Berichten

Geplaatst op

DOX, Warhola, Mucha, Freud & Mumok

Het wordt bijna traditie, de korte reisverslagen met een kunstzinnige inslag. Wij proberen qua vakantie eigenlijk steeds meer het grote toerisme te ontwijken. De Europese kusten zijn een kwelling als je zelf lekker wilt ‘ontdekken’, uitwaaien of avonturieren. Jammer, want ik ben gek op de zee maar ook op mijn vrijheid. Waar dan ook. Het is een leuke sport om te ontdekken wat je allemaal kunt doen om aan de toeristische fuik te ontsnappen maar toch in de periferie van Europa/Middellandse zee te blijven. Wat we ook steeds vaker doen is gewoon een aanleiding aangrijpen. De aanleiding was nu de geboorte van een lief klein Tsjechisch kindje genaamd Bella. Haar moeder de Praagse Zuzana heeft ooit een poosje in de culturele broedplaats DOAS gewoond. Daar zijn we bevriend geraakt en inmiddels woont ze alweer jaren in Praag. De eerste keer dat we haar opzochten was twee jaar geleden. Ik weet nog dat Praag me zo’n aantrekkelijke mysterieuze stad leek. Maar het voelde toen ook gewoon heel leefbaar en fijn. Nu waren we er voor de tweede keer en maar voor drie dagen… Eén dag daarvan hebben we met Zuzana en Bella heerlijk een hele middag in het park Stromovka gezeten. De stad kon wachten ( : . Het was heet, maar dat hoef ik niemand te vertellen, waar niet in de zomer van 2018? Dus de dag daarna wilde we vooral ergens ‘uit’ de zon. Nu heeft Praag een prachtig museum voor moderne en hedendaagse kunst: DOX.

Zuzana had ons al vaker getipt en op dit moment was er een tentoonstelling van een Amerikaanse glaskunstenaar Chihuly in combi met twee Tsjechische glaskunstenaars, tevens vrienden en kunstzinnige zielsverwanten Libensky & Brychtova.

Zij had dit werk al een keer in Amerika gezien. Mooi en indrukwekkend.  Het DOX gebouw zelf  is heel straight, een  industriële  moderne tempel voor moderne kunst  en een soort labyrinth. 

De sfeer is clean wit en steriel, rauw en koel maar ook heel toegankelijk en laagdrempelig. Zo’n museum met een zekere ongrijpbare personality. Ook de routing door het museum was ‘speciaal’. Humoristische en/of filosofische teksten op bordjes sturen je alle kanten op het museum door. Je mag overal beginnen  en alle kanten op. En dan als klapstuk op het dak het enorme Gulliver Airship. 

Ook konden Warhola en Mucha niet ontbreken. Warhola gaat terug in Andy Warhols Sloveense Roots. Niet origineel misschien maar ik ben echt Warhol fan, zijn tijd, leefwereld en persoon zijn boeiend en heerlijk. Maar vooral zijn werk trekt me erg aan! Het Muchamuseum viel ons eerlijk gezegd wel een beetje tegen. Vooral een kleine expo… Het werk natuurlijk prachtig daar is niets op af te dingen.

Na Praag hebben we o.a. Wenen ook aangedaan, nog nooit geweest. Altijd leuk spannend een nieuwe stad. Te heet om echt veel te slenteren dus ook de verkoeling van het museum opgezocht. Eerst even in de ziel geknepen met Sigmund Freud. Hierover waren de meningen dan wel verdeeld. We zijn beide niet echt goed in de Duitse taal. En een expo over Freud, ja, is vooral veel lezen ( : (in het Duits met ingewikkelde bladen met Engelse vertalingen).  Maar toch, een icoon. Ik vind het daarom toch wel wat hebben om in de praktijkruimte rond te lopen van een legendarische  geleerde.

Ons hotel zat vlak bij het museumkwartier dus zaten we ook vlakbij het MUMOK. Het museum voor moderne en hedendaagse kunst Wenen. Weer even heel wat anders. Het gebouw, een groot, zwart bijna hermetisch vierkant. 3 verdiepingen naar beneden en 4 omhoog. Het gebouw is een soort strenge moderne meester(es) die een beetje op je neer kijkt en misschien een tikje sadistisch is, maar van binnen lekker gek, frivool en speels. De expo 55 dates was daar een mooi voorbeeld van. Topstukken uit de collectie die niets met elkaar gemeen hebben en heel casual maar mooi en ruimtelijk gepresenteerd worden maar waar je ook zomaar oog in oog kan staan met een Picasso. En dan de Dubbellevens van kunstenaars, (Doppelenleben: bildende kunstler- innen machen musik) dat was extra grappig want; Oostenrijkse kunstenaars die wij niet kennen die muziek maken ala het op Kraftwerk geparodieerde Autobahn (van de Duitse Nihilisten) uit de Big Lebowski. Soms ook als parodie bedoeld maar soms ook bloedserieus en eerlijk is eerlijk soms ook best goed. Obscuur, vreemd, lachwekkend en hier en daar wat angstaanjagend 

We hebben in de Oostenrijkse ‘kunstenaars maken popmuziek’ zaal bijna alles gezien en geluisterd. Maar je had ook een wat internationaler deel met o.a experimentele muziek van yoko Ono, dat trokken we echt niet meer. Zelf maar kijken als je nieuwsgierig bent geworden.

 

 

 

Geplaatst op

The Theory of Khaos

Bij deze presenteer ik mijn laatste werk ‘The Theory Of Khaos’  

(scroll down for english)

Theory Of Khaos - acryl op doek - 100/150cm- 2018
Theory Of Khaos – acryl op doek – 100/150cm- 2018

Ik verwijs naar twee soorten Chaos; de Griekse oer-Khaos, de leegte waar de Goden vandaan kwamen en de wiskundige chaostheorie die ogenschijnlijke wanorde beschrijft die toch precies bepaald is, ook wel bekend als het vlindereffect.

Dit beeld weerspiegelt de 21e eeuw, ‘homo digitalis’, die terloops en ongefilterd wordt blootgesteld aan oneindig veel keuzes en beïnvloeders.

Een chaos van toenemende vermakelijke beelden en soundbites. Het verdooft onze geest, doodt focus en vergezicht.

Massa beïnvloedt de massa. Populisten azen erop als hongerige wolven.

Een goed geoliede algoritmische machine aangedreven door de kracht van schaamteloosheid.

De theorie van Khaos, Goden geboren uit een leegte en uitgedaagd door mindere en afgunstige Goden en dus spiraalt het naar beneden.

As tot as, stof tot stof en tot niets keren we terug.

The Theory of Khaos

(eng)

I refer to two kinds of Chaos; the Greek primal Khaos, the abyss where the Gods came from and the mathematical chaos-theory that describes apparent disorder that is still exactly determined, also known as the butterfly effect.

This image reflects the 21 century, ’homo digitalis’, who are casually and unfiltered exposed to infinite choices and influencers.

A chaos of increasing ever entertaining image and sound bites. It numbs our minds, kills focus and panorama views.

Mass influencing the mass. Populist preying on it like hungry wolves.
A well oiled algorithmic machine driven by the force of impudence.

The Theory of Khaos, Gods born from a void and challenged by lesser and envious Gods and so it spirals down.

Ashes to ashes, dust to dust and to nothing we return.

meer werk is te vinden op : Saatchi art & Art Olive 

& https://www.marginartsales.com/marit-otto

volg mij op :https://www.instagram.com/maoatelier007/

of: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

More work is also to be found on  Saatchi art ,  Art Olive, & https://www.marginartsales.com/marit-otto

follow me @ :https://www.instagram.com/maoatelier007/

or: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

Geplaatst op

Museum catalogus Artwearness

(scroll down for english)

Artwearness is mijn hybride commerciële kunstproject, mijn speeltuin en inmiddels ook een alter-ego. Hoewel het op mijn site te vinden is als commercieel project en iedereen die mij kent weet dat ik dit er naast doe, wil ik het een eigen leven laten leiden en een beetje buiten het domein van de kunsten houden. Een reden daarvoor is dat het voor verwarring zorgt een andere reden is dat het ook echt een andere kant van mijn ‘artistiek gespleten’ persoonlijkheid reflecteert. Beide komt het zonder elkaar beter tot zijn recht. Maar het zijn wel schuivende panelen en dat is nou weer wel precies de bedoeling. Het raakt aan elkaar, snuffelt in elkaars wereld en inspireert over en weer.  Iets waarin mijn ware identiteit tot in uitdrukking komt. Ik ben hybride. Ongrijpbaar is een term die ik wel eens heb horen vallen, niet te rubriceren. Het is waar en ik omarm het want dit is wat ik ben als kunstenaar, als mens en als ondernemer. Het leven is te kort en de creativiteit te groot om overal hekjes tussen te zetten. Versmelting is spannend.

Dit gezegd hebbende, hierna gaat het weer terug naar zijn eigen domein maar nu presenteer ik met trots een (Artwearness) museumcatalogus die ik samen met stagiaire Damien Eektimmerman tot stand heb gebracht. Het gaat precies over het bovengenoemde met als onderliggende gedachte en doel; de Artwearness designs in de museumwinkels krijgen.

(in het najaar start de campagne)

Hier de link naar de catalogus:

Hieronder het begeleidende schrijven bij de catalogus.

Entry trough the gift shop 

6 maanden geleden besloten we om een inspanning te verrichten voor een interculturele cross over met de heilige grond der schone kunsten, het museum. We bedachten dat de visuele taal van onze catalogus best ‘high brow’ zou moeten zijn gelijk de stijlvolle atmosfeer van een museum. Witte muren, gave architectuur, verbluffende kunst en overpeinzingen zijn de museum ingrediënten die we als smaakmakers in onze catalogus hebben gebruikt. We hebben daar onze kenmerkende designs en unieke, autonome modellen om ze te tonen aan toegevoegd. Alsof ze museum muren waren die hun kleurrijke canvas aan het publiek toonden.

interesse? mail @ info@artwearness.com

(ENG) Artwearness is my hybrid commercial art-project, my playground and in the meanwhile also my alter-ego. Although Artwearness is to be found on my site and everyone familiar to me knows that this is my site kick, I prefer to keep it in separate domains. One reason is that it is really a flip site of the same coin that reflects my ‘artistic split’ personality. Both better in it’s own right. But the shapes are shifting and that is also exactly the purpose of it all.  It touches each other, its sniffs at each other and inspires back and forwards.  Something that reveals my true nature, I am hybrid! Lucid is a term used to describe me, not easy to classify. It is true and I start to embrace it.  There’s no denial, this is what I am as an artist, human being and entrepreneur. Life is too short and creativity too big  to fence off everything. Fusion is exiting

Having said that, after this it will return to it’s own domain, but for now I present proudly (Artwearness) museum catalogue, I created together with Intern Damien Eektimmerman. It is actually about all the above with the underlying thought and goal; to get Artwearness designs @ the museum giftshops.

This autumn we start with the campaign

Below the subscription about the catalogue:

Entry trough the gift shop (english)

6 months ago we decided to make an effort for an intercultural cross over with the most sacred ground for fine arts; the museum. In other words, we made an effort to get our shirts in the museum giftshops.

In order to get it there we had to create a catalogue with our finest ‘art’ selection. We guessed that the visual language of our catalogue must be very high brow according to the stylish atmosphere of a museum. White walls, cool architecture, amazing art and contemplation are the museum ingredients we flavored in to our catalogue. We added our own distinctive designs and unique and autonomous models to show them off, as if they were the museum walls, showing their colored canvas to the audience.

Interest? mail @ info@artwearness.com

Geplaatst op

creatie fase drie/phase three

De totstandkoming van een schilderij, fase 3. Gelaagdheid & verdieping, contrast zoeken, uitwerking achtergrond en vormcorrecties.

The becoming of a painting, third phase. Layering en dept, seeking contrast, implement background scenery and shape corrections.

The becoming of a painting, third fase

meer werk is te vinden op : Saatchi art & Art Olive 

volg mij op :https://www.instagram.com/maoatelier007/

of: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

follow me @ :https://www.instagram.com/maoatelier007/

or: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

Geplaatst op

Do Not Disturb

(for English scroll down)

Do Not Disturb is een digitale art print, gemaakt in 2017. Dit werk is eigenlijk in opdracht gemaakt voor een thema nacht genaamd ‘ Night Shift’. Mijn aangewezen locatie was een hotel in Zwolle. Mijn thema ging automatisch richting het idee van desolate hotel nachten (featuring; de in dat jaar overleden, Leonard Cohen en zijn voormalige liefde Marianne Faithfull). In deze hotelnachten liggen de meeste mensen in diepe slaap, zijn sommige rusteloos aan het rondhangen, aan het drinken of een romance aan het beleven en een aantal zal in eenzame wanhoop de tijd doden terwijl anderen die nacht in het hotel in stilte hun werk doen. Deze print is een mix tussen de rock status van een Chelsea Hotel (NY) en de cleane, onpersoonlijke traffic ruimte in hotels over de hele wereld.

Over het beeld- We zien een cleane, anonieme en desolate hal met de koele metalen liftdeuren. De hal staat voor het eenzame en desolate van de nacht en de liftdeuren staan metafoor voor zowel de kamers, (de half open deur die de geheimen prijs geeft), voor reizen, fysiek en overdrachtelijk als voor de gemoedstoestand (up en down). De waszakken illustreren de nabije aanwezigheid van de schoonmaaksters en de ‘vuile was’ die niet buiten gehangen wordt. Alle bovenstaande ingrediënten en een stukje authentieke Cohen muur poëzie uit Chelsea is mijn beeldende verhaal over het hotel, de nacht en de dingen die het daglicht niet verdragen……………………

De bewuste thema avond werd helaas gecanceld maar het werk was al gemaakt. Het is nooit opgehaald dus na anderhalf jaar heb ik me bedacht dat ik het jullie toch niet wil onthouden. Het past perfect is de rest van de 2017 serie.

Kleine aanvullende anekdote- “In 1999 heb ik samen met een hele goeie vriendin ( Anne Marieke) een rondreis gemaakt door the U.S.A . De reis startte in New York en ging via Memphis, Baton Rouge en New Orleans naar Dallas,(op visite bij mijn oom Rudi & fam)  Austin en San Antonio. Voor ons een indrukwekkende, eerste trans-Atlantische wereldreis. We hebben al onze belevenissen op-gepent in een reisverslag getiteld; No Room Service. De reis was duur, de hotels (motels)  goedkoop  en i.d.d. de hele reis geen roomservice.”

Eigenlijk was deze hele vakantie een grote zoektocht naar beroemde locaties. Een van die locaties was bijvoorbeeld het *Chelsea Hotel .

*Het Chelsea hotel is misschien wel het beroemdste Hotel ter (westerse) wereld. Hier is o.a. Sid Vicious gestorven, hier heeft  Jimmy Hendrix op zijn elektrische gitaar zitten tokkelen en hier heeft zich een liefdes affaire tussen Marianne Faithfull en Leonard Cohen afgespeeld. De beroemde song ‘Chelsea Hotel’ is hier geschreven. In dit lied zitten passages over de liefdes affaire tussen Cohen en Marianne. Dus je zou met een beetje fantasie kunnen zeggen dat de kiem voor dit werk ‘Do Not Disturb’  al 18 jaar geleden werd gelegd.”

*Mocht je interesse hebben in het reisverslag, gelardeerd met passende muziek (tips) & films (tips). Laat me weten en ik stuur het je op. 

Dit werk is te vinden op : Saatchi art

& Art Olive

*Beste opdrachtgever mocht u na het lezen van dit stukje alsnog een claim leggen op dit werk, dan bent u van harte welkom! Mocht het werk in de handen van een andere liefhebber terecht komen, meld ik me bij u!

 (ENG) Do Not Disturb is  a digital art print, created in 2017. This work is actually created in assignment for a theme night called ‘Night Shift’. The designated location was a hotel in Zwolle.  My theme automatically shifted towards the idea of desolate hotel nights (featuring late Leonard Cohen and his former lover Marianne Faithfull). In these hotel nights most people are sound a sleep, some wandering, drinking or enjoying a romance, few killing time in utterly despair, others at work. The nightshift. This image is a mix between the rock status of a Chelsea Hotel (NY) and the clean, functional and impersonal traffic space of hotels everywhere.

About the artwork-We behold a clean, anonymus and desolate hotel hal with cool metal elevator doors. The hal represents the desolate & loneliness of the night. The elevator doors are metaphors for aswel the hotel rooms (closed & half open, they grant you a sneak peek into their well kept secrets) as for traveling (physically and metaphorically) and for mind states (up or down). The laundry bags  illustrate the presents of the cleaners & the dirty laundry that will not be exposed to the public eye. All ingredients mentioned above and a piece of authentic ‘Cohen’ wall poetry from Chelsea is my story about the hotel, the night and all things that can’t stand the daylight. …………………………..

This theme night is cancelled but the work was already done. The artwork is never collected. So after a period of one and a half year I decided that I wont keep this work from you. It fits perfectly in my series of work.

An additional anecdote-   “In 1999 I made  a road trip trough the USA with my one of my best friends (Anne Marieke). This journey started in New York and went from Memphis to Baton Rouge, New Orleans,  Dallas, (visiting my uncle Rudi & fam) Austin &  San Antonio. For us an impressive, first trans-Atlantic world trip. We wrote a day to day journal of all our experiences and there were quiet a few. I was called No Room Service. The trip was expensive, hotels and motels were cheap so indeed the entire trip- no room service.

*If you are interested reading this journal, interlaced with what we thought was suitable music (tips) and movies (tips), please let me know I will send it to you.

In fact this whole trip was one big search to all the famous USA places. One of those places was Chelsea Hotel.

*The Chelsea hotel might as well be the most famous hotel in western society. Here, Sid Vicious died, did  Jimmy Hendrix  jammed his guitar and did Leonard Cohen and Marianne Faithfull fell in love. De famous Cohen song ‘Chelsea Hotel’ is written here. In this song are lines outlining their love affaire. So, with a little imagination one could say  that the seed for this work ‘Do Not Disturb’ was planted 18 years ago. 

This work is also to be found on  Saatchi art

&Art Olive

Geplaatst op

Dromen en Dwalen workshop, klein maar fijn

De workshop Dromers en Dwalers (via GO-Kids) heeft gisteren plaats gevonden. Het aantal deelnemers was gering maar ik heb toch besloten het door te laten gaan. Aangezien de workshop thematisch verbonden was aan de Neo Rauch (Dromos) tentoonstelling in Museum de Fundatie, die bijna afgelopen is, was het nu of nooit. Leuk om te kijken of de workshop werkt en om te zien of kinderen het ook daadwerkelijk ‘leuk’ vinden om en naar het museum te gaan en aansluitend ook nog een schilder workshop te doen. Sluit het aan op hun belevingswereld?

De twee meisjes die zich hebben aangemeld lieten in ieder geval zien dat kunst er op jonge leeftijd al echt goed in kan zitten. Tijdens de kijk sessie in het  museum gaven ze verrassende antwoorden en waren geboeid door wat ze zagen. De vertaling naar een kunstwerk daarna is in zekere zin gelukt. Zeker als je kijkt naar de tijd die we daarvoor gereserveerd hebben. Ik zag die meisjes daar zo vorsend, nadenkend en bevlogen bezig waren en bedacht me hoe interessant het zou zijn om dit gegeven veel verder uit te diepen. Twee uur is eigenlijk niet toereikend om ‘echt’ de diepte in te gaan. Ik denk dat je met bijvoorbeeld een hele middag of korte cursus echt geweldige resultaten kunt halen.  Deze twee uur heb ik vooral, tijdens het kijken naar Rauch, laten zien hoe een kunstenaar een ‘beeld’ opbouwt en welke technieken en trucjes hij daarvoor gebruikt en welke werelden hij schept en tijdens de workshop een paar handige tips gegeven over; compositie , het maken van een fond, het mengen /maken van kleur en het toepassen op doek (hoe geef ik diepte) en het aanbrengen van de verf  op het doek (welke kwast voor wat en niet dicht plamuren, ruimte laten). Deze technieken zou ik net zo aan een volwassen cursist hebben uitgelegd maar werden door de meisjes goed opgepakt en begrepen.

Voor een kleine sfeer impressie zie ook de filmpjes…

Geplaatst op

Brave New World (part two)

Mijn laatste werk Brave New World/ My latest artwork Brave New World (scroll down for english)

 

 

Brave new world (part two) heeft een voorganger, Brave new world (one). De titel van beide werken is ontleent aan een dystopische science fiction roman van Aldous Huxley (1932). In deel 1 van mijn Brave new world schilderijen, zie je een jongetje klaar om de wereld te redden van zijn ondergang. Gekleed in zijn oversized Superman pak lijkt hij overweldigd en overschaduwd door zijn eigen ’te’ grote schaduw. In deel twee zie we de jong volwassen Superman. Zijn outfit strak, om door een ringetje te halen. Zijn geest afwezig. Hij kan even niet komen redden want hij heeft zo zijn verplichtingen aan zijn virtuele sociale gemeenschap.

(ENG) Brave new world (part two) has a predecessor Brave new world (one). The title of both works based on a dystopian science fiction novel from Aldous Huxley (1932). In part one of my Brave new world paintings, a young boy desires to battle for all he’s worth. Dressed in his oversized Superman outfit he seems overwhelmed and overshadowed by his own enlarged shadow. In (part two) we see the adolescent Superman. His outfit, now sharp as a razor blade but his mind is numb. He cannot come to rescue. His world is falling apart but it escapes his observation completely. He has other obligations to his virtual social community.

Brave New World- Acryl op canvas-Beeldende Kunst- Marit Otto
acryl op canvas 2018-115/75 cm
Geplaatst op

Klimaat Madonna @ Earth Hour

Afgelopen vrijdag (23-03-2018) is de Klimaat Madonna verhuisd naar haar eigenaren, het Dominicanen Klooster, Zwolle.

Klimaat Madonna - Processie Earth Hour
Klimaat Madonna – Processie Earth Hour

 Vanaf deze locatie is  zaterdag een na een plechtig inwijdingsritueel en zegening, de processie richting Grote Kerkplein/Earth Hour ingezet. Als iemand die geen kerkelijke achtergrond heeft en dit soort rituelen ook altijd met enige scepsis heeft bekeken, werd ik overweldigd door de schoonheid grootsheid van de Dominicanenkerk als decor en geraakt door de oprechtheid,  puurheid en plechtigheid van de predikant en de kloosterbroeders. Klimaat Madonna is ingezegend door een van de broeders en ik moest mijn best doen niet een traantje weg te pinken tijdens dit ritueel. Ineens bedacht ik me,  hoeveel houvast en richting rituelen ook eigenlijk kunnen geven. Ook het de muziek en het gezang (van het kerkkoor maar ook goeie vriend en gitarist Janus Hursepuny) leek met de mooie akoestiek ook zo uit de hemel te komen. Ik ben ook niet helemaal objectief meer, zeg ik er eerlijk bij. Indrukwekkend. Van te voren vroeg ik me nog voorzichtig af of er wel genoeg mensen zouden komen om de processie wat impact te geven…. maar dat bleek een onterechte vraag. Madonna werd gedragen door 4 leken broeders, die mooie witte ceremoniële habijten droegen

Past Friday (23-03-2018) the Klimaat Madonna (Climate Madonna) moved to her owners, The Dominican Convent, Zwolle.  After a formal consecration ritual and blessings the procession started from this location, heading for the ‘Grote kerk Plein’and Earth Hour. As a non churchgoing person that use to observe rituals with an sceptic eye, I was overwhelmed by the grandeur of the Dominican Church as scenery and touched by the sincerity, purity and dignity of the preacher and the monks. Klimaat Madonna is blessed by one of the monks and I had to restrain surging teardrops during this ritual. Suddenly I realized that rituals can actually give grip, consolidation and  direction in life. With the great acoustics of the church even the music and chanting (from the choir and friend/ gitarist Janus Hursepuny)  seems to come straight from heaven. Impressive. I must ad that I am not entirely objective in this case. In advance I wondered if there would be enough crowd for a procession but this seemed to be an unduly question…. Madonna was carried by 4 layman brothers, dressed in beautiful ceremonial white habits

Na de ceremonie werd de Madonna op haar baar door de 4 dragers de kerk uitgedragen, gevolgd door de Dominicanen, het publiek en de muziek. Buiten sloten vier ezels en nog meer mensen zich spontaan aan.  De geestelijken, de lampions, mini maria’s en fakkels gaven de optocht bijna iets ‘oers’ en historisch. Alsof we zo met onze moderne platvoeten weer even één werden met onze geschiedenis en voorouders. (laat ik het even bij mezelf houden > waar we staat > lees ik)

After the ceremony Madonna was carried out of the church followed by the the Dominicans, the audience and the music. Outdoors four donkeys adjoined even as spontaneous bystanders. The clerics, the lampions, mini Maria’s and flares gave a little ‘primal’ historical sense to the procession. As if we were submerged with our history and ancestors. (lets keep it personal, were you read we > read I instead)

Na een stadstour van 15 minuten met onze bonte stoet kwamen we 10 voor half negen aan op het Grote Kerkplein in het centrum van Zwolle.  10 minuten voor Earth Hour. Het plein was mooi maar ook bescheiden aangekleed inclusief een mooie projectie op het gemeentehuis. Nacht Burgermeerster Jeroen van Doornik stond ons al op te wachten. We waren 5 minuten te laat en Earth hour laat niet op zich wachten dus na een kort interview met mij en wethouder Michiel van Willigen ging het licht die avond uit. Naast een aantal fakkels en vuurtjes leek de verlichte Madonna te zeggen ‘even in our darkest hours, let there be light’ Amen! (:

After a 15 minute city tour with our colorful parade we arrived at the square, Grote Kerk plein, with 10 minutes to go before Earth Hour. The square was nicely and modestly decorated including the beamed projection on our city hall. Night mayer Jeroen van Doornik, was waiting for us as he was running out of time. So a Q and A with me and the city councilor Michiel van Willigen was brief and shortly before all lights went out. Next to a few flares and small fires the enlightened Madonna seems to say ‘ even in our darkest our, let there be light ‘ Amen! ( :

Vanaf vandaag (maandag 26-03-2018) staat de Klimaat Madonna voor twee weken op het stadhuis van Zwolle, daarna gaat ze terug naar het klooster.

As of today (Monday 26-03-2018) the Madonna wil be residented @ city-hall for two weeks, than she will return to the convent!

Bij deze nog een dankwoord  aan Kirsten Notten die mij deze opdracht gegund heeft en met haar niet aflatende enthousiasme en mooie verhalen  samen met de andere Dominicanen dit project tot een prachtige climax heeft te laten komen.  Dan verder nog dank aan: De broeders, leken broeders en alle andere Dominicanen, Assendorp, Zwolle , Ontwerp fabriek Cibap, Ellen Bosman, Ewoud Verselst, stagiares Damien Eektimmerman en Freek Pruntel, Janus Hursepuny , Erik van Scheijndel (x), Rodrigo Maori, Yvonne Nauw, alle vrijwilligers, Kloosterbende, bs Wilgenburg, bs de Wingerd en wie ik misschien verder nog vergeten ben. Merci!

Special thanks to Kirsten Notten who gave het trust and this assignment to me. And to her unwavering commitment and beautiful stories together with all the involved Dominicans pushed this project to a higher lever. Additional thanks to the brothers of the convent and all Dominicans, Assendorp, Zwolle. Design factory Cibap, Ellen Bosman, Ewoud Verselst, interns, Damien Eektimmerman and Freek pruntel, Janus Hursepuny, Erik van Scheijndel (x), Rodrigo Maori, Yvonne Nauw, aqll vollunteers, Kloosterbende, primary school Wilgenburg and Wingerd and the ones I might forget.  Merci!

http://www.nieuwheilig.nu/heilig-nieuws/onthulling-klimaatmadonna-met-earth-hour/

http://www.rtvfocuszwolle.nl/video-klimaatmadonna-processie-gedragen-naar-grote-kerkplein-tijdens-earth-hour/amp/

Geplaatst op

Madonna, her final destination…..

Vandaag echt de allerlaatste hand gelegd aan de Madonna en is ze verhuisd van mijn atelier naar haar toekomstige verblijfplaats het Dominicanen Klooster, Zwolle.

Today my Madonna is finished and she’s moved to her future destination Dominicanenklooster, Zwolle.

Klimaat Madonna op transport naar haar toekomstige eigenaar, het Dominicanen Klooster, Zwolle. Morgen zal ze in processie door de stad gedragen worden om aandacht te vragen voor het klimaat tijdens Earth Hour.

 Climate Madonna on route to her final destination, the Dominican Convent, Zwolle. Tomorrow she will be carried downtown in a procession to pay attention to the climate change during Earth Hour.

Hier wordt ze op haar draagbaar geplaatst.  Here she’s place on her bearrier

Geplaatst op

van sweatshop naar workshop

https://www.kloosterzwolle.nl/programma/earth-hour-zwolle/

Het is weer tijd voor een Klimaat Madonna update. De afgelopen weken hebben  in het teken gestaan van de  3d prints van de handen en het gezicht,  diverse workshops met o.a de Kloosterbende (jongeren), op de basisscholen Wingerd en Wilgenburg en het afmaken van de mantel.

Yvonne en Rodrigo leggen de laatste hand aan hun patchwork van Gaia.

gezicht en handen 3d Proces in beeld @ Ontwerpfabrek Cibap, Zwolle

Het meest recente wapenfeit is dat gisterenmiddag de prints zijn opgehaald bij de Ontwerp fabriek van het Cibap. Ewoud Verelst heeft de afgelopen tijd diverse test prints gemaakt en (stagiaire) Damien heeft de scans van de handen en het gezicht geperfectioneerd. Ik ben gelukkig met het resultaat. We hebben nog eenmaal het vacuum vormen veilig onderzocht op een mislukte 3d print. En ook nu was het niet bestand tegen de immense druk. Ik laat het idee van een transparant gezicht nu varen.

Die zelfde dag en de dag daarvoor was ik te gast op de basisschool de Wilgenburg voor workshops bouwen met afval. 5 workshops voor groepen 3, 4 en 6. Twee fantastisch leuke dagen met enthousiaste kinderen. De klimaat boodschap is goed voor het voetlicht gekomen. Met Maria als icoon hadden de kinderen wat minder aansluiting, althans er werd van alles gebouwd maar de klimaat Madonna als creative uiting was sterk in de minderheid. Ik heb het genomen zoals het kwam.

workshop @ basisschool Wilgenburg, Aa-landen, Zwolle

Die week daarvoor heb ik de workshop ook verzorgd op basisschool de Wingerd. Kirsten Notten hield een kleurrijke inleiding, Ik introduceerde mij zelf, mijn stagiaires Freek en Damien, de workshop en lieten daarna een film over de impact van afval zien. De film eindigt met wat je allemaal van afval kunt maken en werd met enthousiasme ontvangen. Wethouder Michiel van Willigen deed ook een spreekwoordelijke duit in het zakje en sprak de kinderen toe met zijn eigen kinderen als uitgangspunt.

workshop @ basisschool de Wingerd, Zwolle zuid

Vandaag zijn er twee vrijwilligers (Yvonne Nauw en Rodrigo Maori) op mijn atelier de laatste hand leggen aan de mantel. Dat wil zeggen, ze komen hun plastic rug patchwork afmaken. Dat wordt een soort embleem van moeder aarde of wel Gaia.

Afwerken mantel met naaimachine @ Dominicanenklooster, Zwolle

Volgende week zaterdag is het zover, Earthhour: 21 maart 0m 19.30 vertrekt de processie vanaf het Dominicanenklooster naar de binnenstad! Iedereen is uitgenodigd mee te lopen.

Deze week is er ook nog een vlog gemaakt door vlogster  Marieke Hiemstra> Mariekus Go. Dit is de vlog die zij heeft gemaakt.