We bevinden ons op een roltrap (lees: escalator) van een Londonse metro (ik denk Kings Cross) station, 2019.
De menigte wordt efficiënt door verkeersruimtes, langs platforms en naar verschillende niveaus gemanaged. Binnen deze beperkte ruimte zijn, op of neer, naar links of naar rechts de enige vragen gesteld en de enige keuzes om te maken, het simpele leven. Echter, kleine vragen kunnen grote consequenties hebben. Het is makkelijk om de weg kwijt te raken.
De staande statische reizigers worden voortbewogen op een perpetuum trap. Eén trap naar de hemel en een ander naar midden aarde, net als Dante’s Goddelijke komedie.
Deze hele omgeving doet mij denken aan een industriële lopende band. Een lopende band van poppen. Kleine doorsnee plastic torso’s in afwachting van een ontmoeting met hun lichaamsdelen ergens in het proces. Hoofden, armen, benen, haar en ogen worden er systematisch opgeschroefd en op gelijmd totdat uiteindelijk ook de naakte schaamte wordt bedekt met schattige poppen kleren. De lopende band komt tot een eind zodra het perfecte complete en betere speelgoed personages zijn geworden. Klaar om te rock en dollen in hun kunstmatige poppen levens.
Maar wat doet de haai hier? Wat staat hier te gebeuren? Wat escaleert hier op de escalator?
Escalator 2021
(English)
Acrylic on canvas 120/80 cm 2021
Hereby I present to you my latest artwork – painting, Escalator
We find ourselves on an escalator (probably Kings Cross) of the London Underground 2019.
The crowd is efficiently managed through stretched traffic spaces, platforms and levels. Within this confined space, going up or down, turn left or right are the only questions asked or choices to make, the simple life. However little questions can have big consequences. It’s easy to get lost along the way.
The queued and static passengers are transported on a perpetual stairway. One stairway goes to heaven and another to middle earth, just like Dante’s Divine comedy.
This whole scenery makes me somehow associate it with an industrial assembly line, an assembly line of dolls. Plain little plastic torsos are waiting to meet its body parts somewhere along the line. Heads, arms, legs, hair and eyes are screwed and clued on systematically and finally its naked shame is covered in cute doll clothes. The assembly line comes to an end as soon as it becomes a complete and perfectly enhanced toy personality. Ready to rock and doll in their artificial lives.
But what is the shark doing there? What is going down here? What escalades on the escalator?
Vanmorgen is M Stands 4, mijn 3d Mondriaan portret opgehaald en meegenomen naar het Mondriaanhuis. Het wordt een jaar in bruikleen genomen! Het komt tijdens het Mondriaan 150 jaar naast de buste van Mondriaan te hangen, dus dat vervult mij met trots, zo vlak naast de meester. M Stands 4 is ook terug te zien in alle PR uitingen die het Mondriaanhuis over 150 jaar Mondriaan naar buiten brengt, het maakt namelijk onderdeel uit van het logo, trouwens ik zelf ook! Zie link: https://lnkd.in/dFpdAnY4.
(Eng) My artwork M Stands 4 was picked up this morning to its temporary new adres het Mondriaanhuis. We have made a loan agreement for one year. It will flank Piet Mondriaans bust during the Mondriaan 150 year, so that fulfills me with pride, being next to the master. M Stands 4 is also to be found in the Mondriaan 150 publications, it is part of the logo, that goes for me as well. See link: https://lnkd.in/dFpdAnY4.
Met trots presenteer ik deze kunstinstallatie van inmiddels 200 kunstwerken aan u.
Deze week, week 49, 2021 postte ik verbal no. 200, Magnum genaamd. Ik zou liegen als ik zou beweren dat het de laatste was, daar de nummers 201 tot 203 al weer klaar staan om u te ontmoeten.
Alles bij elkaar wordt het best omvangrijk. Als alle werken nu uitgelegd werden zoals hier gepresenteerd zouden het 300cm bij 600cm meten. (ze zijn elk 30 x 30 en ongeveer 2,5 cm diep.)
In de tussentijd laat Remains Of Today het project and de installatie zijn sporen na.
Een overzicht;
1- 200 kunstwerken zijn gemaakt van straatafval en andere dagelijkse overblijfselen van ons handelen, over een periode van 4 jaar.
7- En twee educatieve projecten zijn er uit voort gekomen waarvan een nog op hande zijnde is, deze start in januari 2022 bij de Suikerfabriek in Groningen.
Dit project heeft zich ontwikkeld zonder tussenkomst van overheids subsidie en/of andere fondsen behalve dan 19 het Atelier Architecten die het boek hebben gesponsord, Ali Reza Tahoeni wie zijn muzikale talenten rijkelijk heeft gedoneerd, Anne Marieke Staal en Erik van Scheijndel die hun talige vakmanschap aan de dag legde en veel energie hebben gestoken in de edit van het boek.
Remains Of Today x 200!
(English)
Proudly presenting to you a volume of 200 artworks.
This week, week 49, 2021, I posted verbal no. 200, called Magnum. I would be lying If I said that this is the last one as numbers 201 to 203 are already lined up to meet you.
All and all, it’s becoming quite massive. If all works were laid out the way they are presenter here, it would measure 300cm by 600cm, (they are all 30x 30 and approx 2,5cm deep each)
In the meanwhile, Remains Of Today the project and the installation is leaving her traces in various ways.
A summary:
1- 200 artworks are made with streetlitter and other daily remains of our practices over a period of 4 years
This project evolved without governmental or any other funding except for 19het Atelier Architecten who sponsored the book, Ali Reza Tahoeni who donated his musical talents, Anne Marieke Staal en Erik van Scheijndel who offered their lingual craftsmanship on behalf of final edit of the book, and me, myself and I for pushing it forwards ( :
Het was 12 oktober 2021 en ik had die mijn solo expositie in Groningen uitgeruimd. 192 kleine werken, 3 beelden en 10 schilderijen kwamen retour. Mijn atelier stond ineens helemaal vol met werk wat er eerder ook al stond maar na een afwezigheid van twee maanden extra aanwezig was. Mijn atelier voelde te klein en ineens voelde ik een diepe behoefte om schoon schip te maken zodat er letterlijk weer ruimte zou komen voor nieuwe werken en ideeën. Die ideeën hoeven natuurlijk in principe slechts in mijn hoofd te bestaan maar hebben toch de neiging te stagneren als de werk fysieke ruimte te vol is. Dan wordt het in mijn hoofd ook te vol. De eerste opruimronde was vrij vanzelfsprekend. Dingen die van nature in de weg staan maar eerder aan het oog onttrokken werden heb ik radicaal opgeruimd, weggegooid en geordend. Maar er was ergens een geest van opruimwoede uit de fles en die was daarna nog niet tevreden gesteld.
Ik moest dieper gaan, dieper dan tot nu toe gedurfd. Ik ben qua atelier misschien wel 7 keer verhuisd. Telkens stond ik dan met oudere werken in mijn handen. Vaak zwaar want gemaakt op MDF. Dan besloot ik om een atelier sale te houden, of om wat werk aan liefhebbers weg te geven. Soms met spijt. Zo bleef er wel steeds minder aan de strijkstok hangen, maar er bleken toch nog aardig wat oudere werken over.
Nu was dan het moment gekomen om afscheid te nemen van iets waar ik ooit met liefde aan gewerkt heb. Ik ben vrij rücksichtslos te werk gegaan en heb een aantal werken aangemerkt om op te lossen in vergetelheid ( :. Ik heb ze eerst overschilderd met een laag latex om ze daarna in stukken te zagen en af te voeren.
Aangezien dit een bevrijdend maar toch ook emotioneel beladen moment was wilde ik dit markeren met een symbolische visuele hommage aan al deze werken te samen. Dit heeft deze digitale collage van alle vernietigde werken voortgebracht, getiteld; ‘Painted Past Dissolves In Present’. Een wedergeboorte van een geschilderd verleden in nieuwe vorm.
Painted Past Dissolves Into Present
(English)
Painted Past Dissolves Into Present….
It was October 12, 2021, the day I cleared and returned artworks from my Groningen solo exhibition. 192 small artworks, 3 sculptures and 10 paintings returned to home base. My studio was packed with works that belonged there earlier, but this time they occurred more present after an absence of two months. My studio felt too small and suddenly I felt the deep need to clean up to create space for new works and ideas. Idea’s only need space in my head but they also have this tendency to stagnate if the physical workspace is too cluttered. In cluttered spaces the brain gets misty too. The first cleaning round was self-evident. I radicially sorted out and cleaned things that are naturally in the way on a regular basis. But the genie of cleaning frenzy ghosted out the bottle and was not yet satisfied.
I had to go deeper, deeper than I dared to go before. I moved from studio to studio on 7 occasions. Each time re-locating these older works. Heavy works too since they were painted on MDF. Back then I decided to start a studio sale or to give it away to some enthusiasts, at times with regrets. This way less and less remained on the string but still quite some remained.
Now, 2021, this was the moment to say farewell to artworks I once intensely worked on. I choose this rücksichtslos routine, and selected a few works to dissolve into oblivion. First I painted them over with white wall paint and second I sawed them to pieces and disposed it.
As this was a liberating but also emotionally charged moment I needed to mark it with a symbolic visual homage to all these works together. Finally, it resulted in this digital collage that I called ‘Painted Past Dissolves In Present’, a renaissance of a painted past in a new shape.
Bij deze presenteer ik FAME-audio video experience no.10 (for English scroll down)
Deze video is onderdeel van een grotere kunst installatie getiteld ‘Remains Of Today’.
Deze video neemt je mee naar ‘life’ in de letterlijke , fast lane, (de Zuidas, Amsterdam). Dit verkeer wat voorbij raast is vastgelegd terwijl ik op de trein stond te wachten. Dit werd het décor of de achtergrond voor de verstomde maar overduidelijk pratende Andy Warhol. Ondanks dat zijn beroemde woorden over roem nooit op bewegend beeld zijn vastgelegd bewegen zijn lippen toch suggererend dat hij deze woorden spreekt. Daarna voer ik David Bowie ten tonele, op een catwalk, als een omhooggevallen diva die geagiteerd zijn/haar lippenstift over zijn/haar wang uitsmeert, als het perfecte rolmodel om deze Warhol statement te ondersteunen. En er is een kleine verrassing in de outro.
Ik heb deze beelden heel postmodernistisch gestolen uit de video, Boys Keep Swinging en een interview met Andy Warhol, niettemin het droste-effect, is het (video) kunst in haar eigen recht. Dit is een van de voordelen van deze postmodernistische tijden.
Dit kan gezien worden als zowel een hommage aan beide mannen als een kritische noot over onze hedendaagse samenleving.
Remains Of Today is een serie van meer dan 100 kleine communicerende kunstwerken. Gemaakt van onder andere straatafval. Muzikant en producer Ali Reza Tahoeni a.k.a. A.R.T. heeft de soundtracks gemaakt bij de individuele kunstwerken. Om het te completeren heb ik er dan weer een videoclip bij gemaakt. Mijn stem die Fame zingt is een speciale feature in deze video.
Deze video is gebaseerd op het kunstwerk Fame (verbal 10) en het verhaal gaat als volgt:
Fame (makes a man take things over)
De subregel “Makes a man take things over” is tevens ontleent aan het refrein van het zelfde nummer. Dit is een combinatie van beelden, tekst en een parallel naar Popart- kunstenaar, en Bowie vriend, Andy Warhol. Zijn statement ‘In the future everyone will be (world) famous for 15 minutes’, blijkt met terugwerkende kracht de spijker op zijn kop. Was Warhol een visionair?
En had hij toen enig idee van de omvang van dit concept in de echte wereld? Hebben wij dat eigenlijk?
Hereby I present Fame – audio video experience no.10
This video is part of the greater art installation of ‘Remains Of Today’.
This video takes you to life on a literal, fast lane, (de Zuidas, Amsterdam). This ‘traffic rushing by’ was captured while I was waiting on my train. This became the stage or background setting for a silenced but obviously talking Andy Warhol. Although his famous words about fame are never recorded, his lips are moving and suggesting he is preaching these words. Second, David Bowie, walking the catwalk as a ‘stuck up’ diva, agitated, wiping his lipstick all over his face, was the perfect role model to accommodate this Warhol statement. And there is a little surprise in the outro…
I stole these images in a very post-modernistic way, from the video clip Boys Keep Swinging and from an interview with Warhol, and nonetheless the droste-effect, again, it is art in its own right. This is one of the benefits of making art in postmodern times.
This can be seen as a tribute to both men and a critical remark on contemporary society at the same time.
Remains Of Today is a series of more than 100 small communicating artworks made from (street) litter. Musician and producer Ali Reza Tahoeni a.k.a. A.R.T. made soundtracks of the individual artworks. To finalize it I made videoclips to accommodate these soundtracks. One special feature in this video is that I am the voice who cries Fame.
This video is based on the artwork Fame (verbal 10) and the story goes like this:
Fame (makes a man take things over)
Inspired by the eponymous song – Fame- by Bowie. The sub sentence: “Makes a man take things over” is a quote from a chorus line from the same song. This is a combination of images and text. And there is a parallel to pop art artist, and Bowie friend, Andy Warhol. Warhol’s statement “In the future everyone will be (world) famous for 15 minutes”, seems spot on in hindsight. Was Warhol a visionary?
Did he have any idea of the magnitude of this concept in the here and now? Do we, really?
Met trots presenteer ik het in eigen beheer uitgegeven boek Remains Of Today! Dit boek bevat een overzicht van de eerste 100 kunstwerken uit de Remains Of Today serie. Het is tweetalig : Nederlands en Engels
I proudly present my recent independently published Book to you! It is called Remains Of Today. This book contains an overview of the first 100 artworks of the art installation Remains Of Today. It is bilingual: Dutch and English.
London, metro herfst 2019. We toeren door donkere tunnels van het ene punt naar een ander. punt. De stad leeft boven onze hoofden, boven onze pet. We bewegen snel voorwaarts terwijl we ons schrap zetten, rots vast, bewegingloos en onbewogen. Als haringen in een tonnetje, ordentelijk gerangschikt naast elkaar. Ten alle tijden elk oogcontact vermijden. Op een bepaalde manier zijn we tot elkaar veroordeeld, verenigd in onze vreemdheid voor elkaar. Ontelbare levens en verhalen gehuld in stilte. Grommende motoren en het piepen van de dansende cabines overstemmen de gedempte conversaties, het zuchten, een hoestje, een gaap en een wanhopige tjilp.
Ingepakt in een metalen doos op wielen. Mak als een lammetje.
Ik heb 6 maanden aan dit schilderij gewerkt. Het was een intensief proces. In de herfst van 2019 was ik onderdeel van deze scene en nam mijn camera om dit alledaagse stukje leven, behalve de vogel, vast te leggen. In de lente van 2021, besloot ik dit beeld te bewerken tot een moderne allegorie. Deze hedendaagse moment opname onthult veel over hoe we ons zelf bewegen in het publieke leven. We hebben manieren gevonden om ons zelf te handhaven in alles wat we moeten doorstaan in ongewenste sociale situaties. In grote groepen handelen we als een systeem, als een organisch maar strak georganiseerde bijenkorf. Afwezigheid van geest is de sleutel hier. Een aanwezig bewustzijn maakt dat je het waarschijnlijk zou willen ontvluchten, zoals deze vogel.
Underground is onderdeel van de Brave New World serie.
(Eng)
Underground
Acrylic on canvas
120/80 cm
2021
London underground fall 2019. We are cruising through dark tubes from one point to another. The city is above our heads, way over our heads. We are moving fast forward while we stand firm, steady as a rock, motionless and apparently emotionless. Packed like sardines, side by side in orderly fashion, avoiding eye contact at all times. In a way we are stuck together, united in our strangeness to each other. Numerous lives and stories all veiled in silence. Grunting engines and the squeaking of bouncing cabins surpasses hushed conversations, sighs, a cough, a yawn and one desperate whistle.
Boxed in a tin can on wheels. We are easy as a lazy river.
I worked on this painting for 6 months. It was quite an intensive process. Fall 2019, I was part of this scenery and took my camera to capture this, except for the bird, very common slice of daily ordinary life. Spring 2021, I decided to process it into a modern allegory, which you see before you. This contemporary snapshot reveals much about how we move ourselves around in public life. We found ways to maintain ourselves in all things we endure in unwanted social situations. In large groups we act like one system, like an organic but organised beehive. Being absent minded is key here. Being fully aware makes you want to escape, like this bird.
Solo-expositie ‘REMAINS OF TODAY’ in galerie Waarkunst.
Vanaf 08 augustus tot 08 oktober is de installatie Remains Of Today en werken uit de series Metropolieten en Brave New World te zien in galerie Waarkunst in t’ Waar Groningen.
Galerie Waarkunst in ’t Waar heeft recent de online galerie Artleader.com overgenomen. Samen gaan ze deelnemen aan beurzen en worden er exposities gehouden. Artleader is een online galerie met meer dan 300 kunstenaars waar ik er één van ben.
Deze expositie geeft een mooi overzicht van mijn werk en thema’s over de afgelopen jaren (van 2014 tot nu) . Het bestaat uit beelden, schilderijen, en mijn meest recente installatie Remains Of Today, waar ik inmiddels ook al twee jaar aan werk en wat nu 192 kleine doekjes van 30 x 30 bevat. Bij de installatie zal ook een compilatie van de 9 videoclips te zien zijn die ik heb gemaakt naar aanleiding van de muzikale composities van muzikant Ali Reza Tahoeni die deze composities op zijn beurt weer heeft gemaakt naar aanleiding van de eerste 9 werken uit Remains Of Today.
Waarkunst is gelegen in het Oldambt, in Oost-Groningen. Een Galerie van 200 m2 en een Beeldentuin van 3 Ha. De Beeldentuin bevindt zich in een parkachtige omgeving met zicht op het open Groningse land.
De expositie met mee dan 200 werken van mijn hand is te bezoeken op zondagen van 11 tot 17u en op afspraak.
AR(T) tour 038 is een nieuw initiatief van ‘Pink Unicorn’ en brengt kunst en nieuwe techniek samen in een Augmented reality tour- Dat wil zeggen de kunstwerken zijn fysiek aanwezig maar de kunstenaar is virtueel, middels augmented reality, aanwezig en verteld het verhaal bij het kunstwerk. De virtuele persona is op te roepen middels een QR code in het raam. Mijn werk, de installatie Remains Of Today hangt bij Kledingwinkel Van Uffelen in de Luttekestraat Zwolle