De lezing ‘Faith in art’ heb ik audio visueel ondersteund met een korte collage aan beelden en stellingen. Hieruit is eigenlijk terloops de basis gelegd voor dit werk ‘Save Us’ . Het filmpje start met een pop up interface, het uitklap menu wat verschijnt vlak voordat je iets wilt bewaren. Het stelt de vraag ‘wilt u dit bewaren?’ En het antwoord is vaak ‘bewaar’ of wel ‘Save’.
Door de inhoud van mijn lezing (geloof, filosofie & kunst en de 21e eeuw>Psychedelic To The Vatican) viel er ineens dit prachtige kwartje. De praktische digitale computer vraag over de in veiligheid stellen van jou product, of bestand, zou ook de vraag van een ‘hogerhand’ kunnen zijn en het antwoord van een sterveling;’ bewaar mij’ , bescherm mij.
De eerste versie van mijn naar eigen hand gezette pop up interface…..
Maar nog erg toegepast op de lezing en dat moment. Hierop volgend heb ik een wat universelere en intiemere versie gemaakt die vanuit digitale eenzaamheid veiligheid zoekt bij een virtuele God. Titel: Save Us
Save Us, digital art print on canvas. 100/70
Deze digitale art-print is in oplage 1/10 verkrijgbaar. En kan op verzoek in verschillende maten geprint worden en wordt bij overdracht voorzien van handtekening en datum. Gesigneerd bestellen? mail @ maoatelier007@gmail.com of stuur een bericht @ https://maritotto.nl/contact/
(English) Save Me: digital artprint 1/10 in various sizes. Everyone with a computer encounters this pop up interface before he saves his or her files. Pushing the save button actually means the safety of your file is guaranteed for that moment. The double meaning of the word save suddenly occurred to me. What if the file was me, and the pop up interface my letter or outcry to the great unknown….. (fill in what suits you best) and the computer was the universe.Than this request would have a whole other impact.
Afgelopen zaterdag 22 september 2018, Opende de expositie on tour ‘From Psychedelic To The Vatican’ van Margin Art. Ik heb daar samen met 3 andere kunstenaars (Lars Weller, Marcel Goosens en Henk Heideveld) een lezing gegeven over de rol van kunst in de 21e eeuw als aftrap voor een spannende expositie in de prachtige stuk Zwolse historie.
Mijn lezing Faith In the (he)art werd begeleid door een korte clip bedoeld als als audio – visuele ondersteuning
Voor wie het leuk vind de lezing terug te kijken en te lezen:
(Eng) Past Saturday 2018 the exhibition on tour titled From Psychedelic o the Vatican by Margin art openend. Together with 3 other artist I lectured about the role of Art(ist) in the 21e century. The kick off of an exciting exhibition in a great piece of history in Zwolle.
A short clip to support my Faith In (he)art lecture I wrote this lecture on request of Margin Art with main topic; the role of artist in the 21 century. The lecture is in dutch (for now)
Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image
Concept Marit Otto. Beeldbewerking & editing is gedaan door Rink Hamstra
Concept Marit Otto. visuals and editing is done by Rink Hamstra
De lezing zelf haakt aan en gaat dieper in op de clip en kunt u hieronder lezen:
Faith in (he)art
De derde track in de video is het nummer ‘Corporate Canibal van Grace Jones is in eigen beheer gemaakt er zijn geen concessies gedaan. De tekst is filosofisch met hier en daar een bijna religieuze ondertoon. Niet God voert hier de boventoon maar the Corporate cannibal… misschien obscuur, beetje bizar maar het grootste ingrediënt is pure liefde en de uitkomst is kunst.
Dan volgt er een muziek collage van hedendaagse popcultuur die goed laat zien wat je overhoudt als geld en roem zelf het onderliggende motief is
Het gaat niet over mooi of lelijk, het hoeft niet eens over smaak te gaan Wat er naar mijn idee toe doet in kunst is een zekere mate van eerlijkheid, kwaliteit, originaliteit en uniciteit. Dat is de waterscheiding tussen kunst en de smaak van de massa. Het mag er overigens allebei zijn maar het een lijkt nu wat overschaduwd door het ander.
Nu heb ik muziek als insteek gekozen, misschien wel omdat muziek direct en duidelijk met het hart communiceert. En het hart liegt niet.
Ook al ben ik een visueel-beeldend kunstenaar voor mij lopen alle creatieve lijnen door elkaar. Je wel of niet je ergens in uit kunnen drukken heeft meer te maken met de beheersing van een medium dan met de verschillende uitingsvormen. In mijn beleving hebben bijna alle creatieve in basis de zelfde denk processen met verschillende uitkomsten als resultaat. Een creatief onderscheid zich wel van de niet – creatief. Techniek is te overwinnen maar visie, autonomie, fantasie en vindingrijkheid heb je of je hebt het niet.
Dan heb je nog het onderscheid tussen toegepaste commerciële creatieve en autonome kunstenaars.
De laatste groep, daar behoor ik toe. Niet dat ik mezelf onaangepast vind maar ik denk wel dat ik afwijkend denk en werk. Dat ik een ander verhaal te vertellen heb. Ik voel urgentie bij elk schilderij dat nog gemaakt moet worden. Voor mij is mijn werk, zuurstof voor mijn hoofd en voor mijn hart. Een bijna religieuze ervaring dus.
In de wereld van de kunst voel ik me thuis omdat ik die taal begrijp en tot het diepste van mijn wezen voel dat een wereld zonder kunst, filosofie, en toe maar; zingeving, maar met mensen, en uitsluitend commercie, een naargeestige samenleving zou zijn.
In onze tijd krijgt het geld gedreven denken de meeste ruimte. Men vindt dat een goed product zich zelf verkoopt. Iets wat zich niet makkelijk verkoopt is geen goed product.
Deze commerciële manier van denken staat eigenlijk haaks op dat gene waar filosofen, denkers en geestelijken voor staan of hebben gestaan.
Dat brengt me bij de volgende vraag:
Zingeving, verdieping, filosofie, verwondering, wat doet dat er eigenlijk toe? Wat koop je er voor?
Ik ben zelf niet religieus noch religieus opgevoed. Eerder het tegengestelde. Ik heb er wel veel over nagedacht want of ik wil of niet, er huist een filosoof in mij. Die filosoof vraagt zich vaak af; waarheen, waarvoor en waarom. Mijn probleem met het geloof is dat het voor mij ten dele te ongeloofwaardig is, vaak te dogmatisch is, en de enige waarheid claimt.
Daarnaast kan ik nog een hele waslijst aan redenen noemen die me bij de kerk weghouden, maar wat ik prachtig vind aan geloof, elk geloof, is dat het je iets mee geeft over iets wat groter is dan jij zelf. Het richting geeft en ruimte voor compassie. Het is er ook op gericht om je tot introspectie aan te zetten. Dit geld overigens ook voor filosofie. Ik houdt persoonlijk meer van filosofie dan van de kerk.
Onze wereld staat bol van geloofsstrijd maar voor intrinsieke introverte beleving is niet zo heel veel ruimte. Omdat alles extravert is, alles gedeeld moet worden en alles op moet vallen lijken we soms wel te leven in een geloopte 24 -7 trailerfilm van ons eigen leven of wat we willen dat anderen denken dat ons eigen leven is.
Alles strijd om aandacht. De fysieke wereld gaat gebukt onder de mensheid met al haar pretenties. Flora en fauna decimeren en muteren sneller dan het licht .
Om Nostradamus maar even aan te halen. Is het einde der tijden hier? Zouden we niet beter even stil kunnen staan? Nee, we rennen, nee scheuren op hoge snelheid verder met de voortekenen van de Apocalyps op onze hielen. We consumeren ons een extra slag in de rondte, we vreten kaal want onze honger is niet te stillen. We leven in een extreme snel veranderende wereld. Waar soms alles om bits, bytes, bitches en monnies lijkt te draaien.
Dan de vraag te stellen; hoe belangrijk is kunst in de 21e eeuw? Is het eigenlijk beantwoorden.
Kunst is een beroepsgroep waarbij autonomie, het zelf denken tot de kern van de bezigheden behoort. Deze autonomie, eigenwijsheid, tegendraadsheid en het vermogen te visualiseren maakt kunst broodnodig in deze wereld. Het is nodig om tegenwicht te blijven bieden, het is nodig om te verstillen, of juist te activeren, af te schrikken of te behagen, tot nadenken aanzetten of simpelweg gelukkig te maken.. Kunst (en filosofie) kan en moet verwonderen, beroeren, schuren, schreeuwen, raken, afschuwen, confronteren opdat wij nooit zullen afstompen.
AMEN
Deze Lezing wordt ook gehouden in De Hallen, Amsterdam 10 oktober tijdens See You @ Art Amsterdam waar mijn werk ook wordt geëxposeerd.
Odd Groove, acryl op fotoprint, 4 luik op aluminium panelen. 2018
Odd Groove betekent zoiets als afwijkende kier. Al heeft het woord ‘Groove’ voor mij ook de betekenis van swingende, stampende en (mee) slepende 70/80er jaren disco en funk. Maar goed ‘what’s in a word? De onderliggende foto’s (zie ook Reality Check) zijn afkomstig uit het dak-en thuislozen project Van De Straat 2008 en zijn als onderligger, basis gebruikt voor het beeld. De betreffende foto’s zijn destijds gemaakt door de deelnemende dak-en thuisloze gelegenheids-fotografen van de Herberg (Zwolle). Deze foto’s zijn lange tijd geëxposeerd bij de diverse sponsors van het project tot dat ze op een bepaald moment weer bij mij terecht kwamen. Nu heeft het een aantal jaar bij mij in archief gelegen en besloot ik ze een nieuw leven in te blazen. Er bestaat nog een digitaal archief en een prachtig boek met alle foto’s en de aanleiding om het opnieuw te exposeren is er niet. En dus voila, circulaire kunst. Leuk detail is dat de foto’s nog wel degelijk een rol spelen in het beeld, zij het als achtergrond. De naam Odd Groove is ook een kleine homage aan hen, de deelnemers van dat mooie project. Ze zijn anders, net een klein beetje afwijkend, net niet passend maar even zo goed bijzonder en talentvol. Het zwart wit beeld zelf is een kierende deur. Een kierende deur maakt nieuwsgierig en is per definitie intrigerend…
(Eng) Odd Groove means something like uncommon gap. Although the word groove has also a clear connotation with swinging, pounding, thrilling 70tie and 80ties funk and disco. Anyway, what’s in a word? De underlying photo’s are original from a homeless project Van De Straat 2008 and became the base for the image. The photo’s were made by the the occasional homeless, project participant photographer of the Herberg (Zwolle). They were exposed for a while at the various sponsors offices until they winded up at my doorstep again. After keeping it in archive for a few years I deiced to re-use the photo’s for other purposes. Et voila, circulair art. A nice detail is that the pictures are actually still playing a part in the new artwork. Be it as a base background image. The name (and image) Odd Groove is also a small homage to the participants of the beautiful project There different, deviant and not one size fits all but even so special and talented! The image reflects an half open door. A see trough breach maks curious and is intriguing by definition.
Collage van plastic tas letters, onderdeel van plastic verpakking en witte acrylverf op canvas
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Gibberish betekent zoveel als koeterwaals, onzin, Babylonische wartaal en flauwekul. Ik vind het een mooi woord wat een lading goed dekt. De klank klopt met het gevoel. De term fake-news is erg in zwang geraakt sinds het aantreden van VS president Donald Trump. De feiten die deze politicus niet goed passen worden tot fake news gedoopt, dus gibberish. Dat wekt argwaan bij de goedgelovige volger, met alle gevolgen van dien. Het omgekeerde effect is er ook, gewoon iets neerzetten met klinkers en medeklinkers en er lijkt iets zinnigs te staan. Zo werkt ons brein. Taal is eigenlijk niet meer dan een afspraak, als we waarde toekennen aan een verzameling letters betekent het iets. Taal is ook associatie, zoals het woord gibberish zelf goed associeert met wat het betekent. Kuwayt Rad 24/7. Waarmee zou je mijn tekst associëren? Ik denk dat het gibberish is.
Collage: plastic bag characters, part of plastic product wrapping and white acrylic on canvas.
Gibberish means as much as plain nonsense. I think it is a nice word that covers the meaning of the word well. The term fake-news is gaining popularity since Donald Trump entered the White House. Every unwanted and unsuited fact presented to this politician is put aside and gets classed as fake news, read gibberish. This wakes suspicion at the gullible follower. To be followed up with all the familiar consequences. In this case I randomly placed characters, vowels and consonants, and somehow they seem to make sense. Behold the strange invulnerable way of how our mind works. Language is really nothing more than an agreement. If we agree to grant value to a group of characters, it has value. Kuwayt Rad 24/7. What would you make of these characters?? I think it is gibberish.
Window Shopping is mijn laatste werk. Acryl op canvas, 120/90 cm. Dit canvas toont een meisje op haar rug gezien, terwijl zij haar smartphone in de aanslag heeft om een selfie te maken. Haar scherm is haar referentie punt, haar blik op de wereld. tegelijkertijd zou ze zomaar voorbij gaan aan alle natuurlijke vensters die haar uitnodigen om naar buiten te kijken en daar echt onderdeel vanuit te maken.
(Eng) Window Shopping is my latest work. Acrylic on canvas, 120/90 cm.This canvas shows a girl, seen on her back, holding a smartphone ready to make a selfie. Her screen is her reference point. Her view on the world. At the same time she might miss out on the natural windows that invite her to look out and be part of it.
Reality Check 2018 mixed media 58/40 cm. Foto, tape en acryl op 4 aluminum panelenReality Check 2018 is een 4 luik en spelt de woorden Reality Check bij herhaling. Ik reflecteer hiermee op onze huidige maatschappij, een maatschappij waar pure objectieve journalistiek onder vuur ligt en sociale platformen ons voeden met nieuws dat zich thuis voelt in onze eigen bubble. Check & balances zijn meer dan ooit nodig. Een andere vraag die hierbij manifest wordt is; ‘onze eigen realiteit, aan wat of wie meten we dat?’ Volgen we daarbij virtuele rolmodellen of het echte leven? De rose bril of de naakte waarheid, dat is de vraag….
Dit werk is verder ook te zien bij o.a : Art Olive, Saatchi art
Reality Check is een multi paneled mixed media kunstwerk. De basis zijn foto’s die ooit voor een project zijn gebruikt.
Collage; plastic tas letters en witte acryl op canvas
Een klein kunstwerkje met een knipoog, die de woorden; Oooh well, Oooh God, Oooh no en Oooh yes spelt. Het woord is zelf een kunstzinnige vorm. Een beeld zegt meer dan 1000 woorden maar geld dat ook als een woord een beeld wordt?
(Eng)
Oooh Well (verbal no.02)
Collage: plastic bag characters and white acrylic paint on canvas on a wooden frame.
Part of the Remains Of Today series
This is a small slightly humoristic artwork that spells the words Oooh – well, Oooh God, Oooh no, Oooh yes. The shout, Oooh is a very artful shape in itself. I call these little word experiments ‘verbals’. Images speak louder than words. But what if a word becomes an image?
Startpunt en onderdeel van de Remains Of Today serie
Collage: geprinte letters en witte acryl verf op canvas
Deze willekeurig gelegde en geplaatste letters spellen de woorden Create en Art. Twee woorden die voor mij belangrijk zijn. Ik maak dus ik besta. Door te maken laat ik sporen van mijn bestaan na. De mensheid maakt en vernietigd. Vernietiging is een negatief terwijl creëren een positief is. Het maken van kunst is het superlatief van maken. En volgens sommigen is de hoogste vorm van creatism, of moet ik zeggen creationisme, in de handen van de almachtige God. In mijn geval betekent God de onbegrijpelijke natuur.
collage letters en caparol op canvas 30/30 cm
Create-ism (Verbal 01)
Collage: printed characters and white acrylic paint on canvas on a wooden frame
Number one and part of the Remains Of Today series.
These random placed characters are spelling the words Create and Art. Two words that are important to me. To create is to exist and to leave traces of your presence. Men create and men destroy. Destruction is a negative while creating is a positive. Creating art is a superlative in creation as such. According to some, is the highest form of create-ism, or should I say creationism, in the hands of an almighty God. According to me, God means incomprehensible nature. Create-ism.
Het wordt bijna traditie, de korte reisverslagen met een kunstzinnige inslag. Wij proberen qua vakantie eigenlijk steeds meer het grote toerisme te ontwijken. De Europese kusten zijn een kwelling als je zelf lekker wilt ‘ontdekken’, uitwaaien of avonturieren. Jammer, want ik ben gek op de zee maar ook op mijn vrijheid. Waar dan ook. Het is een leuke sport om te ontdekken wat je allemaal kunt doen om aan de toeristische fuik te ontsnappen maar toch in de periferie van Europa/Middellandse zee te blijven. Wat we ook steeds vaker doen is gewoon een aanleiding aangrijpen. De aanleiding was nu de geboorte van een lief klein Tsjechisch kindje genaamd Bella. Haar moeder de Praagse Zuzana heeft ooit een poosje in de culturele broedplaats DOAS gewoond. Daar zijn we bevriend geraakt en inmiddels woont ze alweer jaren in Praag. De eerste keer dat we haar opzochten was twee jaar geleden. Ik weet nog dat Praag me zo’n aantrekkelijke mysterieuze stad leek. Maar het voelde toen ook gewoon heel leefbaar en fijn. Nu waren we er voor de tweede keer en maar voor drie dagen… Eén dag daarvan hebben we met Zuzana en Bella heerlijk een hele middag in het park Stromovka gezeten. De stad kon wachten ( : . Het was heet, maar dat hoef ik niemand te vertellen, waar niet in de zomer van 2018? Dus de dag daarna wilde we vooral ergens ‘uit’ de zon. Nu heeft Praag een prachtig museum voor moderne en hedendaagse kunst: DOX.
Zuzana had ons al vaker getipt en op dit moment was er een tentoonstelling van een Amerikaanse glaskunstenaar Chihuly in combi met twee Tsjechische glaskunstenaars, tevens vrienden en kunstzinnige zielsverwanten Libensky & Brychtova.
Zij had dit werk al een keer in Amerika gezien. Mooi en indrukwekkend. Het DOX gebouw zelf is heel straight, een industriële moderne tempel voor moderne kunst en een soort labyrinth.
De sfeer is clean wit en steriel, rauw en koel maar ook heel toegankelijk en laagdrempelig. Zo’n museum met een zekere ongrijpbare personality. Ook de routing door het museum was ‘speciaal’. Humoristische en/of filosofische teksten op bordjes sturen je alle kanten op het museum door. Je mag overal beginnen en alle kanten op. En dan als klapstuk op het dak het enorme Gulliver Airship.
Ook konden Warhola en Mucha niet ontbreken. Warhola gaat terug in Andy Warhols Sloveense Roots. Niet origineel misschien maar ik ben echt Warhol fan, zijn tijd, leefwereld en persoon zijn boeiend en heerlijk. Maar vooral zijn werk trekt me erg aan! Het Muchamuseum viel ons eerlijk gezegd wel een beetje tegen. Vooral een kleine expo… Het werk natuurlijk prachtig daar is niets op af te dingen.
Na Praag hebben we o.a. Wenen ook aangedaan, nog nooit geweest. Altijd leuk spannend een nieuwe stad. Te heet om echt veel te slenteren dus ook de verkoeling van het museum opgezocht. Eerst even in de ziel geknepen met Sigmund Freud. Hierover waren de meningen dan wel verdeeld. We zijn beide niet echt goed in de Duitse taal. En een expo over Freud, ja, is vooral veel lezen ( : (in het Duits met ingewikkelde bladen met Engelse vertalingen). Maar toch, een icoon. Ik vind het daarom toch wel wat hebben om in de praktijkruimte rond te lopen van een legendarische geleerde.
Ons hotel zat vlak bij het museumkwartier dus zaten we ook vlakbij het MUMOK. Het museum voor moderne en hedendaagse kunst Wenen. Weer even heel wat anders. Het gebouw, een groot, zwart bijna hermetisch vierkant. 3 verdiepingen naar beneden en 4 omhoog. Het gebouw is een soort strenge moderne meester(es) die een beetje op je neer kijkt en misschien een tikje sadistisch is, maar van binnen lekker gek, frivool en speels. De expo 55 dates was daar een mooi voorbeeld van. Topstukken uit de collectie die niets met elkaar gemeen hebben en heel casual maar mooi en ruimtelijk gepresenteerd worden maar waar je ook zomaar oog in oog kan staan met een Picasso. En dan de Dubbellevens van kunstenaars, (Doppelenleben: bildende kunstler- innen machen musik) dat was extra grappig want; Oostenrijkse kunstenaars die wij niet kennen die muziek maken ala het op Kraftwerk geparodieerde Autobahn (van de Duitse Nihilisten) uit de Big Lebowski. Soms ook als parodie bedoeld maar soms ook bloedserieus en eerlijk is eerlijk soms ook best goed. Obscuur, vreemd, lachwekkend en hier en daar wat angstaanjagend
We hebben in de Oostenrijkse ‘kunstenaars maken popmuziek’ zaal bijna alles gezien en geluisterd. Maar je had ook een wat internationaler deel met o.a experimentele muziek van yoko Ono, dat trokken we echt niet meer. Zelf maar kijken als je nieuwsgierig bent geworden.
Bij deze presenteer ik mijn laatste werk ‘The Theory Of Khaos’
(scroll down for english)
Theory Of Khaos
De titel verwijst naar twee soorten Khaos/ Chaos, de Griekse oer Chaos > (Khaos). Ofwel het niets waaruit de goden zijn ontstaan. En de chaos-theorie die handelt over schijnbare wanorde die toch exact is bepaald (de vlinder die de orkaan kan veroorzaken). Het maakproces van dit schilderij liep bijna parallel met mijn gemoedstoestand. Soms diep frustrerend en soms een eureka-gevoel. Soms zoek je iets en weet je niet wat, pas als het er is. Wat er dan gebeurd in je hoofd zou je ook goed kunnen omschrijven als chaos. Veel denklijnen die verbonden moeten worden en veel open eindjes. Uit die chaos zoek ik dan weer naar de rust, balans en evenwicht in het beeld. Het stoort me letterlijk als ik dat niet vind in een schilderij, dat neem ik mee naar huis. Dus: weg schilderen wat te veel is of onnodig. Kill your darlings, om daarna connectie te leggen tussen de onderlinge objecten in het beeld, zodat alles met elkaar in verband staat en eigenlijk samenvalt. Zoals het leven zelf.
Het beeld weerspiegeld 21e eeuwse ‘homo digitalis’ die steeds connected moet zijn met alles en iedereen en luchtig moet kiezen uit een veelheid van keuzes en rolmodellen, wat passend is voorhaar/hem . We worden niet door 1 rolmodel geleid maar door het persona van velen, die eigenlijk ook weer eenvormig lijkt te worden doordat ze ook beïnvloed worden door ook weer velen. Massa beïnvloeding door de massa. De chaos van een niet aflatende beelden en woorden stroom die nooit opdroogt, steeds aandacht vraagt maar toch ook nergens in het bijzonder heen lijkt te gaan. En toch blijkt het een geoliede machine en een werkend systeem. De theory van chaos (schijnbare wanorde die exact bepaald is en exacte uitkomst heeft), de Theory van Khaos: de geboorte van de goden uit het…………..niets. En tot niets zullen wij wederkeren. Het einde aan de chaos. een simpel plot voor een complexe geschiedenis ( :
(ENG) Hereby I present my latest work titeled, The Theory Of Khaos.
I refers to two kinds of Khaos/ Chaos; the Greek primal Khaos /Chaos, The nothingness were the Gods came from and the mathematical chaos-theory that discribes apparent disorder that is still exact determined (the butterfly effect). The working progress of this painting ran paralel with my mental condition. Sometime deeply frustrated and sometimes with an eureka-feeling. Sometimes you just don’t know were you are looking for, till it’s there. Wat happens in your mind can be described as chaos. Lots of loose ends to connect, lots of questions. From this choas the search for harmony and balance starts. It is disturbing to me if that is not there. No peace of mind. So, kill your darlings and make everything connected, like live it self.
The image reflects the 21 century ‘homo digitalis’ that has to be connected with everything and everyone and that casually has to choose from multiple choices and rol models, what suits her/him best. We are not led by one role model but by a persona of the many, that on his turn is led by many as well. Mass influencing the mass. The chaos of increasing image and word flood that never dries up, asks for attention but seems to have no focus point at all. Still, it appears a well oiled machine and working system. The Theory of Khaos: the birth of the gods from…………..nothing. And to nothing we return….An end to chaos. A simple plot for a complex history ( :
