Bij deze presenteer ik deel twee van de Hunters Gatherers 2 luik.
Acryl op canvas 100/150 cm.
We zien winkelend publiek, gewapend met tassen en rugzakken. Anoniem en vluchtig als in een constante stroom het laagste punt zoekend om in te verdwijnen.
In mijn beschrijving van Hunters Gatherers 01 schrijf ik:
“De moderne 21eeuwse (westerse) mens. Hij jaagt, hij verzameld. Het mannetje, het vrouwtje, ze verzamelen zij aan zij. Ze verzamelen, non stop/ 24-7. De verworven items wordt mee genomen naar het eigen territorium. Hier wordt het alsnog aan een tweede blik onderworpen en getoond aan de gemeenschap voor goedkeuring. Het is vonkelnieuw, nieuwer dan het nieuw van gisteren. Met dit item kan er een nieuwe trede op de sociale ladder gestegen worden. Nee, hier geen honger of dorst. Wel een knagend verlangen”.
Op het moment dat ik deze aanvullende alinea schrijf is het 28 november 2019 de dag voor Black Friday, het toppunt van koopgekte . Een fenomeen dat totaal aan mij voorbij zou gaan als niet iedereen die iets te verkopen heeft mij achtervolgd met vele aanbiedingen. Een van de grote uitdagingen van de 21e eeuw is het terugdringen van Co2 en stikstof. Mijn theorie over een mogelijk haalbaar begin van een duurzame oplossing hiervoor begint met het stoppen van al die aan koop-consumeer gerelateerde feestdagen. Hier is winst te halen lijkt mij.
In onderstaande video is het maakproces vastgelegd van Hunters Gatherers (Jagers Verzamelaars) no.2. Elk beeld representeerd een werksessie. Je ziet ook goed hoe de kunstenaar-‘ik’- tijdens het maakproces van gedachte veranderd over wat het beeld nodig heeft. Hunters Gatherers no.2 is deel van de Brave New World serie.
Hunters Gatherers 02
(English)
Hereby I present part two of the Hunters Gatherers diptych.
Acrylic on canvas 100/150 cm.
We witness a shopping crowd, armed with bags and rucksacks. Anonymous and lucide as a contant stream that seeks the lowest point to resolve in.
This is part two of the Hunters Gatherers diptych.
In my description of Hunters Gatherers 01 I write: “21th century modern (western) man. It hunts, it gathers. We witness a male and female collecting, side by side. They collect non-stop/24-7. The obtained objects are brought home. It will be submitted to a second look and shown to the community for approval. It is brand-new, even fresher than yesterdays new. Ranked a level higher on the social ladder now. No, we are not hungry or thirsty anymore just hunted by a nagging desire.”
The moment I write this additional paragraph it is 28 November 2019, the day before Black Friday, the climax of shopping frenzy. I would remain totally oblivion by this phenomenon if not chased by every retailers discount offers. One of the great challenges of the 21th century is to force back our Co2 and nitrogen emissions. My theory about a possible and feasible solution is to discard all over-consuming- buying-lunacy related holidays. This kind of traditions we all could do easily without. Here is a benefit to gain for us all.
The Making Of…
The video below shows the creating proces or the making of my latest artwork, ‘Hunters Gatherers’ (Jagers Verzamelaars) no.2. Every image represents a work-session. You witness the artist- ‘me’ shifting her point of view about what the painting needs. Hunters Gatherers no.2 is part of the Brave New World serie. More about Brave New World @ https://maritotto.nl/brave-new-world-2018-2/
In deze update presenteer ik no. 28 tot no. 41, te beginnen met de laatste Draw The Line (zie overzicht hieronder)
De galerij is niet gevonden!
De verbal/UFO* serie is een reeks kleine kunstwerkjes van 30/30cm met wisselende diktes en materialen. De gebruikte teksten en materialen zijn allen gebruikt en/of gevonden (tijdschrift-atelier- op straat). meer hierover:https://maritotto.nl/verbals/
*UFO- unidentified found object
Collage: schoolbordverf, transfer tekst en gaffer tape op transparante vuilniszak op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
I keep a close watch on this art of mine I keep my eyes wide open all the time I keep the ends out for the tie that binds Because art’s can be fine, I draw the line
‘Geïnspireerd op I Walk The Line van Johnny Cash’. Zie originele tekst hieronder:
I keep a close watch on this heart of mine I keep my eyes wide open all the time I keep the ends out for the tie that binds Because you’re mine, I walk the line
(Johnny Cash ‘ I Walk The Line’)
Red White District – Is verbal no. 40
Collage: Gevonden afzetlint, verf en tekst op kussensloop op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
De titel klinkt als een persoon met een spraakgebrek. De rood witte afzetlint, verlengd met strepen rode verf, scheidt de rode van de witte. En dat klinkt dan weer naar een segregatie van witten en roden. Niets van het bovenstaande is hier aan de hand. Een toevallige samenloop van per ongeluk gecombineerde materialen leidt naar het Red White District, waar in tegenstelling tot hoe het klinkt, nooit iets gebeurd.
ExpoSure- verbal no 39-
Collage: tekst van gevonden plastic tas op het rood/witte deel van de Nederlandse vlag op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
De straten van Zwolle zijn eerst blootgesteld aan deze plastic tas voordat deze zak werd blootgesteld aan u. Dit is het tijdperk van de ‘exposure’. Zonder exposure geen aanwezigheid, zonder aanwezigheid geen exposure. Maar wat als alles en iedereen al over exposed is???
Power plant – Verbal no 38- UFO 10
Collage: gevonden deel van elektrisch apparaat en plastic bloem-lijkend object op bubble-plastic op een houten constructie
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Dit tijdperk zal de boeken ingaan als het tijdperk van de energie vraagstukken. We hebben er meer dan genoeg.
De oplossing dient zich al aan in het woord Power plant. Empower de plant.
Could Question Mark- verbal no. 37- UFO 9
Gevonden plastic zwart object in de vorm van een vraagteken, een rond metalen object en acryl verf op canvas op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
In case of sudden oblivion, Question Mark.
In case of unexpected curiosity, Question Mark.
Deze objecten zijn gevonden in de buurt van mijn atelier, Rieteweg 10, Zwolle. Ze zijn waarschijnlijk een te veel aan iets, ongewenst geworden en is nu ineens opgewaardeerd tot een-her gedefinieerd- kunstwerk.
Moon in Scorpio – Verbal 36 / UFO 8
Collage: gevonden zwart object (gebroken sok houder maat 34> 46) en witte acrylverf op canvas op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Ik heb de titel Moon In Scorpio gestolen van een titeltrack van de band Family Stand. Op hun beurt hebben zij het weer gestolen van de kosmos. Denk aan het Schorpioenen sterrenbeeld, als de maan in Schorpioen staat. Hoe kan zoiets kosmopolitisch nu zo plastic en aards worden? We zijn allemaal sterrenstof, as tot as en stof tot stof, wat omhoog gaat moet neer gaan en zo verder…behalve voor plastic. Wanneer wij er allang niet meer zijn kruipt, hangt, ligt mijn Scorpio nog steeds rond. Plastic troep wil kunst zijn en onsterfelijk worden. En het zal daarin slagen.
Bigger Fish To Fry – Verbal 35 / UFO 7
Collage: gevonden plastic zwarte en witte objecten en acrylverf op canvas op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Een mooi Engels gezegde om te zeggen dat je wel belangrijker zaken aan je hoofd hebt dan hetgeen voor ligt. Het suggereert ook dat die zeker opgelost gaan worden (bigger fish needs frying), of is het juist gebrek aan interesse voor de kleine visjes….
On Top – Verbal 34
Collage: gevonden grijs object en letters van een plastic tas (Schoenenreus) op blauwe vuilniszak op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
In een prestatiemaatschappij wil iedereen aan de top staan. Zelfs als dat betekent dat je vandaar alleen nog maar omlaag kunt gaan.
Vault- Verbal no 33/ UFO 06
Collage: zwarte unidentified found objecten en acrylverf op canvas op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Vreemde zwarte objecten gebruikt zijn en of eerder hebben vastgezeten aan iets groters. Plaats het in een streng zwart vierkant en plotseling staat het voor iets waar iets veilig bewaard kan worden.
Artyzone – Verbal no 32
Collage: afzet-party-lint, gestolde gele verf en gaffer tape op karton op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
De Art zone is een denkbeeldige zone waar of waarin kunst serieus genomen wordt. Wensdenken? Een eventuele waarde van een art zone is in the Eye of the beholder .
The Eyes have It Verbal no. 31
Collage: letters en afbeeldingen van ogen uit kranten en plastic tassen en gesso op een katoenen T-shirt op een houten frame
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Eerder maakte ik The Nose have It een van de eerste verbals uit deze serie. Zoals de zin The Nose Have It mij, bijwijze van inval, als woordgrap verraste als een vrolijke inval. Lag The Eyes Have It al in de lijn van deze gedachte. Desalniettemin een lichte en vrolijke manier van naar een trieste ontwikkeling kijken, de Brexit.
Only Political- verbal no. 30/ UFO no.5
Collage: gevonden plastic doos binders (?) & plastic en hotel toiletzitting reiniging communicatie op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Vanwege de combinatie van het word ‘disinfected’ (ontsmet) en de herhalende verticale strepen is de associatie van onderdrukkende politiek en een gevangenis nooit ver weg.
In elk systeem kunnen ongewenste gedachten gedesinfecteerd worden om verschillende redenen. Complexe situaties vragen om complexe antwoorden. Het is een ingewikkelde wereld, vindt je niet?
.Your No-Thing/Nothing, Verbal no.29
Collage: letters van plastic tas van het merk Yourz (vindplaats vlakbij station CS Zwolle) & ondefinieerbaar plastic object (gevonden in de buurt van atelier Rieteweg 10) op vitrage op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Your No Thing is no.29 van de verbal serie. Spelen met de betekenis van het woord nothing. Wie weet is het woord oorspronkelijk wel afkomstig van no thing. Waar uit spreekt dat we dingen slechter behandelen dan elkaar. In een wereld van winnaars en verliezers is ongezien, en ongehoord zijn, niets zijn misschien wel het ergste wat kan de moderne mens kan overkomen. Of is het juist vrijheid?
Who’s afraid Of Red– Verbal no 28 -UFO no. 4
Collage: rood plastic gevonden object op geel vlak van textielverf op semi transparant doek op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Een rode ‘lint’ geplaatst in het midden van een geel vierkant- gebruikmakend van twee van de 3 primaire kleuren. Een beetje Newman flavour in de titel en een nieuw kunstwerkje is geboren. Deze titel geleende laat me nadenken over het originele Who’s Afraid’ . In een ogenschijnlijk simpel kunstwerk waar uitsluitend kleur en vorm gebruikt is en waaraan geen direct vakmanschap of traditie is af te lezen is maakt het kijken verwarrend. Het originele Who’s afraid… heeft nog al stof doen opwaaien. In dit geval is dat niet aan de hand. Het is wat het is en eerlijk gezegd heb ik geen idee wat het rode object is of was. Het lag op de straat zonder duidelijke reden. Het enige wat ik weet is dat de eigenaar er geen behoefte meer aan had en dat ik er iets moois in zag. Dat is waarom dit UFO no.4 is.
Overzicht van alle verbals vind je hier:
(English)
Draw The Line, de 41e verbal
Verbal ‘ Draw The Line is no. 41 from the verbal/ufo series. De series will be completed at no.50.
In this update I present no. 28 till no. 41, two start with Draw The Line (see overview below)
De galerij is niet gevonden!
De verbal/UFO* series is a series of small artworks of 30/30cm with various dept and materials. The used text and materials are all used and or found (magazine-atelier-street). More about this:https://maritotto.nl/verbals/
*UFO- unidentified found object
Draw The Line- verbal no 41.
Collage: blackboard paint, transfer characters & gaffer tape on a transparent disposal bag on a wooden frame.
I keep a close watch on this art of mine I keep my eyes wide open all the time I keep the ends out for the tie that binds Because art’s can be fine, I draw the line
‘Inspired on I Walk The Line by Johnny Cash’. See original lines below:
I keep a close watch on this heart of mine I keep my eyes wide open all the time I keep the ends out for the tie that binds Because you’re mine, I walk the line
(Johnny Cash ‘ I Walk The Line’)
Red White District– verbal no.40.
Collage: found barrier line, paint and text on a pillow cover on a wooden frame.
The title sounds like a person with a speech impediment. The red-white barrier line, prolonged by stripes of red paint, separates the reds from the whites. That sounds like segregation of reds and whites. None of the above is at hand here. A coincidental converge of accidental combined materials is leading to the Red White District, where, in contrary of its tone, nothing ever happens.
ExpoSure – verbal no 39-
Collage: text from found plastic bag on red-white part of the Dutch vlag on a wooden frame.
This is the age of exposure, without exposure there’s no presence. Without presence there’s no exposure. What if everything and everyone is already over exposed……
Power plant – Verbal no 38- UFO 10
Collage: found part of electric device and plastic flower-like object on wrapping-foil and a wooden frame.
This era will be booked as the era of the energy issues. We’ve got quite a few.
On hand the supplies for our growing energy needs and on the other hand the residues that pollute our soil and poison the air we breathe
The solution is already present in the word Power plant. Empower the plant.
These object are found in the area round my atelier@ Rieteweg 10, Zwolle. It probably surpluses something else, became unwanted and went astray, is now winding up as a re-identified – artwork.
Could Question Mark- verbal no. 37- UFO 9
Collage: found plastic black question mark shaped object, round metal object and acrylic paint on canvas on a wooden frame.
In case of sudden oblivion, Question Mark.
In case of unexpected curiosity, Question Mark.
Moon in Scorpio – Verbal 36 / UFO 8
College: found plastic, black object (ripped sock-holder size 34>46) and white acrylic paint on canvas and a wooden frame.
I stole the title Moon In Scorpio from a song by the band Family Stand. They, before me, took it from the cosmos. The Scorpio constellation, when the moon was in Scorpio. How can something so cosmic becomes so earthly? We are all stardust; ashes to ashes, dust to dust, what comes up must go down and so on. When we are long gone my Scorpio will still crawl (lingers) around. This piece of plastic trash, becoming art and all, desires to be immortal and will succeed.
Bigger Fish To Fry – Verbal 35 / UFO 7
Collage: found plastic black and white objects and acrylic paint on canvas and a wooden frame.
A beautiful expression that states you are having other and bigger issues than the one present at the time. It also suggests some determinate solving of that same issue (bigger fish needs frying) or just a lack of interest in the smaller fish……..
On Top – Verbal 34
Collage: found grey plastic object and characters from a plastic bag by Schoenenreus on a blue garbage bag on a wooden frame.
In a prestige society everyone wants to be on top. Even when it means you can only go down from there.
Vault- Verbal no 33/ UFO 06
Collage: black unidentified found objects and acrylic paint on canvas on a wooden frame.
Strange black objects used and or attached to something bigger before. Put it in a rigid black square and it suddenly represents the safekeeping of something. Like it says; Keep your precious things safe, put it in a vault and get rid of the cheep and used stuff or even waste it on the streets.
Arty zone- verbal no. 32
Collage: barrier (party) tape solidified yellow paint and gaffer tape on cardboard on a wooden frame.
The arty zone is an imaginary zone where in or where at art is taken seriously. Wishful thinking? The potential value of an arty zone is in the eye of the beholder.
The Eyes Have It – verbal no 31
Collage: found characters and images of eyes from newspapers and a plastic bag on a prepped cotton T-shirt on a wooden frame
Earlier in this series I made The Nose have It. If the nose has it, the eyes must have it too. The sentence ‘ The Nose Have It’ kindof got me by surprise, like a sudden cheerful epiphany. The Eyes Have is more of a logical follow up, as it was already in line with the previous. Nevertheless, it is a light and cheerful way of looking at a sad thing, the break up with the UK, the Brexit.
Only Political Verbal no. 30 / UFO 05
Collage: found carton box, seal ribbon and a plastic hotel toilet seat seal on a wooden frame.
The combination of the word ‘disinfected’ and the repeating vertical stripes calls for an association with oppressing politics and a prison bars.
In any system, unwanted thoughts can be disinfected for several reasons. One argument here could be that complex situations require complex measures. And needless to say that it is a complex world……..
Your No- Thing/Nothing-Verbal no.29.
Collage: few plastic characters from a bag called ‘Yourz’ and an unknown plastic object on a see a through lace-curtain on a wooden frame.
I started playing with the meaning of the word nothing. Maybe the word nothing is even rooted in the expression your no thing. Probably we treat things and objects worse than each other. In a world of winners and losers, being unheard and unseen, being nothing is probably the worst that can happen to modern men. But it also could be more close to absolute freedom?
Who’s afraid Of..- UFO no. 4.
Collage: found red tie-wrap like plastic object and yellow textile paint on semi transparent cotton on a wooden frame
A red ribbon placed in the centre of a yellow square – using two of the 3 primary colours, add a little Newman flavour to the title and new artwork is born. Using this title makes me much aware of the original ‘ Who’s afraid of Red, Yellow and Blue. This artwork created a dispute on the issue of what true art supposed to be. Especially when it seemed restored with just a paint roller in primary colours. My interpretation of this situation would be something like this; to use basically just colour and shape without any ‘ dressing up’ is confusing for most people. As we are all conditioned that everything should have meaning or at least relatable craftsmanship mixed with some traceable blood, sweat and tears. This is not the case with modern abstract art; it’s art for art’s sake.
As for this small artwork, it is what it is. It has no pretences. Frankly, I do not know what the red ribbon is or was. Just found it on the street with no particular purpose to be there. The only thing we know is that the owner got bored of it.
(for English scroll down) De productie ligt hoog en er zijn weer nieuwe verbals gecreëerd. (plastic) Afval blijkt ongelimiteerd op straat aanwezig dus voorlopig mijn kleine protest werkjes ook.
Hieronder een overzicht van de laatste 5.
Verbal no.27 Flat Earth –
Flat Earth (verbal 27)
Collage: plastic letters en een klein huisgemaakt papieren bootje op een plastic tas op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Een paar regels uit de Flat Earthsong van Thomas Dolby;
In de donkere middeleeuwen kon een schipper nog over de rand vallen en nooit meer omkomen. Columbus tornde niet zonder consequenties aan de platte aarde theorie.
Een groot oppervlakkige oppervlakte kreeg diepte. Er zijn er die zeggen dat ze weer plat is geworden….
Collage: Transparante witte acryl op bruine Marqt- shopper op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Deze tas is gevonden op de straten van Amsterdam Zuid-2019
Met dit werk wil ik laten zien hoe alle merken appelleren aan ons gevoel van (h)erkenning en saamhorigheid. Als of het zegt ‘word een succes, wordt sexy, blijft voor eeuwig jong, wordt slim, wordt grappig, wordt spontaan, word wat je altijd al had willen zijn, laat al je dromen uitkomen…….. maar koop eerst ons product.en word ons’
Zelfs onderbewust lieren wij ons zelf aan merken en producten. Het grijpt (te) diep in op ons leven. We worden zelf merken die zich zelf aan merken verbinden. Misschien gaat het allemaal te ver en ik laat het hiermee nog iets verder gaan…..
Verbal no 25 ‘POP Life’
Collage: gevonden woord op plastic tas en blauwe elastiekjes op een houten frame.
Collage: 15 cash cards op blauwe XL vuilniszak op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
15 cash cards uit het verleden, mijn verleden . Ik heb ze verzameld of er nooit afstand van kunnen doen over misschien wel de afgelopen 20 jaar. Waar staan deze kaarten voor? Mijn overeenkomst met een bank, die mij op elke gewenst moment geld geeft en afneemt ? Mijn unieke identiteit in nummers gevat? Mijn kredietwaardigheid?
Onze levens zijn niet alleen vergeven van plastic, in vele opzichten zijn we plastic personages in een digitale wereld.
Verbal no 23 ‘ My Future Is So Shady, I Have to Wear Brights’
Collage:3 kapotte zonnebrillen op aluminiumfolie en foam op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Zonnebrillen zijn functioneel. Ze beschermen je ogen tegen de zon. Ze verbergen je gevoelige blik in geval van plotselinge coolness. Ze zijn er in een variatie aan kleur. De roze bril heeft een specialiteit. Het gunt je een optimistische en heldere blik in de toekomst. Goed om te weten voor als de zon dooft.
Deze brillen zijn door de jaren heen gedragen, en onbruikbaar geworden door gebroken pootjes en of verloren neussteuntjes. Ze zijn opgeprikt als een zeldzame vlinder.
English
The production is high. I created lots of new verbals ligt hoog (plastic) Litter still present on the streets, on limited, so my little protest artworks are here to stay (for a while)
Verbal no.27 Flat Earth –
Collage: characters from a plastic bag and tiny home made paper boat on a plastic bag on a wooden frame.
‘The Earth can be any shape you want it any shape at all Dark and cold or bright and warm Long or thin or small
But it’s home and all I ever had
and maybe why for me the Earth is flat’
These lines come from Thomas Dolby’s Flat Earth song, which is a great song by the way
In the dark ages a sailor could tip over the edge and never return.
Columbus disputed the flat earth theory and that stayed not without consequence. Back then a huge shallow surface suddenly got dept. Some might say it turned flat again.
Collage: transparent white acrylic paint on a brown Marqt- shopper on a wooden frame
In this piece of art I blend in with the name of the company Marqt. With this fusion I like to show how all brands appeal to your personal need of recognition and sense of belonging. ‘Be a success, be sexy, be forever young, be sensible, be wise, be funny, be spontaneous, be what you always wanted to be, make all your dreams come true……….buy our product, become us’!
Even unconsciously we all relate to products and brands. It penetrates deeply into our lives. We are even becoming a brand ourselves, as a personal brand that endorses other brands. Maybe it has all gone too far by now and with this artwork I stretched it just a little further.
Collage: part of plastic bag strapped with elastic strings on a wooden frame
Collage: 15 cash cards on bleu XL garbage bag on a wooden frame.
15 cash cards from the past, my past. I collected them or never got rid of them over maybe 20 years. What do they represent? Is it my alliance with the bank that provides (and takes) me with money on any given moment? My unique Identity captured in numbers. My credibility? My freedom? Our lives are not only flooding with plastic, we are in many ways plastic personas in a digital world.
Verbal no 23 ‘ My Future Is So Shady, I Have to Wear Bright’s’
Collage: 3 broken-sunglasses on tinfoil & foam on a wooden frame.
Sunglasses are functional. They are protecting your eyes from the bright sun and hiding your sensitive eyes in case of a sudden attack of celebrity coolness. It comes in a variety of colours. The pink sunglasses have a special feature. They glance at the future and make it look optimistic & bright. This might come in handy when the sun expires.
These specs are worn throughout the years, becoming unusable due to broken support or lost nose aids. They are pinned like rare butterflies.
(for English, scroll down) Bij deze presenteer ik mijn laatste digitale kunstwerk uit de Helden/Heroes serie ” Off The Wall” en blik ik terug op de opening van de Nieuwste Leden expositie van galerie de Ploegh.
Off The Wall (Helden no.5)
Limited (1/1) en gesigneerde digitale art print on canvas 120/80 cm
Kan een held van zijn voetstuk vallen met terugwerkende kracht? In dit geval doel ik daarmee op Michael Jackson. Ik heb echt zitten kauwen op deze vraag . Om een antwoord te vinden ben ik terug gereisd naar 1982. Ik was 12 en was net het fenomeen popmuziek aan het ontdekken. Voor mijn 12e lag mijn muzikale voorkeur bij Fame, Grease en, laat ik mijzelf niet sparen, zelfs Shakin’ Stevens. Ter verdediging voor de Shakin’ Stevens crush, je moet toch ergens beginnen, toch?
Maar toen, kijkend naar de wekelijkse Count Down show, kwam daar een heel nieuw fenomeen bij, de video clip. (oh, er is zoveel veranderd!) Maar kan je de opwinding nog herinneren ? (80ers)! Weken voor de release van Michael Jacksons Beat It, werd er al wild gespeculeerd. Er stond iets speciaals te gebeuren. Wat later, de zelfde procedure met de song en clip ‘Thriller’. De spanning werd over weken uitgesmeerd en dan……… Blast, bang, wow! Het was ongeëvenaard. En voor mij was er een held geboren. Ik hield al heel erg van dansen (*Fame) maar ik was zo aangeraakt door zijn bewegingen dat ik de moonwalk en alle pasjes uit de Triller clip heb leren dansen, zelfs de zombie pasjes. Later, in clubs en discotheken, danste ik me zelf een slag in de rondte op het veel eerder uitgebrachte ‘Don’t Stop Till You Get Enough‘ en vele andere nooit gedateerde ultiem swingende nummers. (ook van de Jackson 5). En als hobby DJ (Sister Feelgood), platen draaiend tijdens feesten op culturele broedplaats DOAS (in haar hoogtij dagen), incidenteel in Cafe de Singel en later maandelijks bij Jazz/muziek cafe Jazzy Jam, was Michael Jackson vaste prik. Stilzitten geen optie…
De wereld lag aan zijn voeten en verslond hem. Dit verlegen en kwetsbare figuur, gek geworden? Eindeloos sleutelend aan zijn eigen voorkomen. Tot dat er niet meer te sleutelen viel en een bleke ongelukkige Pinoccio overliet. En om het nog wat erger te maken, zijn vermeende (of bewezen) pedofiele activiteiten die na zijn dood nog een extra aan het licht zijn gekomen.
De filosofische vraag; Had Michael Jacksons meer talent dan hij aan kon? Of maakte de gemene vader figuur, het totale gebrek aan normaal en privacy een freak van hem?
Dan nu mijn antwoord op de eerste vraag; “Kan een held van zijn voetstuk vallen met terugwerkende kracht?”, zou zijn; muzikaal, nooit, persoonlijk, heb ik meer met hem te doen dan dat ik hem kan veroordelen.
Ik heb een sterk gevoel dat hij naast dader ook slachtoffer was. En ook ben ik dankbaar voor wat hij mij en vele anderen gegeven heeft met zijn muziek en dans. Dus hij hoort thuis in mijn helden serie, geflankeerd door Peter Pan, zijn rol model.
Zie hier de complete Helden serie tot nu:
On te wall (terugblik opening Nieuwste leden expositie)
Gisteren 08 september j.l. werd de 2e ronde Nieuwste leden expositie geopend in Galerie de Ploegh. Het was een moment om elkaar als nieuwe leden te ontmoeten en iets te leren over elkaars werk. Daarnaast is het een mooie uitgebalanceerde expositie van heel divers werk en disciplines. De expositie loot tot 29 september en wordt afgesloten met een finisage, deze is om 16u. Ik hoop je daar nog te ontmoeten.
Off The Wall & On the wall
(English) Hereby I present my latest digital artwork from the Heroes series ‘ Off the Wall’ and reflect on the opening of the Newest Member Exhibition by galerie de Ploegh’
Off The Wall (Helden no.5)
Limited (1/1) digital art print on canvas 120/80 cm
Can a hero fall from his pedestal in hindsight? In this particular case I aim at musical hero Michael Jackson. I was really a bit troubled by this question. To find an answer I travelled back to the eighties, 1982. I was12 years old, just grasping the phenomenon of pop music. (Fame, Grease and (for real) even Shakin’ Stevens had my interest in my previous years. In my defence for the Shakin’ Stevens crush, you have to start somewhere…. right?
But then, watching this weekly music show Count Down encountering a new phenomenon- the video clip. (Oh, how much has changed…) But can you remember the excitement (80-ties people)! Weeks before the release of Michael Jackson’s song Beat It, the word was out, something special was going down. Later, the same procedure repeated with the song and clip ‘Thriller’. The tension was stretched over weeks before the release and then…. Blast, bang, wow! It was unprecedented. And for me a star, an icon was born. I loved dancing already (*Fame) but I was so exited by his moves that I actually learned the moonwalk and the thriller clip dances by heart, even the zombie- moves. Later on in dance halls and discotheques I danced my brains out on his earlier hit song ‘Don’t Stop Till You Get Enough and many more, never out-dated and ultimate swinging music. (including the Jackson 5 period). And being a hobby DJ for a while (Sister Feelgood), record spinning during parties at DOAS (in her glory days), incidentally at theme nights at Cafe de Single and later on on a monthly base at jazz/ music cafe Jazzy Jam, Michael Jackson was a must do. And everyone started moving…inevitable.
The world loved and devoured him. This shy and vulnerable creature, gone mad? Tinkered at his appearance for ever, till there was nothing left to tinker with, leaving a pale-faced unhappy Pinocchio as remain. And to make it even worse, his alleged (or proved) paedophile actions, which culminated after his death.
The soul question: Did Michael Jackson have more talent that he could bare? Or is the frantic father figure, the total lac of normal and privacy made him a freak?
Well now my answer to the first question “Can a hero fall from his pedestal on hindsight?”, would be: musically, never, personally, I do pity him more that I judge him.
I have a strong sense of him, being, besides a predator, a victim too. And still I feel grateful for what he gave to many others and me. So he belongs her in my hero series. Flanked by Peter Pan, his role model.
See here the complete overview of the Heroes series till now:
On te wall (review opening Newest Member Exhibition)
Yesterdag, September the 8th the second round of the Newest member Exhibition was opened @ galerie de Ploegh. It was a moment to get to know the other new artist and their works. Next to that, I can say it is a nice and balanced exhibition with a lot of diversity in style and discipline. The exhibition is to be seen till 29th of September and will close with a finsage at 16.00 hours. Hope to see you there?
Collage; nummers, streepjescode en etiket op overblijfsel van vlaggenstof.
scroll down for English
The Numbers That Shows toont willekeurige getallen. Deze getallen zeggen iets binnen een bepaalde context. Daarbuiten zijn het gewoon getallen. In onze wereld van grafieken, koopkrachtplaatjes, verkiezingspolls, statistieken, rapportcijfers, rentepercentages, beursnoteringen enzovoort, koppelen we allerlei -emoties- of rationele keuzes en handelingen- aan cijfers. Maar cijfers kunnen hardvochtig zijn als het gaat om de notatie van slachtoffers (mens-dier) van rampen, oorlogen, stalbranden en verdwijnende biodiversiteit. Of cijfers over hongerlijdende, niet naar schoolgaanden en de onderdrukten. Maar daarentegen kunnen cijfers ook suggereren dat alles op rolletjes loopt of verhullen hoe echt het eigenlijk gaat. Wie zijn wij? Zijn wij slechts een nummer, a number that shows?
(Eng) The Number That Shows
Verbal nr. 13 – numbers, stripe code, labelt on flag fabric.
The Numbers That Shows shows random picked numbers. These numbers mean The Numbers That Show shows some random picked numbers. These numbers mean something within a certain context. Besides the context they are just numbers. In our world of diagrams, exit polls, statistics, term results, interest, index, quotations and so on, we connect emotion or rational choice and action to these figures. But figures can be stone-cold if it concerns notation of victims (human and animal) of disaster, wars, stable fires, disappearing biodiversity or figures about starvation, non educated or repressed. On the other hand it can also suggest that everything is just hunky dory! Who are we? Are we merely a number of the many, a number that shows?
Nummer 2 uit de serie Helden. Deze serie behelst gemanipuleerde foto’s van mijn persoonlijke helden. Nummer 01 was Fame– (David Bowie), nr 02 is getiteld What’s Going On’ featuring Marvin Gaye.
Deze reeks is een homage aan hen die mij geïnspireerd, gemotiveerd en geraakt hebben en daardoor een waardevolle bijdrage aan mijn ‘zijn’ hebben gedaan. Ik geloof dat we helden nodig hebben om het beste in ons zelf naar voren te halen. Wat een echte held is kan per persoon verschillen. Mijn helden zijn voor mij creatieve wonderkinderen, sterren die zo hard stralen dat ze nog decennia lang na smeulen en vonken. Zo ook mijn muzikale held 02- Marvin Gaye, as fas as I am concerned, the undisputed king of soul.
Soul, hardcore soul! Ik was een jaar of 12/13 denk ik toen ik het nummer Sexual Healing voorbij zag komen bij het pop programma Count Down. Dit nummer was de aanleiding om een van mijn eerste albums te kopen (na Lets Dance en Heroes van David Bowie en Thriller van Michael Jackson) , Midnight Love. Ik heb het grijs gedraaid, zo grijs dat ik elk nootje en stembuiginkje in zijn stem nog precies weet. Ik zing het album van voor naar achter mee. Wel een gekke combinatie, Bowie, Michael Jackson, Marvin Gaye maar ja ik was 13, dus wat wil je. Daarnaast leek alles heel vloeibaar, Bowie die met Jazz en soul experimenteert, Jackson die rock invloeden in zijn muziek gebruikte en Marvin Gaye die de disco exploreerde. Wat ze gemeen hadden was natuurlijk een soort onwereldse grootsheid in hun hele doen en laten. Larger than life.
Terug naar Marvin; Na Midnight Love werd ik gretig naar meer, helaas is er na Midnight Love nooit meer een album gemaakt want niet lang daarna (1984) werd hij doodgeschoten door zijn eigen vader. Dus de enige manier voor meer Marvin, was terug in de tijd. Ik ontdekte de albums, I Want You, Lets get It On en What’s Going On en was meteen fan voor het leven. Ik had al vaker soul geluisterd en het altijd lekkere muziek gevonden maar dit was anders, dieper, rauwer, echter, sexier, tragischer, gevoeliger en apocalyptisher. Zijn stem roert mijn diepste bewustzijn, mijn ziel -soul- . Ik voel wat hij zingt en wil wonen in zijn stem. Soul is een muziekgenre met een essentie, muziek met of uit het hart. Maar wat ik mee heb genomen van Marvin Gaye in mijn verdere adolescente/volwassen leven is dat soul, een waarachtige bezieling kan zijn. Niet iets wat je doet maar meer iets wat je bent. Je wordt als het ware pure liefde. Ik zal nooit helemaal 100% in die staat geraken maar het is een levenslang streven. Rijkdom is een mentale staat, liefde is de staat van de ziel. Geld, macht en status heeft hier niets mee van doen. Hooguit iets wat per ongeluk bereikt wordt.
*What’s Going On is een geëngageerd album. 1971 Dit eerste album dat door Marvin Gaye zelf geproduceerd werd, bestaat uit negen nummers die vrijwel allemaal in elkaar overlopen. Het verhaal in de songteksten wordt verteld vanuit het oogpunt van een veteraan die terugkomt uit de Vietnamoorlog. Hij kijkt kritisch naar de Verenigde Staten, het land waarvoor hij vocht en waar hij niets anders ziet dan onrechtvaardigheid, leed en haat*. In het nummer Mercy Mercy Me bezingt hij de door de mens vervuilde wereld, een songtekst die intens oprecht klinkt en door merg en been gaat en vandaag nog actueel is. Het hele album is prachtig, een meesterwerk.
Niet alleen is dit een hommage aan Marvin Gaye en soul muziek maar ook een pleidooi voor meer soul in de 21 eeuw. En ik durf bijna de stelling aan dat je een betere, zachtere en warmere versie van jezelf wordt door naar de muziek van Marvin Gaye te luisteren. Troost voor de ziel. Havent done it yet, try it?
*- bron Wikipedia
Mijn hommage ‘What’s Going On’ is een gesigneerde print, oplage 1/1 op canvas 120/80cm
( English) What’s Going On (serie Helden- 02) 1/1
Number 2 from the series Helden/Heroes. This serie contains manipulated photographs of my personal heroes. Number one was David Bowie, nr 2 is titled What’s Going On, featuring Marvin Gaye.
This series is a hommage to them that inspired, motivated and touched me and by doing so made a valuable contribution to my ‘being’. I believe strongly we need heroes to get the best out of our selves. My heroes, in my opinion, are creative prodigies stars that shine so bright that they are still burning and glowing decennia ever after. That certainly applies for my hero 02- Marvin Gaye, as far as I am concerned, the undisputed king of soul.
Soul, hardcore soul! I must have been 12/13 years old when I heard the song Sexual healing for the fist time. This song, was the reason for buying his album Midnight Love. I listened it over and over again until I knew every tone, every tune and vocal inflections.
Maybe a strange combination, Bowie, Jackson and Gaye, but I was only 13 years old, so… Besides everything seemed fluid back than, Bowie experimenting with Jazz and soul, Jackson playing with rocksounds and Marvin exploring disco. What they had in common was their unworldly greatness. Back to Marvin, after Midnight Love I got eager for more, unfortunately he got killed by his own father in 1984. So the only way for more was travel back in time. I gradual discovered the albums, I Want You, Lets get It On en Whats Going On and was sold for live. I already liked soul music but still this was something else, it seemed deeper, more raw, sexier, more tragic, more sensitive and more apocalyptic. His voice touches my deepest consciousness, my soul. I feel him and wish I could live inside his warm and fluid voice. Soul is a music genre with essence but what Marvin’s music learned me in my life to come, was that Soul can be true soul. Not something you do, but something you are, a state of being, becoming pure love. I will not ever achieve the full 100% but It is a strive for live. Richness is a mental state, love is the state of the soul. Money, power or status has nothing to do with it. It is at the most something you stumble on accidentally.
Not only is this a hommage to Marvin Gaye and soul music it is also a plea for more soul in the 21th century. I dare to state that by listening to Marvin Gaye you might get a better, softer , warmer version of your selves. It is a comfort for the soul. Havent done it yet, try it?
My hommage is a signed print on canvas 1/1 120/80cm.