Mijn laatste werk ‘Lethargia’. Acryl op canvas 170/100 cm. Zie ook saatchiart of Artolive
Lethargia gaat in mijn beleving over elementen uit onze westerse samenleving die een flinke stempel drukken. Los van het feit dat ik me gelukkig prijs in vrijheid, comfort en rijkdom kan bestaan heb ik toch soms het gevoel achter een façade te leven. Deze façade heeft verschillende verschijningsvormen. De façade als muur die ons in onze bubbel scheidt van de rest of de façade die de realiteit maskeert en mooier maakt. Onze moderne manier van leven, geabsorbeerd door kleine schermpjes, je ultieme zelf tonen aan de wereld met miljoenen poses, jij, die lol heeft, jij die mooi/succesvol is, jij die stoer is. We maken de balans op in likes, doen we nog mee? Ik ben er oké mee dat de technologie ons keihard in de vooruitgangsmodus heeft gezet maar ik heb het idee dat we er totaal door overdonderd worden. We zijn niet in controle. We zijn soms niet langer aan het hier en nu verbonden maar zweven ergens in Lethargia.
Letargia is according to me reflecting parts of our current western society. Apart from the fact that I am truly content with the freedom, comfort and wealth I life in, I sometimes experience us all living in a facade. This facade can have different appearances. Sometimes the facade is a wall between the rest and us in our great bubble. Sometimes it is a facade to mask reality as it is. Our modern way of living, consumed by attention, depended on devices feels kind of empty at times. As zombies focussed on tiny screens, showing off to the world with million of pictures of your self, having fun, being pretty, being tough, cool or swag, being popular counting in likes. I am ok with the fact that modern tech society is progressing rapidly but I sense that we are overwhelmed by it. We are not in control. We are no longer attached to here and now but we are floating in letargia.
