Het was 12 oktober 2021 en ik had die mijn solo expositie in Groningen uitgeruimd. 192 kleine werken, 3 beelden en 10 schilderijen kwamen retour. Mijn atelier stond ineens helemaal vol met werk wat er eerder ook al stond maar na een afwezigheid van twee maanden extra aanwezig was. Mijn atelier voelde te klein en ineens voelde ik een diepe behoefte om schoon schip te maken zodat er letterlijk weer ruimte zou komen voor nieuwe werken en ideeën. Die ideeën hoeven natuurlijk in principe slechts in mijn hoofd te bestaan maar hebben toch de neiging te stagneren als de werk fysieke ruimte te vol is. Dan wordt het in mijn hoofd ook te vol. De eerste opruimronde was vrij vanzelfsprekend. Dingen die van nature in de weg staan maar eerder aan het oog onttrokken werden heb ik radicaal opgeruimd, weggegooid en geordend. Maar er was ergens een geest van opruimwoede uit de fles en die was daarna nog niet tevreden gesteld.
Ik moest dieper gaan, dieper dan tot nu toe gedurfd. Ik ben qua atelier misschien wel 7 keer verhuisd. Telkens stond ik dan met oudere werken in mijn handen. Vaak zwaar want gemaakt op MDF. Dan besloot ik om een atelier sale te houden, of om wat werk aan liefhebbers weg te geven. Soms met spijt. Zo bleef er wel steeds minder aan de strijkstok hangen, maar er bleken toch nog aardig wat oudere werken over.
Nu was dan het moment gekomen om afscheid te nemen van iets waar ik ooit met liefde aan gewerkt heb. Ik ben vrij rücksichtslos te werk gegaan en heb een aantal werken aangemerkt om op te lossen in vergetelheid ( :. Ik heb ze eerst overschilderd met een laag latex om ze daarna in stukken te zagen en af te voeren.
Aangezien dit een bevrijdend maar toch ook emotioneel beladen moment was wilde ik dit markeren met een symbolische visuele hommage aan al deze werken te samen. Dit heeft deze digitale collage van alle vernietigde werken voortgebracht, getiteld; ‘Painted Past Dissolves In Present’. Een wedergeboorte van een geschilderd verleden in nieuwe vorm.
Painted Past Dissolves Into Present
(English)
Painted Past Dissolves Into Present….
It was October 12, 2021, the day I cleared and returned artworks from my Groningen solo exhibition. 192 small artworks, 3 sculptures and 10 paintings returned to home base. My studio was packed with works that belonged there earlier, but this time they occurred more present after an absence of two months. My studio felt too small and suddenly I felt the deep need to clean up to create space for new works and ideas. Idea’s only need space in my head but they also have this tendency to stagnate if the physical workspace is too cluttered. In cluttered spaces the brain gets misty too. The first cleaning round was self-evident. I radicially sorted out and cleaned things that are naturally in the way on a regular basis. But the genie of cleaning frenzy ghosted out the bottle and was not yet satisfied.
I had to go deeper, deeper than I dared to go before. I moved from studio to studio on 7 occasions. Each time re-locating these older works. Heavy works too since they were painted on MDF. Back then I decided to start a studio sale or to give it away to some enthusiasts, at times with regrets. This way less and less remained on the string but still quite some remained.
Now, 2021, this was the moment to say farewell to artworks I once intensely worked on. I choose this rücksichtslos routine, and selected a few works to dissolve into oblivion. First I painted them over with white wall paint and second I sawed them to pieces and disposed it.
As this was a liberating but also emotionally charged moment I needed to mark it with a symbolic visual homage to all these works together. Finally, it resulted in this digital collage that I called ‘Painted Past Dissolves In Present’, a renaissance of a painted past in a new shape.
Bij deze presenteer ik FAME-audio video experience no.10 (for English scroll down)
Deze video is onderdeel van een grotere kunst installatie getiteld ‘Remains Of Today’.
Deze video neemt je mee naar ‘life’ in de letterlijke , fast lane, (de Zuidas, Amsterdam). Dit verkeer wat voorbij raast is vastgelegd terwijl ik op de trein stond te wachten. Dit werd het décor of de achtergrond voor de verstomde maar overduidelijk pratende Andy Warhol. Ondanks dat zijn beroemde woorden over roem nooit op bewegend beeld zijn vastgelegd bewegen zijn lippen toch suggererend dat hij deze woorden spreekt. Daarna voer ik David Bowie ten tonele, op een catwalk, als een omhooggevallen diva die geagiteerd zijn/haar lippenstift over zijn/haar wang uitsmeert, als het perfecte rolmodel om deze Warhol statement te ondersteunen. En er is een kleine verrassing in de outro.
Ik heb deze beelden heel postmodernistisch gestolen uit de video, Boys Keep Swinging en een interview met Andy Warhol, niettemin het droste-effect, is het (video) kunst in haar eigen recht. Dit is een van de voordelen van deze postmodernistische tijden.
Dit kan gezien worden als zowel een hommage aan beide mannen als een kritische noot over onze hedendaagse samenleving.
Remains Of Today is een serie van meer dan 100 kleine communicerende kunstwerken. Gemaakt van onder andere straatafval. Muzikant en producer Ali Reza Tahoeni a.k.a. A.R.T. heeft de soundtracks gemaakt bij de individuele kunstwerken. Om het te completeren heb ik er dan weer een videoclip bij gemaakt. Mijn stem die Fame zingt is een speciale feature in deze video.
Deze video is gebaseerd op het kunstwerk Fame (verbal 10) en het verhaal gaat als volgt:
Fame (makes a man take things over)
De subregel “Makes a man take things over” is tevens ontleent aan het refrein van het zelfde nummer. Dit is een combinatie van beelden, tekst en een parallel naar Popart- kunstenaar, en Bowie vriend, Andy Warhol. Zijn statement ‘In the future everyone will be (world) famous for 15 minutes’, blijkt met terugwerkende kracht de spijker op zijn kop. Was Warhol een visionair?
En had hij toen enig idee van de omvang van dit concept in de echte wereld? Hebben wij dat eigenlijk?
Hereby I present Fame – audio video experience no.10
This video is part of the greater art installation of ‘Remains Of Today’.
This video takes you to life on a literal, fast lane, (de Zuidas, Amsterdam). This ‘traffic rushing by’ was captured while I was waiting on my train. This became the stage or background setting for a silenced but obviously talking Andy Warhol. Although his famous words about fame are never recorded, his lips are moving and suggesting he is preaching these words. Second, David Bowie, walking the catwalk as a ‘stuck up’ diva, agitated, wiping his lipstick all over his face, was the perfect role model to accommodate this Warhol statement. And there is a little surprise in the outro…
I stole these images in a very post-modernistic way, from the video clip Boys Keep Swinging and from an interview with Warhol, and nonetheless the droste-effect, again, it is art in its own right. This is one of the benefits of making art in postmodern times.
This can be seen as a tribute to both men and a critical remark on contemporary society at the same time.
Remains Of Today is a series of more than 100 small communicating artworks made from (street) litter. Musician and producer Ali Reza Tahoeni a.k.a. A.R.T. made soundtracks of the individual artworks. To finalize it I made videoclips to accommodate these soundtracks. One special feature in this video is that I am the voice who cries Fame.
This video is based on the artwork Fame (verbal 10) and the story goes like this:
Fame (makes a man take things over)
Inspired by the eponymous song – Fame- by Bowie. The sub sentence: “Makes a man take things over” is a quote from a chorus line from the same song. This is a combination of images and text. And there is a parallel to pop art artist, and Bowie friend, Andy Warhol. Warhol’s statement “In the future everyone will be (world) famous for 15 minutes”, seems spot on in hindsight. Was Warhol a visionary?
Did he have any idea of the magnitude of this concept in the here and now? Do we, really?
Met trots presenteer ik het in eigen beheer uitgegeven boek Remains Of Today! Dit boek bevat een overzicht van de eerste 100 kunstwerken uit de Remains Of Today serie. Het is tweetalig : Nederlands en Engels
I proudly present my recent independently published Book to you! It is called Remains Of Today. This book contains an overview of the first 100 artworks of the art installation Remains Of Today. It is bilingual: Dutch and English.
London, metro herfst 2019. We toeren door donkere tunnels van het ene punt naar een ander. punt. De stad leeft boven onze hoofden, boven onze pet. We bewegen snel voorwaarts terwijl we ons schrap zetten, rots vast, bewegingloos en onbewogen. Als haringen in een tonnetje, ordentelijk gerangschikt naast elkaar. Ten alle tijden elk oogcontact vermijden. Op een bepaalde manier zijn we tot elkaar veroordeeld, verenigd in onze vreemdheid voor elkaar. Ontelbare levens en verhalen gehuld in stilte. Grommende motoren en het piepen van de dansende cabines overstemmen de gedempte conversaties, het zuchten, een hoestje, een gaap en een wanhopige tjilp.
Ingepakt in een metalen doos op wielen. Mak als een lammetje.
Ik heb 6 maanden aan dit schilderij gewerkt. Het was een intensief proces. In de herfst van 2019 was ik onderdeel van deze scene en nam mijn camera om dit alledaagse stukje leven, behalve de vogel, vast te leggen. In de lente van 2021, besloot ik dit beeld te bewerken tot een moderne allegorie. Deze hedendaagse moment opname onthult veel over hoe we ons zelf bewegen in het publieke leven. We hebben manieren gevonden om ons zelf te handhaven in alles wat we moeten doorstaan in ongewenste sociale situaties. In grote groepen handelen we als een systeem, als een organisch maar strak georganiseerde bijenkorf. Afwezigheid van geest is de sleutel hier. Een aanwezig bewustzijn maakt dat je het waarschijnlijk zou willen ontvluchten, zoals deze vogel.
Underground is onderdeel van de Brave New World serie.
(Eng)
Underground
Acrylic on canvas
120/80 cm
2021
London underground fall 2019. We are cruising through dark tubes from one point to another. The city is above our heads, way over our heads. We are moving fast forward while we stand firm, steady as a rock, motionless and apparently emotionless. Packed like sardines, side by side in orderly fashion, avoiding eye contact at all times. In a way we are stuck together, united in our strangeness to each other. Numerous lives and stories all veiled in silence. Grunting engines and the squeaking of bouncing cabins surpasses hushed conversations, sighs, a cough, a yawn and one desperate whistle.
Boxed in a tin can on wheels. We are easy as a lazy river.
I worked on this painting for 6 months. It was quite an intensive process. Fall 2019, I was part of this scenery and took my camera to capture this, except for the bird, very common slice of daily ordinary life. Spring 2021, I decided to process it into a modern allegory, which you see before you. This contemporary snapshot reveals much about how we move ourselves around in public life. We found ways to maintain ourselves in all things we endure in unwanted social situations. In large groups we act like one system, like an organic but organised beehive. Being absent minded is key here. Being fully aware makes you want to escape, like this bird.
Wat mijn eigen bedachte selectie criteria voor helden betreft; zij is mijn (anti) heldin, held voor meer dan een reden. 1- Een klassiek geschoolde zwarte muzikante, die niet vanzelfsprekend een vak opleiding kon genieten. Na highschool en de NY school of Arts, melde ze zich aan voor de Curtis Institute Of Music In Philadelphia. En werd daar afgewezen vanwege haar huidskleur. Deze pijnlijke ervaring is de voedingsbodem geweest voor haar activisme. 2- In die tijd als vrouw een iconische muzikale positie verwerven die artiesten als David Bowie liet twijfelen over hun eigen talenten.
Ik ben een witte ‘bevoorrechte’ vrouw maar een vrouw ! Geboren in een andere tijd maar toch ook moeten knokken voor mijn plekje in de wereld als mens, zeker ook als vrouw. Daarnaast kan elke vrouw zich identificeren met elke strijd tegen ongelijkheid, ook als het niet haar eigen strijd is.
Terug kijkend in mijn eigen familie geschiedenis zie ik een ketting van slimme en ondernemende vrouwen voor mij. Deze vrouwen zijn mijn moeder en grootmoeders. Zij werden niet in staat gesteld om en te trouwen en tegelijkertijd een onafhankelijk bestaan te leiden. Ik behoor tot de generatie uit die keten die onafhankelijk is en onafhankelijke keuzes kon maken. Geïnspireerd door hun verhalen en de alles overstijgende soul/ jazz van Nina Simone, voel ik deze strijd nog altijd in mij, als een strijd die wereldwijd, in ieder geval, nog niet gestreden is.
Nina Simone was mooi, begaafd en militant. Haar exceptionele stem reikte al ver maar zij bracht het naar een nog hoger niveau met haar politieke provocaties, activisme en het aanzetten tot verandering.
In Sugar In my Bowl bezingt Nina een vrouw met een verlangen naar simpele maar de goeie dingen uit het leven. Deze songtekst zegt meer dan duizend woorden.
“I Want A Little Sugar In My Bowl”
I want a little sugar In my bowl I want a little sweetness Down in my soul I could stand some lovin’ Oh so bad I feel so funny and I feel so sad
I want a little steam On my clothes Maybe I can fix things up So they’ll go Whatsa matter Daddy Come on, save my soul I need some sugar in my bowl I ain’t foolin’ I want some sugar in my bowl
You been acting different I’ve been told Soothe me I want some sugar in my bowl I want some steam On my clothes Maybe I can fix things up so they’ll go Whatsa matter Daddy Come on, save my soul I want some sugar in my bowl I ain’t foolin’ I want some sugar hmmm”
The Pop Up expositie is van Juli tot eind augustus. @ theater de spiegel, Zwolle
Sugar In My Bowl & Pop Up Museum
(English)
Limited & signed art-print 1/1 on canvas 120/80cm
Presenting to you number 4 of the Heroes series. Here is my tribute to Nina Simone. Sugar In My Bowl
As far as my own set selection criteria goes; for me she is a (anti) hero, heroin for more than one reason. 1- Here is a black woman who became a classic schooled musician, but not without a fight. After high school and the New York School of Arts she applied to the Curtis Institute Of Music In Philadelphia. They turned her down because she was black. This painful experience had a big influence on her and finally made her an activist singer. 2- in those days she managed to claim her position as an iconic female musician in a male dominated world. And she made David Bowie question his own talent.
I am a white privileged woman, but a woman. Born in a different era but still I too had to put up a bit of a fight to get where I am today. I think every woman understands a fight for any form of equality even if it is not her own.
Looking back in my own family history I see a chain of bright and ventures women. The ones before me are my mother and grandmothers. When they were young, they were not abled to get married and be independent at the same time. I am part of the generation that is or can be. I am inspired by their stories and a crossing border, cutting edge, woman like Nina Simone. Still I feel strongly that worldwide this battle is not won yet.
Nina Simone was beautiful, gifted and militant at the same time.
Her exceptional voice reached far but she pushed her talent and boundaries and used it to challenge politics and to provoke change.
Sugar In My Bowl is a song about a woman desiring the simple but good tings in life. These lyrics express a thousand words!
“I Want A Little Sugar In My Bowl”
I want a little sugar In my bowl I want a little sweetness Down in my soul I could stand some lovin’ Oh so bad I feel so funny and I feel so sad
I want a little steam On my clothes Maybe I can fix things up So they’ll go Whatsa matter Daddy Come on, save my soul I need some sugar in my bowl I ain’t foolin’ I want some sugar in my bowl
You been acting different I’ve been told Soothe me I want some sugar in my bowl I want some steam On my clothes Maybe I can fix things up so they’ll go Whatsa matter Daddy Come on, save my soul I want some sugar in my bowl I ain’t foolin’ I want some sugar hmmm
The Pop Up exhibition is from July till the end of August.
Het doel was de leerlingen van De Ambelt uitdagen verder uit hun comfortzone te komen en te onderzoeken of kunst iets voor hen betekent. We hebben met de leerlingen ook onderzocht of hun belevingswereld te verenigen valt met ‘kunst’ en ambacht. Daarna zijn we samen een co-creatie gaan maken. Dit alles is ook door de leerlingen zelf vast gelegd middels vlogs, en filmpjes die ze ook in het kader van het project moesten maken (onder leiding van Corine Aalvanger)
Bij deze presenteer ik 4 nieuwe verbals: Extra Blond, (Contemporary) Slavery, Leftie en This Agression (will not stand)
Collage; bierviltje, acrylverf en correctielint op canvas op houten frame
Extra blond verwijst naar mijn eigen blonde haar en alle vooroordelen over blondines. Een blondine is of wel een dom dan wel sexy blondje In mij geval kan ik melden; ik vind mijzelf niet dom ……..
(English)
Collage: a beermat, some correction tape and white acrylic paint on canvas on a wooden frame.
Part of the Remains Of Today series
Extra blond is referring to my own hair colour and all prejudice about blonds. Either we are dumb, sexy or sexy and dumb! In my case I state; do not consider myself a dummy!
Contemporary Slavery (verbal no.. 15)
Collage: 1 gevonden object, een kledinglabel van een kledingmerk op katoen gestikt op houten frame.
De vindlocatie van dit stukje textiel was bij het stoplicht, hoek Rieteweg- Ceintuurbaan, Zwolle. Dit stukje-stof -plaklabel refereert naar zowel onze wegwerp maatschappij als naar moderne slavernij die plaatsvindtin de 3e wereld textielfabrieken en katoenvelden. Waar sommige gewoon goedkope mode willen heeft voor anderen hun arbeid en bestaan geen waarde. Een paradox.
(English)
(Contemporary) Slavery (verbal no.15)
Collage: cotton and stitched label on a wooden frame
Part of the Remains Of Today series
I found this label next to a traffic light in Zwolle nearby my atelier. This piece of art is addressing both to our convenience society as to modern slavery. Modern slavery takes place in 3th world textile factories and cotton fields. While some are ‘cheap’ in fashion, others endure and suffer a life with no, or hardly any value at all.
Leftie (verbal no. 16)
Collage: gevonden plastic tas en gaffa tape op houten frame
Dit werk bevat 1 gevonden object, een plastic tas, gevonden nabij CS Zwolle. Plastic afval in onze straten laten zien hoeveel we om onze omgeving geven. De mensheid zal over niet al te lange tijd in staat zijn naar alternatieve planeten te reizen (Mars) en droomt ervan het te koloniseren zoals we onze aarde ook gekoloniseerd hebben. Hoe kan het tegelijkertijd bestaan, zoveel kennis, wijsheid en immense stompzinnigheid? Wat betreft het woord leftie, het past me wel.
(Eng)
Leftie (verbal no. 16)
Collage: found plastic bag and gaffer tape on a wooden frame
This artwork only contains one found object, a plastic bag found near central station Zwolle. Plastic waste and other trash on the streets shows how much we are involved in our environment. Mankind soon will be able to travel to an alternative planet (Mars), and is dreaming of colonizing it. How can it exist at the same time: this great wisdom and immense stupidity? Concerning the word Leftie, I think it suits me well!
This Aggression Will Not Stand verbal no. 17.
Collage: letters en een bulls Eye uit tijdschriften en kranten en acrylverf op canvas op houten frame
Ik heb kennis gemaakt met deze stellige uitspraak in de cultfilm The Big Lebowski van de Coen brothers. De personage Walter Sobschak (gespeeld door John Goodman) is een Vietnam veteraan die denkt dat hij Joods is, zit vol met onderdrukte agressie. Hij bezigt deze zin ‘ This aggression will not stand’ te pas en te onpas en met een nogal agressieve intonatie. Een mooi contrast met personage Jeffrey Lebowski, alias de Dude of El Duderino (gespeeld door Jeff Bridges). Hij, de dude, is een levensgenieter, halve hippie en pacifistische vriendelijke luiaard die het liefst vreedzaam en onder invloed van een jointje de wereld tegemoet treed. Deze film heeft terecht een cult status net als de Coen brothers zelf. Maar deze uitspraak van Walter, later ook geadopteerd door de zachtaardige Dude, is zelf ook iconisch geworden. Wat ik er mooi aan vind is de tegenstelling in de zin zelf.
(English)
This Aggression Will Not Stand (verbal nr 17)
Collage: characters from magazines and newspapers and red acrylic paint on a wooden frame
Part of the Remains Of Today series
I got to know this firm line in the cult film The Big Lebowski by the brothers Coen. The character Walter Shobshak (played by John Goodman) is a Vietnam veteran who thinks he’s Jewish. He is filled with repressed aggression. He uses this phrase ‘ This aggression will not stand’ every now and then with rather aggressive intonation. This character stands in great contrast with, movie character, Jeffrey Lebowski, alias the Dude or El Duderino (played by Jeff Bridges). He is this friendly but lazy pacifistic hedonist that encounters the world peacefully and permanent under influence of soft drugs. This film has reached a cult status, as goes for the Coen Brothers too. But this statement, later on adopted by gentle Dude became iconic as well. I do appreciate the contradiction of it.
Alle verbals zie gallery///// All verbals see gallery
De 26e editie van de Kunstschouw wordt van 15 t/m 23 juni 2019 gehouden. Het is een route met een breed scala aan mooie, spannende en onverwachte hedendaagse kunst.
Ik ben een van de deelnemende kunstenaars van de Kunstschouw 2019. U kunt mijn werk bekijken op locatie Fletcher Hotel (Landgoed Moermond), Renesse.
Het bestuur van de Stichting Kunstschouw Westerschouwen nodigt u uit voor de officiële opening van de 26eKunstschouw op vrijdag 14 juni a.s. om 20.00 uur in de Hervormde kerk aan de ring in Haamstede.
Tevens is er een opening- op locatie- in het Fletcher Hotel. Bij deze opening is er gelegenheid ‘ons’ (zie deelnemende kunstenaars) te ontmoeten en ons werk te bekijken. Deze opening vind plaats op woensdag 19 juni vanaf 20u.
Vanaf woensdag avond zal ik dagelijks afwisselend op locatie aanwezig zijn. Wilt u mij spreken of ontmoeten is het raadzaam een afspraak te maken. Er is verder altijd iemand van ons aanwezig op locatie tussen 11 en 17u.
(English) Kunstschouw (Art-watch) Zeeland, 2019
The 26e edition of the Kunstschouw will take place from June 15 till June 23 th, 2019. It is an art-route with a wide range of beautiful, exciting and unexpected contemporary art.
I am one of the participating artist of the Kunstschouw 2019. You can encounter-meet me and my work on location Fletcher Hotel ( Moermond Estate), Renesse.
The board of the Kunstschouw foundation Westerschouwen invites you for the official opening of the 26th edition on Fryday, June 14th at 20.00 hours at the Reformed church at ring Haamstede.
Furthermore theres an separate opening at location Fletcher Hotel. With this opening there’s opportunity to meet us, the location artist and our works. This opening will take place on Wednesday June 19th at 20.00 u.
From Wednesday evening you can spot me daily, off and on, on location (till Sunday June 23 th) If you wish to meet me in person it is best to make an appointment. Otherwise there is always someone present between 11 and 17.00 hours.
Schilderij Lost & Found (acryl op canvas) 2010 gaat op reis. Binnen enkele uren zal de koerier het komen ophalen bij mijn atelier. Online gallery Singulart heeft bemiddeld en het doek is verkocht aan een liefhebber in Munchen. Ik hoop dat de toekomstige eigenaar er veel plezier aan zal beleven
Lost & Found moves to München.
Painting Lost & Found will be traveling today. Within a few hours from now the express courier wil collect the parcel at my workspace. Online gallery Singulart acted as my agent and sold the canvas to an enthusiast in Munchen. I hope the future owner will enjoy his purchase!
Ich hoffe, dass der zukünftige Besitzer seines Einkaufs genießen!