ironisch commentaar op de nog altijd actueel zijnde spanningen naar nieuwkomers en de Islam. Een knipoog naar alle stereotypen die mensen over en naar elkaar hebben. In mijn beeld een onschuldige clash of cultures waarbij nieuwsgierigheid de boventoon voert. Het is ooit aangekocht is door toen net getrouwde vrienden . Een mixed koppel. Hij Algerijn, zij een Hollandse. Inmiddels zijn ze beide naar Dubai verhuisd en hebben het schilderij daar mee naar toe meegenomen.
Strange Company (English)
Strange Company- 2004-An Artwork A Day- week 02- 03-04-20
Acrylic on canvas 120/80 cm- in private collection – Dubai
We witnes a typical Dutch Landscape, a dike a wide flatland. Seen on the back, an elderly men, grey hair, a firm back coat, leaning against his solid bike. He is enjoying the last nourishing rays of light on a first springday. The dike is jury green from the fresh grown grass. But no cows or sheep that graze agains the slope. A few camels are loosely passing by in stead. Strange Company is a painting from the Strange Perspective series and gives a ironic comment on the still contemporary tensions towards and the Islam. A proverbial wink to all stereotypes that people have about each-other. In my image it’s a innocent clash of cultures were curiosity dominates. This painting is once purchased by newlywed friends of mine. A mixed couple, he an Algerian and she a Hollandaise. In the meanwhile they moved to Dubai and took te painting with them.
Hartendiefjes/ Duo Ongezoet- 2006- An Artwork A Day- week 02- 02-04-20
(for English scroll down)
Samenwerking Duo Ongezoet – een mierzoet dubbelportret van Marit (Rechts) & Mirthe (links)- onderdeel uit foto assemblage van complete serie 90/130cm
Omstreeks 2006 heb ik samen met kunstenares Mirthe Langelaan een serie snoep objecten en foto’s gemaakt onder de naam ‘ Duo Ongezoet’. Duo Ongezoet was een experimenteel uitstapje voor ons allebei. Wij werkten beide heel anders maar werkten ook, vanuit een vriendschapsband die was ontstaan, graag met elkaar samen. Duo Ongezoet is een onderzoek naar materiaal, vreemd en vergankelijk materiaal. Hoewel met dat vergankelijke bleek erg mee te valen. Het geeft te denken, voedsel wat niet vergaat. Maar dat is de feitelijke constatering. Speciale ingrediënten, E-nummers geven een enorme levensduur aan het product snoep. We hebben naast de foto serie ook nog een serie snoepkoppen, rijstlijven en later een anatomische studie van rode dropveter, compleet met anatomische spierstructuur* gemaakt (Anatomia Corpus Save). Kinderen vonden het project onweerstaanbaar en we hebben dan ook veel materiaal moeten uit delen om ze bevriend te houden..( : Zelf werden we best misselijk van de zoete geur waarmee de lucht bezwangerd was. Duo Ongezoet was een succesvol project met vele mooie exposities en tentoonstellingen tot gevolg. Ik noem er een paar ‘Lust in 4 Gangen, Stedelijk Museum Zwolle, I Love Candy in t’Kop Breda en bij TNO in Soesterberg.
Voor de foto serie hebben wij zelf model gestaan, zo ook in Hartendiefjes.
*foto’s van Anatomia Corpus Suave
Hartendiefjes (Duo Ongezoet) (English)
Hartendiefjes/ Duo Ongezoet- 2006- An Artwork A Day- week 02- 02-04-20
A colllaboration named Duo Ongezoet – a sweat double portrait of Marit (right) & Mirthe (left) – part of a photo assemblage of the complete series 90/130 cm.
Round 2006 I made series of candy objects and photo’s by the name ‘Duo Ongezoet’ (Duo Non Sweetened) with colleague artist Mirthe Langelaan. Duo Ongezoet was an experimental side dish for both of us. We had different style but loved to work together. Duo Ongezoet is a research to a uncommon and cursory material. However, cursory? this stuff will hardly ever perish by it self. I makes you wonder, food that does not spoil. It’s a matter of fact, special ingredients and E numbers give an enormous lifespan to the product, candy. Next to the photoseries we made a series of Candy heads, Rice bodies and later on we created an anatomic study complete with muscle structure. Children found our working materials irresistible and we were forced to hand out a lot of our materials to stay on a friendly basis with them ( : For us only the scent of it was nauseating enough to stay away from it. Duo Ongezoet was a succesful project with many nice exhibitions. Ik mention a few; ‘Lust in 4 Gangen @ Stedelijk Museum Zwolle, I Love Candy @ t’Kop Breda and @ TNO in Soesterberg.
We stood model for our own photo series.
Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn- 2009- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20
(for English scroll down)
Zelfportret met flippers- Acryl en potlood op canvas 100/170 cm.
In 2004 maakte ik mijn eerste reis naar de tropen- Curacao en Venezuela. De aanleiding hiervoor was dat een van mijn beste vriendinnen toen voor 5 jaar les ging geven op Curacao. Het eerste wat in de tropen direct binnenkomt is de warmte en het licht wat weldadig is. En secondair de Zuid Amerikaanse latin cultuur en het leef tempo. Maar wat serieuze blijvende impact had was de onderwaterwereld. Ik droom er nog wel eens over. Een surreële gewichtloze wereld met de meest prachtige vissen, dieren en koralen. Een eerste contact met een Karpet Schildpad, een Tarpon, Barracuda of een Arendsrog, dat vergeet je nooit meer. Door een school in de vorm van een enorme zwarte bal vol haringen (?) heen duiken maar ook vele ontmoetingen met het aller schattigste Koffervisje met zijn zwarte stipjes en eeuwig getuite lipjes, voor altijd op het netvlies gebrand. Na de trip naar Curacao/Venezulea volgden nog een aantal reizen naar Curacao maar ook Bonaire. Bonaire, met een ongerepte maar kwetsbare koraalkust, is mijn gedroomde paradijsje. Hier wil ik met mijn partner Erik, oud te worden maar inmiddels kan het ook elders zijn in Zuid Amerika (als ooit). Met de bedoeling om daar ook actief iets bij te gaan dragen aan het behoud van de natuur en het ondergaan in de lokale cultuur. That wil be Mañana. Voorlopig zitten we nog wel even hier en dat is ook geen straf.
The Masses-2012- An Artwork A Day- 02- week 02- 31-03-20
Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn/ I Could Always Be Here (Enlish)
Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn- 2009- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20
Selfportraitt with fins- Acrylic on canvas 100/170 cm.
In 2004 I made my first trip to the tropics, Curacao en Venezuela. De reason was to visite one of my best friends who moved to Curacao for 5 years to teach. The first sensation entering the tropical atmosphere is the warmth and the light, It is overwhelming. And second to that the Latin American culture and speed of life. But what made serious deep impact was the tropic underwater world. I still dream about it sometimes. This surreal weightless world with the most enchanting fish, animals and corals. A first contact with a Green Turtle, a Tarpon, Barracuda or an Eagle Ray is unforgettable. Diving trough a big formation, shaped like bal, of Herring (?) but also encounters with several tiny Smooth Trunkfish, with black spots and constant spouted lips, forever sticked to your retina. After this trip more trips to Curacao but Bonaire too, followed. Bonaire, an untainted but vulnerable coral coast, became my dreamed paradise to grow old with my life partner, Erik. In the meanwhile other Latin American places are optional too (if ever) With the fast intentions to contribute actively to nature preservation and submerge with locals culture. That wil be Mañana. For now we are stuck here, but that’s no punishement too.
The Masses-2012- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20
(for English scroll down)
Acryl op canvas 110/80 cm. In collectie van faculteit rechtsgeleerdheid Leiden.
We zien een kluwen gezichten. Het ene gezicht begint waar het andere ophoudt. Alle individuele vormen verworden tot 1 vorm. Ik heb over dit thema en met dit beeld nog twee pentekeningen gemaakt die de zelfde naam dragen- The Masses, De Massa. Mijn verhouding tot massa’s ligt gevoelig en is ook wel veranderlijk. Er zijn momenten geweest in mijn leven dat ik het massale een overweldigend weldadig gevoel vond geven. 1 moment daarvan is het EK van ’88. (als niet voetballiefhebber toen toch bevangen door het oranje koorts- wie niet..) . Ik was in Amsterdam bij een vriendin in de Jordaan en we keken de titanen wedstrijd Nederland-Duitsland (inclusief spuug incident) en die werd gewonnen!!.Het werd gewonnen alsof er nog een openstaande rekening werd vereffend. Na afloop gingen we de stad in en overal zag je geïmproviseerde oranje frutsels aan auto’s, op kleding, stipjes op voorhoofden van mensen. Iedereen was zijn kast ingedoken in op zoek naar iets oranjes als was het maar een sinaasappel, om de trots te tonen. een geweldige sensatie. Later is dat een totale commerciële georkestreerde gekte geworden waar ik niets van moet hebben. Zelfde geld voor de Koninginnedag, toen het in zwang begon te raken, op de markt staan en lopen, spontane feestjes, leuke kraampjes ook al verstikkend druk maar jeetje , gezellig! Nu, blijf ik er angstvallig weg, te groot, te veel, te massaal. We leven in een tijdperk waarin de massa bepaald en regeert. Mede dankzij de sociale platforms is een hype zo gecreëerd. Ik geloof toch heel erg in autonomie. Zelf denken, wakker blijven en je laten motiveren door een intrinsieke drijfveer. Dicht bij je kern blijven en dat is al een hele uitdaging in een wereld waarin alles over invloed en beïnvloeding gaat.
The Masses (English)
Acrylic on canvas 110/80 cm. In collection van faculty of law Leiden.
We witness tangled up faces. One face starts where the other finishes. all individual shapes are morphing into one. I made two pendrawings with the same theme and title;The Masses, De Massa. My relation to the masses is delicate and volatile. There are moments that massive events gave a overwhelming and benevolent feeling. One of these moments is the European Championships of ’88. (as a non-soccer lover suffering the fever of Orange). I was in Amsterdam at a friends place when we watched the titan match between The Netherlands and Germany (including spitting incident). The match was won by us and it felt like we settled a final score. Afterwards we went out and everyone we saw had an improvised orange items attached to their cloth, on their skins or cars. Everyone seemed to have cleaned out their closets in search of orange stuff. Even an orange itself would do. Just to show off their pride, a great sensation it was. Later on it totally turned over in a commercial, orchestrated craze, which I truly find appalling . Same goes for Queensday that came in fashion back than, selling and buying, on the fleemarket, spontaneous parties, nice stalls and a suffocating crowd, but he, much fun! Nowadays I stay away as far as possible, too big, too much, too massive. We live in an age were masses rule, also due to social platforms, more than ever. A hype is created in a minute. I solemnly believe in independence and autonomy. To think for your selves, stay wake and be motivated by intrinsic drives. To stay close to your core is a challenge in a world were everything is about influencers and influence.
Vlucht 1407
Vlucht 1407 -2010- An Artwork A Day -01- week 02- 03 -04-2020
Het papier gevouwen vliegtuigje, hoedje en of bootje komt eens in de zoveel tijd terug in mijn beelden en schilderijen (zie ook schilderij Sunny Boy en sculptuur ‘Is There Life On Mars). Ik denk dat dat komt door de onschuldige maar toch iconische zeggingskracht van het papieren object. Ik vind het mooi en effectief functioneel in al zijn eenvoud . Het staat in mijn werk voor een lichtvoetige verwijzing naar een verlangen. In het geval van dit werk, Vlucht1407 is dat het verlangen te kunnen vluchten uit een dagelijkse realiteit. Een vlucht in je hoofd zogezegd. Maar de titel verwijst ook naar het fysieke vluchten maar legt ook heel direct een link met een fictief vluchtnummer van een vliegtuig. Dit legt weer een verband met vluchtelingen die vaak een gewisse dood tegemoet gingen door zich te verstoppen in het ruim of landingsgestel van het vliegtuig. Hoe diep moet je verlangen naar iets zijn om je leven te riskeren? Ik ben blij dat als mijn hoofd overloopt ik kan vluchten in mijn fantasie en daarmee nog iets kan voortbrengen ook. Er zijn beroemde politieke gevangenen die claimden dat je ze fysiek kon opsluiten maar dat de geest altijd vrij zou zijn en daarmee ook het gedachtegoed levensvatbaar zou blijven. Maar wat dan als je meest primaire zorgen simpel overleven is in een oneerlijk verdeelde wereld. Waar kan je dan heen?
PS: Er wordt vaak gezegd dat het schommelende jongetje op voormalig President van de USA, Barrack Obama, lijkt. Een grappige bijkomstigheid. Toch zou je graag een vlucht terug willen maken naar de tijd dat hij nog immer charmant aan het roer van de VS stond, in een wereld die niet meer lijkt te bestaan.
Vlucht 1407 (English)
Vlucht 1407 -2010- An Artwork A Day -01- week 02- 30-03 > 03 -04-2020
The folded paper plane, hat or boat are frequent visitors in my artworks (see also painting Sunny Boy and sculpture ‘Is There Life On Mars). I think it’s due to the innocent but iconic eloquence of the paper object. I also find it’s fine and effective in al it’s sobriety. In my work it refers light footed to a desire. In case of this particular artwork, a desire to escape daily routines. A flight into fantasy. But the title also refers to a physical escaping and links with a imaginaire flight number of a plane. This also links to refugees that encounter a most likely death by hiding them selves in landing systems or the cargo space of the plane. How deep is your desire if you are willing to take such risk? Me, I am happy to escape into fantasy once my head spins and create something at the same time. There a famous political prisoners that claim that the body can held inprisoned, but the mind wil always be free and therefor the philosophy would remain alive aswel. But what if your primary concern is to survive life in a unjust divided world? Where can you go?
PS: A frequent remark on this artwork is that the boy on the swing looks like the former president of the U.S.A. , Barack Obama. A funny circumstance. However, If we could we would like to take a flight back to those days when he was in charge of a world that does not seems to exist anymore.