Bij deze presenteer ik mijn laatste digitale werk, Around The World In One Day! Dit werk maakt onderdeel uit van de Helden/Heroes serie- The B- Sides nr.: 03.*
Digitaal gemanipuleerde foto print op canvas 120/80cm
Around The World In One Day is mijn tweede digitale portret van Prince Rogers Nelson, kortweg Prince, TAFKAP of the symbol. We zien Prince hier als een grote allesomvattende illusionist en ziener die zijn gecreëerde wereld orkestreert op de achtergrond. Hij doemt op als een alwetende, alziende. Daaronder rent de jonge Prince over het water zonder een spoor en zonder spatten. Ik leg hier een link met de religieuze en spirituele Prince. De Prince die God sexy heeft gemaakt. Die God presenteert als het hoofd van een soort creatieve elite die het aardse met het hemelse verbindt. Ik leg daarnaast ook een link met een van zijn latere albums Art, Official Age waarbij hij de album hoes siert met een derde oog!. De luchtballonnen zijn mijn vertaling van zijn nummer Around The World In One Day, wat op zijn beurt weer zijn afgeleide was van Jules Verne ‘s ‘Reis om de wereld in 80 dagen’. Mijn beeld is een samenvatting van Prince als metaforische tijd-kosmos-wereld en hoofd reiziger maar wel één die zelf eigenlijk de bestemming blijkt te zijn.
*The B- sides
The B –sides – In het ontwerp/maakproces van de Helden/Heroes serie die ik nu the A- sides noem, ontstonden er verschillende scenario’s waarvan ik er uiteindelijk één koos als definitief beeld. Soms geen makkelijke keuze want de niet gebruikte beelden waren ook veelbelovend. Omdat deze serie over mijn helden en indirect over mijn leven gaat en ik geboren in 1970 mijn eerste gekochte albums op een pick-up draaide, heb ik de 2ereeks beelden vernoemd naar de B kant van een plaat, The B- sides dus. De eerste serie, de A- sides, zijn uitgebracht als limited editions 1/1. Dus allen uniek. Deze B-sides, omdat verschil er moet zijn, zijn ook limited maar dan een limited edition van 1/5. Iets minder uniek maar ook iets betaalbaarder dan the A –sides.
(English) Around The World In One Day
Hereby I present to you my latest digital artwork, Around The World In One Day, to you. This is the third edition of the B-sides of the Heroes/Helden Series.
Digital manipulated photo print on canvas 120/80cm
Around The World In One Day is my second digital portrait of Prince Rogers Nelson,, a.k.a. Prince, TAFKAP or the symbol in short. We witness Prince in the background as an all embracing illusionist and prophet that orchestrates his own created world. He emerges as an omniscient visionary at the horizon. If we look down we see the young Prince running over water, without a trace or a splash. This refers to the religious and spiritual Prince. Prince made God look sexy. His God is some kind of a chief of a creative elite that connects heaven and earth. Besides It also refers at one of his last albums Art, Official Age, where he poses on the album cover with a third eye. The air balloons are a specific reference to his song Around The World In One Day, what was on his turn a referral to the Jules Verne story ‘ Around The World in 80 Days’. My image is a sum of Prince as time-cosmos-world and mind traveller, but then one who turns out to be the final destination too.
The B- sides
The B –sides – in the making process of the Helden/ Heroes series, that I now call the A- sides, several scenario’s emerged at the same time. From this scenario’s I picked one final picture. No easy choice, some of the non-used images were also promising. Besides, because this series is about my heroes and thus implicit about my life and the fact that I was born in 1970 and my first bought albums were spinned on a pick-up, I named the second series the B-sides after the b- side of n LP. The B- sides! The first series, the A-sides are released as limited editions of 1/1, meaning they are all unique! The B-sides are also limited but 1/5. They are only slightly less unique but also more affordable than the a-sides.
Exid 19 stage 1, 2 & 3 & Exid 19 the Extended version
(scroll down for English)
3 luik foto manipulatie digitaal- 70/250 cm
Extended version 70/750cm
In co- productie met Abdi Wahab Ali* (model)- 2020
Aanleiding tot dit werk was een foto wedstrijd. Daarvoor heb ik een fotoshoot gedaan met mijn Rieteweg 10, collega Abdi (meubelontwerper). Daar heb ik er één van uitgekozen en ingezonden voor de wedstrijd ‘De Stilte Voorbij’. Daarna ben ik een stapje verder gegaan en ben het meer als een serie gaan bekijken. De beste beelden ben ik gaan combineren in een beeld in harde zwart-witte achtergronden. Dat levert de 3 luik op Exid 19 stage 1,2 en 3. Maar nog een stap verder ben ik het als een doorlopend beeld gaan zien waarvan ‘ the extended version’ de uitkomst is. Het werk verwijst naar Covid 19. Je kunst het zien als de spreekwoordelijke verschillende stadia waar we emotioneel en fysiek doorheen gegaan zijn vanaf het begin van komst van Covid tot waar we nu zijn. Hieronder de wat meer poëtische tekst die ik mee stuurde met de inzending.
“Er was plotseling stilte. Wat de oorzaak ook was, de stilte liet ons even zien en voelen hoeveel geluid en beweging er voor die tijd was. Het was ook weldadig, de natuur liet zich horen waar die anders werd overstemd door de geluiden van de straat en stad. Covid heeft de wereld een andere aanblik gegeven. Het heeft de Achilleshiel van onze leefwijze, onze staat van zijn, blootgelegd. Ongenaakbaarheid is weer genaakbaarheid. Langzamerhand vult de stilte zich weer. Grenzen, cafés en verzorgingshuizen gaan weer open. De helden zijn weer onderbetaalde verplegers en verzorgend personeel. Een andere grote maatschappelijke discussie vraagt het podium. Deze discussie gaat ook over het recht op leven. Is de stilte voorbij? Blijft of komt er een nieuw normaal of is dit het begin van nooit meer normaal en altijd onvoorspelbaar”.
*Deze werken zijn niet te koop op nadrukkelijk verzoek van Abdi Wahab Ali, wel te exposeren op verzoek. *Meer over Abdi : https://mijnwand.nl/over-ons/
(Eng) Exid 19
Exid 19 stage 1, 2 & 3 & Exid 19 the Extended version
triptych photo manipulation digital- 70/250 cm
Extended version 70/750cm
In co- production with Abdi Wahab Ali* (model) 2020
The direct cause for the creation of this work is a photo contest. For this contest I did a photoshoot with my Rieteweg 10, co-worker, Abdi*. From this shoot I chose one of the best pictures and submitted it for the contest ‘De Stilte Voorbij’ (Beyond Silence). Afterwards I took it a bit further and started reviewing it more as a series of portraits. I took the best images and combined them on a black and white background. And the next,next level, outcome is a long continuing image. The images are referring to Covid 19. You can see it as the proverbial various phases where we went through, emotional and physical from the early presence of Covid, until where we are now. Direct below you will find the original and more poetic text that I wrote and submitted for the contest.
“Silence was suddenly there. Whatever the cause, this void made us aware of all the noise and motion there was before. This silence was soothing. The sound of nature prevailed where she would be overruled by other sounds normally. Covid gave the world a different appearance. It revealed our Achilles heel, our way of life, our core of being. Our invulnerability is vulnerable again. The silence is no longer principal. Boarders, cafe’s and care homes are accessible again. Our heroes are underpaid staff again. A new public debate claims the stage. Shouting out that their lives matter too! Is the silence bygone? Is the new normal here to stay or renewed. Or is this the beginning of a never normal again and always unpredictable times to come?”
*These works are not for sale on explicit request of Abdi Wahab Ali, exhibition is possible on request.More about Abdi : https://mijnwand.nl/over-ons/
Digitaal gemanipuleerde fotocollage print op canvas 120/80cm
Nummer 02 van de A-sides serie was een portret van Marvin Gaye getiteld Whats Going On. Whats Going On, een prachtig nummer en de titel van het gelijknamige album. Dit album staat bekend als één van Gayes beste en meest geëngageerde albums. This is what soul is al about, als je het mij vraagt. Het laatste nummer van de B- side van het album is Inner City Blues, gelijk ook de titel van mijn B- Side, portret no. 2. Het is een indringend en muzikaal fantastisch nummer wat ontelbare keren is gecoverd. Thematisch gezien zou je kunnen zeggen dat het ook een Black Lives Matters anthem zou kunnen zijn, in die tijd maar zeker ook in onze tijd. Het nummer gaat over de struggle in de Amerikaanse inner city getto’s, het gaat over economische malaise en politie geweld, in die tijd tegen een achtergrond van jonge kansloze Amerikanen die naar Vietnam gestuurd werden om ook nog in een zinloze oorlog te vechten.
“Inflation no chance To increase finance Bills pile up sky high Send that boy off to die”
Waar ik in deze dagen veel over na moet denken is de vraag: hoe adresseer je een probleem? Hoe vraag je aandacht voor een zaak. Als ik dan denk aan het ambassadeurschap van Marvin Gaye voor de zwarte zaak, denk ik dat hij een enorme bijdrage heeft geleverd. Juist door intelligentie, schoonheid en mooie maatschappij kritische poëzie de wereld in te sturen.
“Oh, make me wanna holler And throw up both my hands Yea, it makes me wanna holler And throw up both my hands Crime is increasing Trigger happy policing Panic is spreading God know where we’re heading”
Bizar hoe actueel het nummer lijkt. Maar zijn poëzie ging niet alleen over zwarte problematiek maar ook over andere maatschappelijke issues zoals bijvoorbeeld vervuiling (Mercy Me).
Muziek zo intens, kunstzinnig en rijk dat het bij het gehele kleuren palet der mensheid binnen komt. Zijn muziek verbind en is pure liefde.
Ik heb Marvin hier neergezet als de jonge soul god die hij was aan het begin van zijn carrière, centraal in beeld in een gouden gloed. De dubbele schaduw van zijn vader in de achtergrond en een banner van zijn latere sensueel beladen album I Want You aan het plafond.
Helden/ Heroes B- Sides overig:
Helden/ Heroes A – Sides overig:
Inner City Blues (English)
Digital manipulated photo collage print on canvas 120/80cm
Number 02 of the A-sides series was a portrait of Marvin Gaye titled What’s Going On. What’s Going On, a marvellous song and the title of the eponymous album. This album is known as one of his most engaged albums. This is what soul is al about, if you asked me. The last number of the B-sides of the album is Inner City Blues and also the title of my B-sides portrait no. 02. It is a penetrating and stunning song covered by many artists. Thematically seen it might as well be a Black Lives Matter anthem, in those days but definitely in our age too. The song is about the struggle in the American Inner city ghettos, about economic malaise and police violence. Back than situated against a backdrop of under privileged young men who were send to Vietnam to fight a senseless war.
“Inflation no chance To increase finance Bills pile up sky high Send that boy off to die”
These days the question: what is the best way to address problems’ comes to mind. I believe that Marvin Gaye was a good ambassador for the black cause. Given his intelligent, splendour and social awareness poetry that he brought into the world.
“Oh, make me wanna holler And throw up both my hands Yea, it makes me wanna holler And throw up both my hands Crime is increasing Trigger happy policing Panic is spreading God know where we’re heading”
Bizarre how contemporary these lines are still now. But his poetry wasn’t just about black issues, it addressed more social issues like pollution for instance (Mercy Me)
Music that is so intense and rich that it touches the entire colour pallet that mankind beholds. His music is connecting and pure love.
In my artwork I placed Marvin Like the young soul god he was at the beginning of his career surrounded by a golden glow. The double shade of his father in the background and a banner of his later sensual loaded album ‘I Want You’
Een bommetje, roept bij mij altijd het beeld op van Peer Mascini die ” Ik zei nog zo, geen bommetje’ riep na een bommetje van een zwart bonte koe in een zuivel reclame. Een ander beeld is dat van een te dik jongetje wat tot weinig atletische esthetische acties in staat is op een duikplank maar toch indruk wil maken. Mijn Bommetje is in die zin een beetje a-typisch en surreëel. Zoals zo veel van mijn werk gaat het over uitbreken en doorbreken, vliegen en/of vallen. De stad in het schilderij is een hermetische betonnen kader (de stedelijke jungle) maar door de speling van het perspectief is het meisje de stad de baas en maakt zij het bommetje. Ze gaat gewoon kringen maken in het water. Onbesuisd en vol overtuiging.
Bommetje (Jump) English
Acrylic on canvas 90/70 cm.
A bommetje (Bomb- Jump-dive), is a Dutch expression for a bold jump into the water. It reminds me of a commercial with actor Peer Mascini who cries out “I just said no Bomb! “after a cow jumps violently into the water. An other image is that of a slightly overweight boy who is not capable of athletic and esthetic actions on the diving-board but still has the urge to impress. In this case, my Bommetje is a bit surreel and a-typical. As many of my works it is about, breaking trough of out and falling and flying. The city in the painting is a hermetic concrete frame (the concrete jungle) but due to the strange perspective the girl in the picture rules while she makes a ‘bommetje’. She is definitely going to splash and make circles in the water. Light hearted and with believe.
Het id is aangeboren en is primitief en instinctief. Het ego werkt vanuit het realiteitsprincipe, dat ernaar streeft om op realistische en sociaal gepaste wijze aan de verlangens van het id te voldoen en het super ego is het aspect van persoonlijkheid met al onze geïnternaliseerde morele normen en idealen die we van ouders en de samenleving krijgen.
Ik heb dit als titel gekozen omdat geheel tegen het oordeel van Freud in, ego en super ego een negatieve connotatie heeft gekregen. Misschien is het ego- bewustzijn in de 21e eeuw wel dusdanig groot geworden dat er van de oosrpronkelijke omschrijving van Freud weinig is overgebleven. Zijn ego is zich van een sociale omgeving bewuste persoon en het super ego een die gevoelig is voor autoriteit dus daar lijkt niet veel zelfingenomenheid bij te zitten. Of is wat wij ego noemen eigenlijk het Id?
Hoe het ook zij, Mijn portret is een dubbel portret geworden, de ego en super ego van Freud die zich zelf en zijn Id analyseert en bestudeerd.
(Id) Ego & Super Ego (English)
Ego & Super Ego 1999-An Artwork A Day- 28-04-2020
Acryl op mdf 100/80 cm.
In 1999 I was working on my own millennium series called Milestones. Milestones is a series of portraits of 20e centrum icons. There were quiet a few inspirational names. People who were great in deeds and thoughts. Amongst them, my selection; J.F. Kennedy, Pablo Picasso, Rudolf Nureyev & Margot Fonteyn, Mahatma Gandhi, Josephine Baker, Marlene Dietrich, Albert Einstein, Che Guevara, Anne Frank, Martin Luther King, Mohammed Ali, David Bowie, Nelson Mandela, Charley Chaplin en Sigmund Freud. I focussed on each of them and tried to realize a spot-on portrait. The portrait what is on display today is, Sigmund Freud. The psycho- analyticus that tried to get to the bottom of the human consciousness and sub-consciousness persona. The titel of this work is (Id) Ego en Super Ego; named after the 3 elements of personality that collaborates to create complex human behavior.
The id is congenital and is primitive and instinctive. The ego works from the reality principal, that strives to approach our Id needs in a social appropriate an realistic way and the super ego is the aspect of our personality with all internalized moral norms and ideals that is given to us by our parents and society.
I chose this a titel because, entirely against the judgement of Freud, ego and super ego gained a negatieve imago. Maybe it’s because the ego awareness in the 21th century is grown out of proportions as such that there’s not much left of the original classification. His ego is fully aware of his social environment and the super ego is receptive for authority, so there seems not much room for self -complacency. Or is what we call ego actual the Id?
Be it as it may, my portrait is a double portrait of the ego and super ego of Freud himself that studies id self.
100 Ways To Be A Good Girl is no.08 van de Heroes/Helden serie
Print op canvas 120/80 cm limited en signed 1/1
Hierbij presenteer ik mijn laatste werk uit de Heroes/Helden reeks. 100 Ways To Be A Good Girl. Een portret van Deborah Anne Dyer alias Skin, de frontvrouw van de band Skunk Anansi.
Mijn eerste kennismaking met Skin en Skunk Anansi was in 1995 met het nummer Weak. Tijdens een TV programma verschijnt een zwarte kale zangeres, haar fysiek tenger en stoer en vrouwelijk.
“Lost in time I can’t count the words I said when I thought they went unheard All of those harsh thoughts so unkind ‘Cause I wanted you’.“
Haar stem is helder, prachtig, ingetogen en kwetsbaar tot dat de eerste 45 seconden voorbij zijn dan barst er een orkaan los.
“Weak as I am, no tears for you Weak as I am, no tears for you Deep as I am, I’m no one’s fool Weak as I am”
Zoals ik het nummer altijd gelezen heb is dat de liefde je kwetsbaar maakt. Dus pijn is all in the game, of niet?
Ik was 26 in 1996 en stond met een been in mijn leven tot dan toe en met de ander in een ‘nieuw’ tijdperk. Dat tijdperk betekende voor mij een keuze voor het kunstenaarschap en betrokkenheid bij een gekraakte ambachtsschool te Zwolle, wat we kortweg DOAS of de Mimosa noemde. Hier heb ik 13 jaar mijn atelier gehad en mijn weg als kunstenaar gevonden. Een relatie van 7 jaar die ik achter mij liet en een nieuwe maar ingewikkelde liefde die zich aan diende.
Het nummer Weak ging ook over mij. Ik ga niet in details maar laat ik zeggen dat ik alles met een open vizier tegemoet wilde treden. Zowel de ontwikkelingen om mij heen, met mijn kunst, nieuwe vrienden en avonturen, als de impact van deze relatie maakte dat mijn ‘weakness’ totaal aan de oppervlakte zat maar er tegelijkertijd niet mocht zijn van mezelf. Dus de open mind werd op den duur een open zenuw.
Van dat zelfde album Paranoid and Sunburnt komt de track 100 Ways To Be A Good Girl. Een nummer met de zelfde ingetogenheid en woede gecombineerd tot een prachtige intense muzikale roller coaster.
“I caused a major war just by talking
You flew into a rage, cos that’s everything you know.”
De songtekst lijkt puur en zo uit haar leven gegrepen. Rauw en poëtisch. Een nummer waar verdriet in schuilt maar tocht ook een soort zelfreflectie is.
‘I know 100 Ways To Be A Good Girl
I know 100 ways, my willingness to please
I know 100 Ways To Be A Good Girl
Still I’m alone, I’m alone, I’m alone’
De willingness to please ging ook over mij.
Toen ik medio 99/2000 in een burn-out/depressie terecht kwam heb ik wat soul searching gedaan. Ik kwam onder andere tot de conclusie dat ik veel te ver van mijn eigen kern geraakt was. Die kern ging ik terug zoeken. The Good Girl, ze wist wel 100 manieren om goed te zijn voor anderen maar niet 1 om echt goed te zijn voor haar zelf. Nu in 2020, nooit uitgeleerd wel in balans en dicht bij me zelf gekomen en gebleven.
Skin heb ik altijd gezien als een soort rol model, vrouwelijk maar toch stoer. Kwetsbaar en weerbaar ineen. Vandaar dat zij 08 is uit mijn Helden serie.
Zie alle overige Helden tot nu toe:
(English)
100 Ways To Be A Good Girl
100 Ways To Be A Good Girl – no.08 of the Heroes/Helden series
Hereby I present my latest artwork from the Heroes series, 100 Ways To Be A Good Girl. This is a portrait of Deborah Anne Dyer alias Skin, the front woman of the band Skunk Anansi.
My first introduction to Skin and Skunk Anansi was in 1995 as she performed her song Weak. A tall, black, and bald female singer appears. Her exterior is slender, bold and feminine, armed with a fantastic voice.
“Lost in time I can’t count the words
I said when I thought they went unheard
All of those harsh thoughts so unkind
‘Cause I wanted you’.“
Her sound is cautious and delicate at first until, after 45 seconds, a hurricane hits you.
“Weak as I am, no tears for you
Weak as I am, no tears for you
Deep as I am, I’m no one’s fool
Weak as I am”
As how I interpret this song, is that love makes vulnerable. Thus, getting hurt is part of the game. Is it?
I was 26 years old and stood with one leg in what my life used to be while the other leg stepped into a new era. That era for me meant a choice for becoming an independent artist and becoming a working inhabitant and participant in a squatted school building in Zwolle. Here I created the base for my art practice.. In 1996, I also left my lover after 7 years relation and a new but complicated love entered my life.
The song Weak was, proverbial spoken, about me. I will not go into detail but I can reveal a little. I did choose to encounter everything to come fearless and with an open mind. This open mind to new developments around me, new friends and adventures and the impact of this relation made that my ‘weakness’ was totally at the surface. But I did not allow it to be there. I ignored this voice of the inner me. So my open mind became an open nerve.
Of the same album Paranoid and Sunburnt is the track ‘100 Ways To Be A Good Girl’. A song with the same moderation and rage combined to a brilliant intense musical roller coaster.
“I caused a major war just by talking
You flew into a rage, cos that’s everything you know”.
These lyrics seem pure and autobiographic. It’s raw and poetic. A song impregnated with sorrow but filled with self-reflection at the same time.
“I know 100 Ways To Be A Good Girl
I know 100 ways, my willingness top lease
I know 100 Ways To Be A Good Girl
Still I’m alone, I’m alone, and I’m alone”
“The willingness to please’ was also about me. When I landed in a burn-out/depression, 1999/2000, I did some soul searching. One of the conclusions I made was that I drifted too far from my core. It took me a while but I reclaimed it. The Good Girl, she knew 100 ways to be good to others, but not one to be good for herself. Now, 2020, I never stopped learning to understand life and the needs of my inner me. This journey will never be complete but I can say that I feel in sync with work, life, and love. Maybe one of the benefits of getting older
To me Skin was of a role model: feminine but firm Vulnerable but resilient. That is why she is no.08 in my Heroes series.