Presentatie project [RE]CLAMED ARTSPACE – 01 februari vanaf 19u. in de Stadkamer, Zwolle.
Wij, Marit Otto (INPHONE), Corine Aalvanger (KRACHT.VOER.) en Herbert Alfonso (SWEATSHOP COUTURE) nodigen u van harte uit om hierbij aanwezig te zijn.
“Wij wilden met dit geëngageerde project een artistieke en filosofische bijdrage leveren aan deze snelveranderende samenleving. In dit project staat de verhouding tussen commerciële en autonomebeeldtaal op gespannen voet. We zijn in de huid gekropen van 4 fictieve bedrijven en hebben eenmaatschappijkritische boodschap verstopt in een reclameboodschap, kunst vermomd als reclame”
Publicatie
Bij dit project is recent een publicatie uitgegeven. onder de naam |RE|CLAMED ARTSPACE, welke in Zwolle als krant (2000 stuks) verspreid is. Deze publicatie gaat dieper in op de sociaal maatschappelijke impact die de commerciële beeldtaal volgens ons op de toeschouwer heeft. De hele publicatie is hier te lezen: https://www.slideshare.net/MaritOtto/publicatie-bij-het-project-reclamedartspace-2022
Live presentatie
|RE|CLAMED ARTSPACE manifesteerde zich virtueel overal maar was in Zwolle het meest zichtbaar met de poster campagne en de publicatie. Deze live presentatie is dan ook een aanleiding om met elkaar in gesprek te gaan over de hedendaagse thema’s die we met dit project hebben willen aansnijden.
Monique Schuttenbeld, wethouder van cultuur van de gemeente Zwolle, zal tijdens de presentatie inhoudelijk reflecteren op het project.
Wij kijken uit naar je komst, Marit, Herbert en Corine.
Met trots presenteer ik deze kunstinstallatie van inmiddels 200 kunstwerken aan u.
Deze week, week 49, 2021 postte ik verbal no. 200, Magnum genaamd. Ik zou liegen als ik zou beweren dat het de laatste was, daar de nummers 201 tot 203 al weer klaar staan om u te ontmoeten.
Alles bij elkaar wordt het best omvangrijk. Als alle werken nu uitgelegd werden zoals hier gepresenteerd zouden het 300cm bij 600cm meten. (ze zijn elk 30 x 30 en ongeveer 2,5 cm diep.)
In de tussentijd laat Remains Of Today het project and de installatie zijn sporen na.
Een overzicht;
1- 200 kunstwerken zijn gemaakt van straatafval en andere dagelijkse overblijfselen van ons handelen, over een periode van 4 jaar.
7- En twee educatieve projecten zijn er uit voort gekomen waarvan een nog op hande zijnde is, deze start in januari 2022 bij de Suikerfabriek in Groningen.
Dit project heeft zich ontwikkeld zonder tussenkomst van overheids subsidie en/of andere fondsen behalve dan 19 het Atelier Architecten die het boek hebben gesponsord, Ali Reza Tahoeni wie zijn muzikale talenten rijkelijk heeft gedoneerd, Anne Marieke Staal en Erik van Scheijndel die hun talige vakmanschap aan de dag legde en veel energie hebben gestoken in de edit van het boek.
Remains Of Today x 200!
(English)
Proudly presenting to you a volume of 200 artworks.
This week, week 49, 2021, I posted verbal no. 200, called Magnum. I would be lying If I said that this is the last one as numbers 201 to 203 are already lined up to meet you.
All and all, it’s becoming quite massive. If all works were laid out the way they are presenter here, it would measure 300cm by 600cm, (they are all 30x 30 and approx 2,5cm deep each)
In the meanwhile, Remains Of Today the project and the installation is leaving her traces in various ways.
A summary:
1- 200 artworks are made with streetlitter and other daily remains of our practices over a period of 4 years
This project evolved without governmental or any other funding except for 19het Atelier Architecten who sponsored the book, Ali Reza Tahoeni who donated his musical talents, Anne Marieke Staal en Erik van Scheijndel who offered their lingual craftsmanship on behalf of final edit of the book, and me, myself and I for pushing it forwards ( :
Hereby I present to you my latest work L.C.D. (Liquid Crystal Dismay)(scroll naar beneden voor NL)
An upside-down, futuristic space featuring two young Japanese girls in a doorway. A man dissolves in bright light. The girls are disconnected to each other and the third party in he room. The bizarre and unattached environment doesnt seems to affect them. So unaware and deeply involved with other matters. The room as presented is based on the interior of Museum Mumok in Vienna, the Japanese girls were also captured at a touristic site in Vienna and finally the dissolving man is derived from my lover. This painting is part of the ‘Brave New World’ series (inspired on Aldous Huxley’s dystrophic science fiction Brave New World 1932)
(NL)Bij deze presenteer ik mijn laatste werk L.C.D. (Liquid Crystal Dismay). Een futuristische ruimte op zijn kop toont twee jonge Japanse meisjes in een deur opening. Een man verdwijnt in het licht. De meisjes zijn ontkoppeld van elkaar en de derde partij in de ruimte. De vreemde en onthechte omgeving lijken hen niet te raken. Zo onbewust en diep verwikkeld in andere zaken als ze zijn. De ruimte die je ziet is ontleent aan het interieur van Museum Mumok in Wenen, de Japanse meisjes heb ik vastgelegd op een toeristische locatie in Wenen en tot slot de verdwijnende man, daar heb ik een foto van mijn partner voor gebruikt. Dit schilderij maakt deel uit van de serie Brave New World (geïnspireerd op Aldous Huxley ‘s dystopische sciencefiction ‘Brave New World’ uit 1932)
Aanstaande zaterdag 06 oktober wordt de kunstroute KidE (Kunst in de Etalage) geopend. Mijn werk is op twee locaties te zien: Deurningstraat (voormalig Into The Blue) en de Boxspring Specialist. Opening 06 oktober a.s. om 16.00u, in de tuin van het museum het Palthehuis, Marktstraat 13 te Oldenzaal. Mocht je in de buurt zijn dan is het misschien een leuke aanleiding Oldenzaal een beetje te ontdekken en mijn werk en dat van vele andere kunstenaars in een bijzondere, ‘niet kunst eigen’ omgeving te zien. Of zoals de organisatie het zelf noemt “Kunst in de etalage in Oldenzaal: Kunst als maatschappelijk vliegwiel”
In totaal heb ik 12 werken op de beide locaties staan. De kunstroute duurt tot 28 oktober.
De lezing ‘Faith in art’ heb ik audio visueel ondersteund met een korte collage aan beelden en stellingen. Hieruit is eigenlijk terloops de basis gelegd voor dit werk ‘Save Us’ . Het filmpje start met een pop up interface, het uitklap menu wat verschijnt vlak voordat je iets wilt bewaren. Het stelt de vraag ‘wilt u dit bewaren?’ En het antwoord is vaak ‘bewaar’ of wel ‘Save’.
Door de inhoud van mijn lezing (geloof, filosofie & kunst en de 21e eeuw>Psychedelic To The Vatican) viel er ineens dit prachtige kwartje. De praktische digitale computer vraag over de in veiligheid stellen van jou product, of bestand, zou ook de vraag van een ‘hogerhand’ kunnen zijn en het antwoord van een sterveling;’ bewaar mij’ , bescherm mij.
De eerste versie van mijn naar eigen hand gezette pop up interface…..
Maar nog erg toegepast op de lezing en dat moment. Hierop volgend heb ik een wat universelere en intiemere versie gemaakt die vanuit digitale eenzaamheid veiligheid zoekt bij een virtuele God. Titel: Save Us
Deze digitale art-print is in oplage 1/10 verkrijgbaar. En kan op verzoek in verschillende maten geprint worden en wordt bij overdracht voorzien van handtekening en datum. Gesigneerd bestellen? mail @ maoatelier007@gmail.com of stuur een bericht @ https://maritotto.nl/contact/
(English) Save Me: digital artprint 1/10 in various sizes. Everyone with a computer encounters this pop up interface before he saves his or her files. Pushing the save button actually means the safety of your file is guaranteed for that moment. The double meaning of the word save suddenly occurred to me. What if the file was me, and the pop up interface my letter or outcry to the great unknown….. (fill in what suits you best) and the computer was the universe.Than this request would have a whole other impact.
Afgelopen zaterdag 22 september 2018, Opende de expositie on tour ‘From Psychedelic To The Vatican’ van Margin Art. Ik heb daar samen met 3 andere kunstenaars (Lars Weller, Marcel Goosens en Henk Heideveld) een lezing gegeven over de rol van kunst in de 21e eeuw als aftrap voor een spannende expositie in de prachtige stuk Zwolse historie.
Mijn lezing Faith In the (he)art werd begeleid door een korte clip bedoeld als als audio – visuele ondersteuning
Voor wie het leuk vind de lezing terug te kijken en te lezen:
(Eng) Past Saturday 2018 the exhibition on tour titled From Psychedelic o the Vatican by Margin art openend. Together with 3 other artist I lectured about the role of Art(ist) in the 21e century. The kick off of an exciting exhibition in a great piece of history in Zwolle.
A short clip to support my Faith In (he)art lecture I wrote this lecture on request of Margin Art with main topic; the role of artist in the 21 century. The lecture is in dutch (for now)
Concept Marit Otto. Beeldbewerking & editing is gedaan door Rink Hamstra
Concept Marit Otto. visuals and editing is done by Rink Hamstra
De lezing zelf haakt aan en gaat dieper in op de clip en kunt u hieronder lezen:
Faith in (he)art
De derde track in de video is het nummer ‘Corporate Canibal van Grace Jones is in eigen beheer gemaakt er zijn geen concessies gedaan. De tekst is filosofisch met hier en daar een bijna religieuze ondertoon. Niet God voert hier de boventoon maar the Corporate cannibal… misschien obscuur, beetje bizar maar het grootste ingrediënt is pure liefde en de uitkomst is kunst.
Dan volgt er een muziek collage van hedendaagse popcultuur die goed laat zien wat je overhoudt als geld en roem zelf het onderliggende motief is
Het gaat niet over mooi of lelijk, het hoeft niet eens over smaak te gaan Wat er naar mijn idee toe doet in kunst is een zekere mate van eerlijkheid, kwaliteit, originaliteit en uniciteit. Dat is de waterscheiding tussen kunst en de smaak van de massa. Het mag er overigens allebei zijn maar het een lijkt nu wat overschaduwd door het ander.
Nu heb ik muziek als insteek gekozen, misschien wel omdat muziek direct en duidelijk met het hart communiceert. En het hart liegt niet.
Ook al ben ik een visueel-beeldend kunstenaar voor mij lopen alle creatieve lijnen door elkaar. Je wel of niet je ergens in uit kunnen drukken heeft meer te maken met de beheersing van een medium dan met de verschillende uitingsvormen. In mijn beleving hebben bijna alle creatieve in basis de zelfde denk processen met verschillende uitkomsten als resultaat. Een creatief onderscheid zich wel van de niet – creatief. Techniek is te overwinnen maar visie, autonomie, fantasie en vindingrijkheid heb je of je hebt het niet.
Dan heb je nog het onderscheid tussen toegepaste commerciële creatieve en autonome kunstenaars.
De laatste groep, daar behoor ik toe. Niet dat ik mezelf onaangepast vind maar ik denk wel dat ik afwijkend denk en werk. Dat ik een ander verhaal te vertellen heb. Ik voel urgentie bij elk schilderij dat nog gemaakt moet worden. Voor mij is mijn werk, zuurstof voor mijn hoofd en voor mijn hart. Een bijna religieuze ervaring dus.
In de wereld van de kunst voel ik me thuis omdat ik die taal begrijp en tot het diepste van mijn wezen voel dat een wereld zonder kunst, filosofie, en toe maar; zingeving, maar met mensen, en uitsluitend commercie, een naargeestige samenleving zou zijn.
In onze tijd krijgt het geld gedreven denken de meeste ruimte. Men vindt dat een goed product zich zelf verkoopt. Iets wat zich niet makkelijk verkoopt is geen goed product.
Deze commerciële manier van denken staat eigenlijk haaks op dat gene waar filosofen, denkers en geestelijken voor staan of hebben gestaan.
Dat brengt me bij de volgende vraag:
Zingeving, verdieping, filosofie, verwondering, wat doet dat er eigenlijk toe? Wat koop je er voor?
Ik ben zelf niet religieus noch religieus opgevoed. Eerder het tegengestelde. Ik heb er wel veel over nagedacht want of ik wil of niet, er huist een filosoof in mij. Die filosoof vraagt zich vaak af; waarheen, waarvoor en waarom. Mijn probleem met het geloof is dat het voor mij ten dele te ongeloofwaardig is, vaak te dogmatisch is, en de enige waarheid claimt.
Daarnaast kan ik nog een hele waslijst aan redenen noemen die me bij de kerk weghouden, maar wat ik prachtig vind aan geloof, elk geloof, is dat het je iets mee geeft over iets wat groter is dan jij zelf. Het richting geeft en ruimte voor compassie. Het is er ook op gericht om je tot introspectie aan te zetten. Dit geld overigens ook voor filosofie. Ik houdt persoonlijk meer van filosofie dan van de kerk.
Onze wereld staat bol van geloofsstrijd maar voor intrinsieke introverte beleving is niet zo heel veel ruimte. Omdat alles extravert is, alles gedeeld moet worden en alles op moet vallen lijken we soms wel te leven in een geloopte 24 -7 trailerfilm van ons eigen leven of wat we willen dat anderen denken dat ons eigen leven is.
Alles strijd om aandacht. De fysieke wereld gaat gebukt onder de mensheid met al haar pretenties. Flora en fauna decimeren en muteren sneller dan het licht .
Om Nostradamus maar even aan te halen. Is het einde der tijden hier? Zouden we niet beter even stil kunnen staan? Nee, we rennen, nee scheuren op hoge snelheid verder met de voortekenen van de Apocalyps op onze hielen. We consumeren ons een extra slag in de rondte, we vreten kaal want onze honger is niet te stillen. We leven in een extreme snel veranderende wereld. Waar soms alles om bits, bytes, bitches en monnies lijkt te draaien.
Dan de vraag te stellen; hoe belangrijk is kunst in de 21e eeuw? Is het eigenlijk beantwoorden.
Kunst is een beroepsgroep waarbij autonomie, het zelf denken tot de kern van de bezigheden behoort. Deze autonomie, eigenwijsheid, tegendraadsheid en het vermogen te visualiseren maakt kunst broodnodig in deze wereld. Het is nodig om tegenwicht te blijven bieden, het is nodig om te verstillen, of juist te activeren, af te schrikken of te behagen, tot nadenken aanzetten of simpelweg gelukkig te maken.. Kunst (en filosofie) kan en moet verwonderen, beroeren, schuren, schreeuwen, raken, afschuwen, confronteren opdat wij nooit zullen afstompen.
AMEN
Deze Lezing wordt ook gehouden in De Hallen, Amsterdam 10 oktober tijdens See You @ Art Amsterdam waar mijn werk ook wordt geëxposeerd.
Collage van plastic tas letters, onderdeel van plastic verpakking en witte acrylverf op canvas
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Gibberish betekent zoveel als koeterwaals, onzin, Babylonische wartaal en flauwekul. Ik vind het een mooi woord wat een lading goed dekt. De klank klopt met het gevoel. De term fake-news is erg in zwang geraakt sinds het aantreden van VS president Donald Trump. De feiten die deze politicus niet goed passen worden tot fake news gedoopt, dus gibberish. Dat wekt argwaan bij de goedgelovige volger, met alle gevolgen van dien. Het omgekeerde effect is er ook, gewoon iets neerzetten met klinkers en medeklinkers en er lijkt iets zinnigs te staan. Zo werkt ons brein. Taal is eigenlijk niet meer dan een afspraak, als we waarde toekennen aan een verzameling letters betekent het iets. Taal is ook associatie, zoals het woord gibberish zelf goed associeert met wat het betekent. Kuwayt Rad 24/7. Waarmee zou je mijn tekst associëren? Ik denk dat het gibberish is.
Collage: plastic bag characters, part of plastic product wrapping and white acrylic on canvas.
Gibberish means as much as plain nonsense. I think it is a nice word that covers the meaning of the word well. The term fake-news is gaining popularity since Donald Trump entered the White House. Every unwanted and unsuited fact presented to this politician is put aside and gets classed as fake news, read gibberish. This wakes suspicion at the gullible follower. To be followed up with all the familiar consequences. In this case I randomly placed characters, vowels and consonants, and somehow they seem to make sense. Behold the strange invulnerable way of how our mind works. Language is really nothing more than an agreement. If we agree to grant value to a group of characters, it has value. Kuwayt Rad 24/7. What would you make of these characters?? I think it is gibberish.
Window Shopping is mijn laatste werk. Acryl op canvas, 120/90 cm. Dit canvas toont een meisje op haar rug gezien, terwijl zij haar smartphone in de aanslag heeft om een selfie te maken. Haar scherm is haar referentie punt, haar blik op de wereld. tegelijkertijd zou ze zomaar voorbij gaan aan alle natuurlijke vensters die haar uitnodigen om naar buiten te kijken en daar echt onderdeel vanuit te maken.
(Eng) Window Shopping is my latest work. Acrylic on canvas, 120/90 cm.This canvas shows a girl, seen on her back, holding a smartphone ready to make a selfie. Her screen is her reference point. Her view on the world. At the same time she might miss out on the natural windows that invite her to look out and be part of it.
Collage; plastic tas letters en witte acryl op canvas
Een klein kunstwerkje met een knipoog, die de woorden; Oooh well, Oooh God, Oooh no en Oooh yes spelt. Het woord is zelf een kunstzinnige vorm. Een beeld zegt meer dan 1000 woorden maar geld dat ook als een woord een beeld wordt?
(Eng)
Oooh Well (verbal no.02)
Collage: plastic bag characters and white acrylic paint on canvas on a wooden frame.
Part of the Remains Of Today series
This is a small slightly humoristic artwork that spells the words Oooh – well, Oooh God, Oooh no, Oooh yes. The shout, Oooh is a very artful shape in itself. I call these little word experiments ‘verbals’. Images speak louder than words. But what if a word becomes an image?